Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Η διαφορά με τον ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται στις 14 μονάδες και βάλε, το καλοκαίρι αναμένεται καλύτερο από το περυσινό, το εμβολιαστικό πρόγραμμα θωρακίζει σε μεγάλο βαθμό τη χώρα και η αισιοδοξία των πολιτών για την επόμενη μέρα αυξάνεται ύστερα από μακρύ διάστημα απογοήτευσης λόγω καραντίνας. Οσο για το «αφήγημα» της πρόωρης κάλπης, κανείς δεν θα έψεγε τον πρωθυπουργό εάν το φθινόπωρο ζητούσε την ανανέωση της λαϊκής εντολής για την επανεκκίνηση της χώρας ύστερα από 1,5 χρόνο πανδημίας.

Ομως ο πρωθυπουργός όταν δήλωσε στα κομματικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας το εννοούσε πραγματικά για τρεις κυρίως λόγους:

Πρώτον, η οικονομία φαίνεται ότι βρίσκεται μπροστά σε μία φάση δυναμικής ανάκαμψης. Το επενδυτικό ενδιαφέρον που εκδηλώνεται για την Ελλάδα είναι το ισχυρότερο των τελευταίων ετών ενώ τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης θα μπουν στην αγορά από τον Αύγουστο ενισχύοντας τις δυνάμεις της παραγωγής. Η Ελλάδα έχει μπροστά της 18 μήνες ισχυρής ανάπτυξης κι αν επιβεβαιωθούν οι εκτιμήσεις του Μαξίμου, το 2023 το ΑΕΠ της χώρας θα είναι υψηλότερο, πάνω από 12%, που σημαίνει ότι θα υπάρχουν περιθώρια και για ελαφρύνσεις και για παροχές. Πρόωρες κάλπες τον Σεπτέμβριο θα έβαζαν φρένο στην αναπτυξιακή προσπάθεια για ένα διάστημα τουλάχιστον δύο μηνών, καθώς υπάρχει ο σκόπελος της απλής αναλογικής, που σημαίνει διπλές εκλογές. Ο κ. Μητσοτάκης θέλει να πετύχει για φέτος ανάπτυξη άνω του 4,5% και το στόχο δεν θα τον θέσει σε κίνδυνο για εκλογικά σενάρια.

Δεύτερον, δεν αισθάνεται πραγματική απειλή από τον κ. Τσίπρα, αντιθέτως βλέπει ότι η επιστροφή στην κανονικότητα δημιουργεί «υπαρξιακά προβλήματα» στην Κουμουνδούρου. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε αντιπολίτευση με τον κορονοϊό και τώρα που διαπιστώνεται ύφεση στο υγειονομικό μέτωπο έχει ξεμείνει με τον ακραίο λόγο, που δεν περνά στην κοινωνία. Η κυβέρνηση διαθέτει σχέδιο που θα κριθεί από τους πολίτες, ο κ. Τσίπρας έχει επιλέξει τη ρητορική τού αντιμνημονιακού αγώνα, μόνο που έχει διατελέσει μνημονιακός πρωθυπουργός.

Τρίτον, δεν θέλει να αναλώσει το απόθεμα εμπιστοσύνης που διαθέτει, όπως αποτυπώνεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις. Ο κ. Μητσοτάκης θέλει να κερδίσει τις επόμενες εκλογές και όχι να τις υφαρπάξει, όπως έκανε ο κ. Τσίπρας το 2015 ξοδεύοντας όλο το πολιτικό κεφάλαιο (και δεν ήταν μικρό) μέσα σε λίγους μήνες με το δημοψήφισμα και τις επαναληπτικές κάλπες του Σεπτεμβρίου, πριν οι πολίτες νιώσουν τις επιπτώσεις από το βαρύ τρίτο Μνημόνιο.

Η Ιστορία έδειξε ότι όποιος πρωθυπουργός θέλησε να αξιοποιήσει την τρέχουσα συγκυρία για να κερδίσει τις κάλπες, είδε τη φθορά του να επιταχύνεται από την επομένη κιόλας ημέρα της νίκης του. Ο Μητσοτάκης πιστεύει στην πολιτική του και αυτό είναι ισχυρό κίνητρο για να μείνει προσηλωμένος στην εφαρμογή της. Καμία νίκη δεν είναι διασφαλισμένη για το μέλλον, η διακυβέρνηση πολλές φορές κρίνεται από γεγονότα, απρόοπτα και αναποδιές. Ομως στο Μαξίμου επενδύουν στην πολιτική ηρεμία για να πετύχουν την οικονομική ανάπτυξη και να βάλουν τις βάσεις της δεύτερης τετραετίας.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου