Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης
ΤΟΣΟ κατά τη δεκαετία της χρεοκοπίας και των Μνημονίων όσο και πιο πριν, στα χρόνια της ευμάρειας των δεκαετιών του ’90 και του 2000, οι κυβερνήσεις απλώς διαχειρίζονταν τις καταστάσεις και δεν τολμούσαν να υλοποιήσουν μεταρρυθμίσεις είτε υπό το φόβο του πολιτικού κόστους είτε λόγω ιδεοληψιών.
ΤΗΝ προηγούμενη δεκαετία ήταν της «μόδας» η συζήτηση γύρω από την «ιδιοκτησία» του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής. Οι κυβερνήσεις, αντί να πάρουν τα ηνία και να δημιουργήσουν το δικό τους μεταρρυθμιστικό σχέδιο, αναλώνονταν σε ανούσιες «μάχες» με την τρόικα, ενώ στο τέλος ο λογαριασμός των μέτρων ανέβαινε.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ανήλθε στην εξουσία με ψευδοαφηγήματα περί σκισίματος των Μνημονίων. Με υποσχέσεις πως έτσι, χωρίς πρόγραμμα και αιτία, θα ανακαλύψουμε λεφτόδεντρα. Η αποτυχία ήταν παταγώδης. Και έτσι ο Αλέξης Τσίπρας και οι σύντροφοί του έφτασαν να ψάχνουν να βρουν πώς θα μπορούσαν να τυπώσουν δραχμές στη Ρωσία ή αλλού. Η καταστροφή απεφεύχθη την τελευταία στιγμή.
ΣΗΜΕΡΑ η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη κλείνει δύο χρόνια. Δύο χρόνια ζόρικα όχι μόνο για τη χώρα μας, αλλά για ολόκληρο τον πλανήτη. Η πανδημία ανέτρεψε τις ζωές μας, την κανονικότητα, όλους τους σχεδιασμούς και δημιούργησε πρωτοφανή οικονομική ύφεση.
Η μεγάλη διαφορά με το παρελθόν, όμως, είναι ότι η Ν.Δ. κατέχει την «ιδιοκτησία» του προγράμματος διακυβέρνησης της χώρας. Γι’ αυτό και όλοι οι διεθνείς οργανισμοί, οι οίκοι αξιολόγησης, η Ε.Ε. -ακόμα και η Γερμανία- και ξένοι επενδυτές αξιολογούν θετικά τα όσα υλοποιούνται στην Ελλάδα.
ΘΕΤΙΚΑ αξιολογούν και οι πολίτες την κυβέρνηση έως τώρα. Ποτέ άλλοτε στο παρελθόν μια κυβέρνηση στο μέσο της θητείας της δεν είχε τόσο μεγάλη δημοσκοπική διαφορά από την αξιωματική αντιπολίτευση.
Ντόναλντ Τραμπ και Δαλάι Λάμα
ΑΠΟ την εποχή της ιδεοληψίας και της αδράνειας του ΣΥΡΙΖΑ περάσαμε στην εποχή των φιλελεύθερων πολιτικών και της διαρκούς δράσης.
ΠΛΕΟΝ υλοποιούνται πραγματικές μεταρρυθμίσεις. Το κράτος γίνεται ψηφιακό. ΕΝΦΙΑ, φόροι εισοδήματος και εισφορές μειώνονται. Χτίζεται ένα φιλοεπενδυτικό περιβάλλον. Το σχολείο μετασχηματίζεται. Ο νόμος για το άσυλο στα πανεπιστήμια καταργήθηκε. Ενα νέο ασφαλιστικό δημιουργείται. «Τρέχει» η απολιγνιτοποίηση στην ενέργεια. Προωθούνται για πρώτη φορά περιβαλλοντικές μεταρρυθμίσεις. «Τρέχουν» και πάλι σημαντικά δημόσια έργα. Οι αποκρατικοποιήσεις δεν είναι πια ταμπού. Στο Ελληνικό, επιτέλους, ξεκινά το μεγαλύτερο επενδυτικό πρότζεκτ της χώρας.
Η Ελλάδα αλλάζει. Αυτό, βέβαια, ενοχλεί όσους δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα και ποτέ. Ενοχλεί τον ΣΥΡΙΖΑ, τους συνδικαλιστές, το Δημόσιο, ακόμα και επιχειρηματίες που είχαν μάθει να ζουν από το κράτος.
Η υλοποίηση ρηξικέλευθων μεταρρυθμίσεων, όμως, είναι η μόνη διέξοδος για τη χώρα. Πρέπει να γκρεμιστούν ιδεοληψίες και παθογένειες οι οποίες φρέναραν την πρόοδο εις το όνομα της «αριστερής προόδου». Πρέπει να αλλάξουν νοοτροπίες που κρατούσαν την Ελλάδα κολλημένη στη δεκαετία του ’80.
Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη κάνει κάτι αυτονόητο, αλλά και συγχρόνως μοναδικό για το πολιτικό σύστημα της χώρας. Για πρώτη φορά μια κυβέρνηση υλοποιεί όσα δεσμεύτηκε προεκλογικά. Δεν πρέπει να υποχωρήσει στις αντιδράσεις των αιωνίως… αντιδραστικών. Επιβάλλεται να συνεχίσει με την ίδια δυναμική και να χτίσει την Ελλάδα του 2030.
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr