Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Κι απ’ ό,τι κατάλαβα, ούτε πήρε είδηση πώς υποδέχθηκαν οι πολίτες τους ναυτοσυνδικαλιστοπατέρες που πήγαν να τους εμποδίσουν να επιβιβαστούν στα πλοία: «Αντε να κάνετε κανένα μεροκάματο», «άντε κάνε καμιά δουλειά» και «ποιος είσαι εσύ που θα μου πεις εμένα τι να κάνω;», είναι η επιτομή των όσων πιστεύουν οι πολίτες για το συνδικαλιστικό, εν Ελλάδι, κίνημα.

Και για κίνημα όρκο δεν παίρνω, αλλά βόλεμα «ημετέρων», οικογένειας και φίλων, ξέρουμε. Θυμόμαστε πάντα τα αλήστου μνήμης ταξίδια της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ με τον γραφικό Φωτόπουλο -νυν εγκαταβιούντα υπό τη μαρκίζα ΣΥΡΙΖΑ- σε εξωτικούς προορισμούς για ενημέρωση, ενώ σ’ εμάς τους παρόχους των… λούσων τους, άλλαζε τα φώτα, ανεβοκατεβάζοντας διακόπτες. Επίσης, είναι αδύνατον να ξεχάσω την παραδοσιακή απεργία Χριστουγέννων, με σκουπίδια βουνό έξω από την πόρτα, που την ακολουθούσε η, επίσης, παραδοσιακή απεργία, σαν τα τσουρέκια της Λαμπρής, με τα σκουπίδια βουνό στα πεζοδρόμια. Ηταν η ΠΟΕ-ΟΤΑ που θεωρούσε ότι οι γιορτές είναι και για να χαίρονται… οι ποντικοί και οι αρουραίοι. Φυσικά, δεν ξεχνώ τις απεργίες της ΑΔΕΔΥ που κατέβαζε τα ρολά στο Δημόσιο και τις απεργίες Δευτέρα, Τετάρτη, Παρασκευή των λεωφορείων, Τρίτη, Πέμπτη των τρόλεϊ και, όποτε λάχει, στο μετρό.

Κατακαλόκαιρο με θερμοκρασία 35 βαθμούς οι τουρίστες, σέρνοντας βαλίτσες στην πλατεία Συντάγματος, και εν μέσω διαδηλώσεων φυσικά, έψαχναν να βρουν όποιο μέσο να πάνε στο αεροδρόμιο. Δεν πάει το δικαστήριο να κηρύσσει παράνομη την απεργία; Ο συνδικαλιστής, απονέμοντας το δικό του δίκιο, άνετος και ευήλιος, απεργεί κι ας φρόντιζε ο δικαστής να έπαιρνε απόφαση που να συμβάδιζε με τη δική του.

Δόξα σοι ο Θεός, τα καταφέραμε να επιβιώσουμε σε ένα vivere pericolosamente… Τα γράφω σήμερα και μου φαίνονται σαν όλα αυτά να είναι βγαλμένα από καλοκαιρινές επιθεωρήσεις στο Δελφινάριο. Αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Για όλα αυτά και για άλλα ακόμη πιο σοβαρά, θα περάσει το νομοσχέδιο του Χατζηδάκη και θα γίνει νόμος και ας μην αρέσει σε κανέναν Τσίπρα.

Και ο ελληνικός λαός, τον οποίο ο Τσίπρας φαντασιώνεται ότι εκπροσωπεί -τι υπερφίαλη και αυτή η Αριστερά του 3% όταν «τα ρέστα της» είναι το ΠΑΣΟΚ του Ακη-, δεν πρόκειται να κατέβει σε κανέναν δρόμο. Το 2021 ο εργαζόμενος απαιτεί η απεργία του να έχει νόημα.

Γιαλαντζί απεργίες, εργατοδικεία, εργατοπατέρες δεν θα πάρουμε πλέον. Στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας του Αντρέα, αμέσως!

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr