Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΜΠΟΡΕΙ κανείς να συμφωνεί ή να διαφωνεί με την κυβερνητική πολιτική. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να προσάψει στην κυβέρνηση πως άλλα έλεγε πριν από τις εκλογές και άλλα κάνει. Αντιθέτως. Πρόκειται, ίσως, για την πρώτη κυβέρνηση εδώ και δεκαετίες που ό,τι έχει δεσμευθεί/υποσχεθεί το υλοποιεί.

ΜΕΙΩΣΕΙΣ φόρων και εισφορών. Εως το τέλος της τετραετίας ο ΕΝΦΙΑ θα έχει μειωθεί κατά 30% μεσοσταθμικά, ενώ έχουν ήδη συρρικνωθεί οι επιβαρύνσεις για επιχειρήσεις, επαγγελματίες, εργαζομένους, νοικοκυριά. Το φιλοεπενδυτικό περιβάλλον, για το οποίο τόσα ακούγαμε εδώ και πολλά χρόνια, αποτελεί μια πραγματικότητα, και με τις σχεδιαζόμενες μεταρρυθμίσεις θα δοθούν επιπλέον κίνητρα για επενδύσεις, ντόπιες και ξένες. Στο ασφαλιστικό έγιναν ήδη παρεμβάσεις στο νόμο-λαιμητόμο του ΣΥΡΙΖΑ για τις κύριες συντάξεις, ενώ διαμορφώνεται ένα διαφορετικό τοπίο για τις επικουρικές των νέων ασφαλισμένων.

ΣΕ συνδυασμό με το Ταμείο Ανάκαμψης, όμως, δίνεται για πρώτη φορά προτεραιότητα στην πράσινη οικονομία και στον ψηφιακό μετασχηματισμό της χώρας. Προχωρούν με εξαιρετικά μεγάλη ταχύτητα τόσο η διαχείριση των απορριμμάτων -μεγάλη πληγή για τη χώρα εδώ και 40 χρόνια-, η απολιγνιτοποίηση και συγχρόνως τρέχουν οι επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

ΤΟ Δημόσιο γίνεται ψηφιακό. Μπαίνει τέλος σε ανούσιες ουρές ταλαιπωρίας. Δίνεται ένα ισχυρό πλήγμα στη χρονοκαθυστέρηση της γραφειοκρατίας. Παράλληλα, οδεύουν για ολοκλήρωση το κτηματολόγιο, οι δασικοί χάρτες και το χωροταξικό, που οι άλλες ευρωπαϊκές χώρες διαθέτουν από τον 19ο αιώνα!

ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΟΥΝ μεγάλα δημόσια και ιδιωτικά έργα που θα αλλάξουν την όψη της χώρας. Το Ελληνικό, ύστερα από επτά χρόνια ιδεοληπτικών καθυστερήσεων, επιτέλους μπαίνει στις ράγες της υλοποίησης. Ενώ, παράλληλα, ξεκινούν τα έργα για τη γραμμή 4 του μετρό, την εθνικό οδό -ντροπής- Πατρών – Πύργου, τον οδικό άξονα Κρήτης και την ολοκλήρωση του αυτοκινητόδρομου Κεντρικής Ελλάδας.

ΚΑΙ υπάρχουν ακόμα δεκάδες μεταρρυθμίσεις και έργα στο σχεδιασμό για την επόμενη διετία.

ΜΕΓΑΛΟ ερωτηματικό αποτελούν το Δημόσιο και η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Μπορεί οι συνδικαλιστές να αντιδρούν, όπως ήταν αναμενόμενο, αλλά μέχρι στιγμής από το νομοσχέδιο διαφαίνεται πως απλώς γίνεται ένα μικρό βήμα και όχι κάποια σημαντική μεταρρυθμιστική τομή. Να το πούμε πιο απλά, ακόμα και εκείνος ο εκπαιδευτικός που δεν θέλει ούτε μπορεί να διδάξει, θα παραμένει στην τάξη και απλώς θα επιμορφώνεται… αέναα. Οσο κι αν αλλάξουν τα μαθήματα, τα βιβλία, το «πρόγραμμα σπουδών» από το δημοτικό έως το λύκειο, αν δεν υπάρχουν οι κατάλληλοι εκπαιδευτικοί να προσαρμοστούν στη νέα φιλοσοφία που απαιτεί η σύγχρονη εποχή, τότε το δημόσιο σχολείο θα συνεχίσει να παρακμάζει και η παραπαιδεία των φροντιστηρίων θα αποτελεί τον κύριο εκπαιδευτικό πυλώνα της χώρας.

ΤΟ μεγάλο στοίχημα της κυβέρνησης δεν είναι απλώς να νομοθετήσει τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, αλλά να τρέξει η εφαρμογή τους από τον κρατικό μηχανισμό. Κάτι που μπορεί να ακούγεται αυτονόητο, αλλά είναι ίσως και το πιο δύσκολο. Γι’ αυτό και πρέπει, επιτέλους, να ανοίξει η κουβέντα για τη διαχείριση και αυστηρή αξιολόγηση του προσωπικού σε όλο τον δημόσιο τομέα.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr