Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Γιατί το δυστύχημα στην εθνική οδό διαθέτει τα στοιχεία εκείνα που προκαλούν τηλεθέαση: Μια νεαρή γυναίκα με το παιδί της, στο πάρκινγκ. Μια Πόρσε, που ο νεαρός οδηγός της την τρέχει με διακόσια. Την απογειώνει και έρχεται βολίδα να σκάσει πάνω στον τοίχο, τυλιγμένη στις φλόγες… Κι ένας δύστυχος σύζυγος και πατέρας που παρίσταται ως μάρτυρας στην τραγωδία αλλά δεν μπορεί να κάνει τίποτε. Μόνον ο Μπρους Γουίλις θα έβγαινε ζωντανός…

Πόσοι άνθρωποι μεταξύ 18 και 38 ετών χάνουν κάθε μέρα τη ζωή τους; Από πέντε ως οκτώ, λένε τα στοιχεία. Οχι πάντα με τόσο τραγικό τρόπο για να κινήσει το ενδιαφέρον των ΜΜΕ, ούτε με ακριβό αυτοκίνητο, που δίνει ευκαιρίες για ανώφελες κοινωνικές επικρίσεις. Μια πόλη 1.500 κατοίκων κάθε χρόνο εξαφανίζεται.

Πόσοι θυμούνται τα είκοσι ένα παιδιά, μαθητές όλοι, που «αποκεφάλισαν» τα άδετα κόντρα πλακέ που κουβαλούσε το φορτηγό στα Τέμπη; Μας έμεινε το μνημείο να τα θυμόμαστε όταν περνάμε από εκεί. Λίγο πιο κάτω το μνημείο των οπαδών του ΠΑΟΚ με τα μαυροάσπρα κασκόλ τους κρεμασμένα, να τα δέρνει ο άνεμος. Τι διδαχθήκαμε; Τίποτε. Η Ελλάδα κατέχει την 28η θέση στα ατυχήματα της ασφάλτου, που την καθιστούν την τριτοκοσμική χώρα μέσα στην Ε.Ε.

Αλλα δεν είναι μόνον ότι δεν σεβόμαστε ούτε τη ζωή των άλλων ούτε τη δική μας. Δεν είναι ότι είμαστε κακοί οδηγοί. Είναι ο τρόπος που οδηγούμε κι έχει να κάνει με τον κοινωνικό πολιτισμό μας. Με την παιδεία μας. Το «παίρνουμε το αυτοκίνητο και τέρμα τα γκάζια», γιατί εμείς είμαστε οι ωραίοι, οι δυνατοί, ο Max Verstappen της ασφάλτου, είναι θέμα αγωγής. Στο τιμόνι φαίνεται ο χαρακτήρας μας.

Αυτά ίσως ηχούν εις ώτα μη ακουόντων αλλά επειδή είχα πρόσφατα το ατύχημα στην Καραγεώργη Σερβίας -με τύχη βουνό!-, τώρα ξέρω τι σημαίνει να σε χτυπήσει αυτοκίνητο. Ο τρόμος που νιώθεις βλέποντας το σιδερένιο θηρίο να έρχεται καταπάνω σου δεν σε εγκαταλείπει ποτέ.

Μένω με την απορία: Η Τροχαία πού ήταν; Από τη μια στιγμή στην άλλη δεν ανεβαίνει το κοντέρ στα 200. Ποιος έλεγχος, μέρα που ήταν, υπήρχε στην εθνική Αθηνών-Λαμίας; Φυσικά, μέγα ατύχημα είναι όταν έχεις έναν Τόσκα ως υπουργό… Ανασφάλειας του Πολίτη.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου