Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Εργασιακός μεσαίωνας. Νομοσχέδιο-έκτρωμα. Ανεξέλεγκες απολύσεις. Εκφοβισμός εργαζομένων. Αντιδημοκρατικός, αυταρχικός, αντικοινωνικός νόμος. Εργασιακή ζούγκλα. Είτε δηλαδή ακούς σήμερα τη Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου είτε θυμάσαι τον Παναγιώτη Λαφαζάνη από τα ένδοξα χρόνια του 4% είναι σαν να μην έχει μεσολαβήσει ούτε μέρα.

Ακόμα και τα νεότερα σε ηλικία στελέχη του κόμματος, που υποτίθεται ότι κάτι περισσότερο αντιλαμβάνονται από τον σύγχρονο κόσμο, μοιάζουν κολλημένα στον παλιό. Οι καθ’ έξιν επαναστάτες που καλούν σε πορείες με ντουντούκες και πανό για το εργασιακό νομοσχέδιο δεν έχουν πάρει πρέφα τη μεγαλύτερη επανάσταση που βιώνει η γενιά τους: την ψηφιακή. Αλλά πώς να κάνεις πορεία στο Ιντερνετ;

Στην εποχή που έχει κολλήσει ο ΣΥΡΙΖΑ οι επιθεωρητές του ΣΕΠΕ φορούν καπέλο, καμπαρντίνα, κουβαλούν μπλοκάκι και στυλό και πηγαίνουν στα εργοστάσια για να ελέγξουν αν έχει αναρτηθεί σωστά ο πίνακας προσωπικού.

Την ώρα που ο κόσμος έχει γυρίσει ανάποδα, που χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν αναπροσαρμόσει τη λειτουργία τους λόγω της πανδημίας και της ψηφιοποίησης, που εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι δουλεύουν από το σπίτι τους σε συνθήκες πρωτόγνωρες και μη θεσμοθετημένες λόγω των έκτακτων συνθηκών, τον ΣΥΡΙΖΑ τον ενοχλεί η ψηφιακή κάρτα εργασίας και η μετατροπή του ΣΕΠΕ σε Ανεξάρτητη Αρχή, με αυτοτέλεια και επάρκεια σε προσωπικό και πόρους.

Είναι δεδομένο πως το εργασιακό τοπίο αλλάζει ριζικά και πολλοί είναι εκείνοι που θα επιλέξουν και στο μέλλον την εξ αποστάσεως εργασία ή ένα μικτό, συνδυαστικό σύστημα.

Εκεί ακριβώς έρχεται η κυβέρνηση και θέτει κανόνες και κόκκινες γραμμές διασφαλίζοντας την απρόσκοπτη λειτουργία των επιχειρήσεων και τα δικαιώματα των εργαζομένων, όπως είναι η προστασία του ωραρίου εργασίας αλλά και η δυνατότητα προσαρμογής του.

Προβλέπονται βαριά πρόστιμα σε όσους καταστρατηγούν τα συμφωνηθέντα, 4ήμερη εργασία χωρίς μείωση μισθού, το δικαίωμα στην αποσύνδεση, η προστασία στους νέους πατέρες, η εξίσωση των αποζημιώσεων εργατοτεχνιτών και υπαλλήλων κ.ά.

Σίγουρα υπάρχουν και σημεία του νομοσχεδίου που θα μπορούσαν να βελτιωθούν, όπως και «ψηφιακές τρύπες» που θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν αρκετοί εργοδότες. Μια εποικοδομητική αντιπολίτευση θα έβρισκε τρόπο να βοηθήσει προς αυτή την κατεύθυνση. Αλλά πρέπει πρώτα να χωνέψει πως μιλάμε για την 4η Βιομηχανική Επανάσταση και όχι για την πρώτη.