Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να δημιουργήσει αγωνιστικό κλίμα ανακαλύπτοντας «διάλυση» της οκτάωρης εργασίας σε διάταξη του υπό επεξεργασία νομοσχεδίου του υπουργείου Εργασίας βάσει της οποίας και ο εργαζόμενος θα μπορεί να αιτηθεί ευέλικτο ωράριο στη διάρκεια της εβδομάδας. Αργά ανακάλυψε η Κουμουνδούρου τις αλλαγές στην αγορά εργασίας. Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας έχει νομοθετηθεί από το 2011, με το μεσοπρόθεσμο της κυβέρνησης Παπανδρέου, στην οποία μετείχαν πολιτικά στελέχη, όπως ο κ. Ραγκούσης ή η κυρία Ξενογιαννακοπούλου, που σήμερα από τα έδρανα του ΣΥΡΙΖΑ καταγγέλλουν τις «αντεργατικές πρακτικές της σημερινής κυβέρνησης».

Με το Νόμο 3986 του 2011 οι επιχειρήσεις μπορούν να προσθαφαιρούν ώρες εργασίας για συγκεκριμένες χρονικές περιόδους ανάλογα με τις ανάγκες της παραγωγής, ενώ με επιχειρησιακές ή κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας είναι δυνατή η διευθέτηση χρόνου εργασίας και με άλλο σύστημα ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες του κλάδου ή της επιχείρησης.

Επί 4,5 χρόνια η κυβέρνηση Τσίπρα δεν άλλαξε τη νομοθεσία, αρκετές επιχειρήσεις προχώρησαν σε διευθέτηση του ωραρίου χωρίς να υπάρξει η παραμικρή αντίδραση από τον ΣΥΡΙΖΑ, που σήμερα εμφανίζεται ως υπερασπιστής του οκταώρου. Επιπλέον, την περίοδο 2015-2019 οι συμβάσεις μερικής απασχόλησης κυριαρχούσαν στην αγορά εργασίας. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Στατιστικής Αρχής, η µερική απασχόληση στο τέλος του 2018 κάλυψε το 9,2% της συνολικής απασχόλησης από 7,3% που ήταν το 2012.

Εάν εστιάσουµε την απασχόληση µόνο στις νέες προσλήψεις (βάσει των στοιχείων του πληροφοριακού συστήµατος ΕΡΓΑΝΗ), προκύπτει ότι το 2018 το 54,3% των νέων προσλήψεων αφορούσε σε συµβάσεις µερικής ή εκ περιτροπής απασχόλησης, ενώ οι προσλήψεις µισθωτών µε σχέση πλήρους απασχόλησης κάλυπταν το 45,7% του συνόλου.

Συνεπώς, τα προηγούμενα χρόνια παρατηρήθηκε µία ριζική αλλαγή στην αγορά εργασίας, καθώς υπήρξε ανάκαµψη της απασχόλησης, ωστόσο οι εργοδότες κατά κύριο λόγο προσλαµβάνουν προσωπικό µε σχέση µερικής ή εκ περιτροπής απασχόληση. Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο για τους νέους και αποτελεί τη βασικότερη αιτία μετανάστευσης επιστημόνων και εξειδικευμένου προσωπικού, του αποκαλούμενου «brain drain».

Σύμφωνα με έρευνα της Alpha Bank, το ποσοστό των εργαζομένων που εργάζονται με σύμβαση μερικής απασχόλησης άνω των 25 ετών και είναι απόφοιτοι τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και υποαπασχολούνται -δηλαδή επιθυμούν να εργασθούν περισσότερες ώρες εβδομαδιαίως- ανήλθε την πενταετία 2014-2018 στο 19,8%, έναντι 13,5% της περιόδου 2009-2013. Η αύξηση αυτή προέκυψε, μεταξύ άλλων, από την αύξηση της μερικής απασχόλησης (9,2% της συνολικής απασχόλησης το 2018, από 8,5% το 2013 και 6,5% το 2010), καθώς και από την ταυτόχρονη αύξηση του ποσοστού πτυχιούχων ΑΕΙ που κάλυψε θέσεις μερικής απασχόλησης (27,2% το 2018, από 20,8% το 2013).

Επομένως το βασικό ζήτημα στην αγορά εργασίας είναι πώς η μερική απασχόληση θα γίνει πλήρης και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με επενδύσεις σε τομείς που παράγουν ποιοτικές θέσεις απασχόλησης. Τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης μπορεί να αποτελέσουν τη «μαγιά» για υλοποίηση επενδύσεων στην ενέργεια, στο περιβάλλον, στον πρωτογενή τομέα και τη μεταποίηση, που θα δημιουργήσουν νέες δουλειές.

Οι αντιδράσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το «ωράριο του Χατζηδάκη» δεν πείθουν, όχι μόνο γιατί επί των ημερών της κυβέρνησης της Αριστεράς η διευθέτηση του χρόνου εργασίας και τα «τετράωρα» αποτελούσαν συνήθη πρακτική, αλλά γιατί στην πραγματική αγορά απασχόλησης τα προβλήματα είναι μεγαλύτερα.

Η κυβέρνηση θεωρεί ότι με τη μείωση της φορολογίας και την αξιοποίηση των πόρων των ευρωπαϊκών προγραμμάτων θα μπορέσει να δημιουργήσει θέσεις εργασίας ανεβάζοντας μισθούς και περιορίζοντας την πρακτική της μερικής απασχόλησης. Η αξιωματική αντιπολίτευση, αντί να κατασκευάζει εχθρούς, καλό είναι να προσέλθει στο διάλογο με προτάσεις, εάν διαθέτει βέβαια.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου 

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr