Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Βλέπεις το κείμενο και ψάχνεις να βρεις μήπως οι οικίσκοι με WC, ψυγείο και ντουλάπα κρύβουν κάτι σκοτεινό για το οποίο χρειάζεται αγωνιστική κινητοποίηση.

Εντάξει είναι προφανές πως η εικονογράφηση «κόλλησε» από το διπλανό θέμα: «Τρίωρη στάση εργασίας τη Δευτέρα 28 Ιουνίου, 11 π.μ.-2 μ.μ. για όσους/ες εμπλέκονται στις εξετάσεις των προτύπων σχολείων», διότι όπως εξηγούν «είναι γνωστή η πλήρης αντίθεση της ΟΛΜΕ στο θεσμό αυτό, λόγω του αντιπαιδαγωγικού και βαθιά ταξικού χαρακτήρα τους».

Η στάση εργασίας που ανακοινώθηκε τελευταία στιγμή, απειλώντας να τινάξει στον αέρα μια εκπαιδευτική διαδικασία για την οποία αγωνιούσαν χιλιάδες οικογένειες σε όλη τη χώρα, χαρακτηρίστηκε παράνομη και αυτές τις ώρες, αν δεν έχει συμβεί κάτι άλλο δραματικό, περίπου 8.000 παιδιά δίνουν εξετάσεις για να πετύχουν έναν από τους στόχους τους.

Να περάσουν σε κάποιο πρότυπο σχολείο, το οποίο θα τους δώσει τη δυνατότητα να ακονίσουν το μυαλό τους σε ένα αναβαθμισμένο εκπαιδευτικό περιβάλλον, να κουραστούν περισσότερο και να ανταμειφθούν. Η διαδικασία αυτή θα ήταν ταξική αν στα πρότυπα υπήρχαν δίδακτρα  άρα υφίστατο οικονομικός αποκλεισμός, ή αν γίνονταν δεκτά τα παιδιά ήδη φοιτησάντων.

Από τη στιγμή όμως που ούτε κληρονομικό δικαίωμα υπάρχει ούτε οικονομικός κόφτης, πού ακριβώς βρίσκεται η ταξική διάκριση; Στο ότι δίνουν εξετάσεις και περνούν οι καλύτεροι; Αν είναι έτσι, τότε ας διαμαρτυρηθούν οι συνδικαλιστές και για τις Πανελλαδικές.

Ομως η αλήθεια είναι ότι οι αντιδράσεις της ΟΛΜΕ δεν είναι μόνο για το κομμάτι της αριστείας -όπως τέλος πάντων αντιλαμβάνονται αυτή την έννοια-, αλλά και για άλλα, πολύ πιο πεζά ζητήματα. Οπως το εργασιακό πλαίσιο των εκπαιδευτικών στα πρότυπα και το μισθολογικό καθεστώς.

Σε έναν ιδεατό κόσμο το συνδικαλιστικό όργανο των εκπαιδευτικών θα έκανε απεργία ζητώντας να αναβαθμιστούν όλα τα δημόσια σχολεία της χώρας σε πρότυπα και πειραματικά. Στον πραγματικό κόσμο το υπουργείο Παιδείας κάνει ό,τι μπορεί για να τα αυξήσει, ήδη τα διπλασίασε. Στον κόσμο του συνδικαλισμού, πάλι, μπερδεύουν την ισότητα με την ισοπέδωση. Οχι σε όλα, τίποτα σε κανέναν.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου