Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΤΙΣ τελευταίες εβδομάδες τόσο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ όσο και κορυφαία στελέχη επιχειρούν στροφή στην πολιτικολογία τους παρουσιάζοντας τις κινήσεις του προέδρου Μπάιντεν ως μοντέλο που θα έπρεπε να ακολουθήσει τόσο η Ευρώπη όσο και η ελληνική κυβέρνηση.

ΠΡΩΤΗ αφορμή στάθηκε η πρόταση Μπάιντεν για απελευθέρωση της πατέντας των εμβολίων από τις φαρμακοβιομηχανίες. Η συζήτηση στην Ευρώπη είχε ξεκινήσει πέρσι τέτοιο καιρό. Στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό ο καθηγητής Ηλίας Μόσιαλος είχε προτείνει το «σπάσιμο» της πατέντας και την άποψή του είχε υποστηρίξει και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Στις αρχές της χρονιάς ο Αλέξης Τσίπρας είχε ζητήσει την απελευθέρωση της πατέντας ισχυριζόμενος ότι έτσι μπορεί να επιταχυνθεί η παράδοση των εμβολίων στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη.

ΔΥΣΤΥΧΩΣ, όμως, όλη αυτή η κουβέντα απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Ο λόγος είναι πως προϋποθέτει χρονοβόρες συμφωνίες μεταξύ εταιριών και κρατών, ενώ υπάρχουν σημαντικά προβλήματα ως προς την επάρκεια μικρότερων βιομηχανιών να παράγουν τα υψηλής βιοτεχνολογίας εμβόλια.

ΑΡΑ πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η συζήτηση αφορά μόνο στην παροχή εμβολίων σε αναπτυσσόμενες χώρες και στον Τρίτο Κόσμο. Και προφανώς ακόμα κι αν προχωρήσει η απελευθέρωση της πατέντας θα πάρει ένα έως δύο χρόνια για να υλοποιηθεί.

ΚΙ όμως ο κ. Τσίπρας και οι σύντροφοί του το παρουσιάζουν σαν να έλυνε το πρόβλημα… αύριο το πρωί.

ΨΕΥΔΟΑΦΗΓΗΜΑΤΑ «πουλάει» ο ΣΥΡΙΖΑ και στα εργασιακά. Χρησιμοποιούν ως παράδειγμα την αύξηση μισθών που ανακοίνωσε ο Μπάιντεν και προτείνουν στην κυβέρνηση να την υιοθετήσει, ενώ καταγγέλλουν το εργασιακό νομοσχέδιο.

ΒΕΒΑΙΑ αρκεί να κοιτάξει κανείς την ισχύουσα εργασιακή νομοθεσία των ΗΠΑ. Τότε θα διαπιστώσει πως όσα ψηφίστηκαν και εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα με τα τρία Μνημόνια μοιάζουν με παιδική χαρά μπροστά στην αμερικανική αγορά εργασίας, όπου οι εργαζόμενοι έχουν ανύπαρκτα δικαιώματα.

ΟΛΑ αυτά δεν προκαλούν καμία έκπληξη. Ο Αλέξης Τσίπρας «ψαρεύει» αλά καρτ από διάφορες χώρες ό,τι θεωρεί πως τον συμφέρει. Το 2010 ήταν η Αργεντινή. Το 2012 η Βενεζουέλα. Το 2014 η Ισπανία και oι Podemos Το 2015 η Ρωσία και ο Πούτιν. Τώρα, οι ΗΠΑ.

ΑΝ και αξίζει να θυμηθεί κανείς τα «κομπλιμέντα» που είχε κάνει στον Ντόναλντ Τραμπ, αλλά και το πώς παρουσίαζε η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. τις υποτιθέμενες θερμές σχέσεις με το επιτελείο του πρώην Αμερικανού προέδρου.

ΠΟΙΟΣ ξέρει. Κάποια στιγμή μπορεί να φτάσει να αποθεώνει ακόμα και τον Μακρόν ή τον Ντράγκι…

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr