Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Το ιατρικό και νοσηλευτικό δυναμικό αναμετράται καθημερινώς με τις αντοχές του και η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών τηρεί τα μέτρα με υψηλό προσωπικό και οικονομικό κόστος. Ας μην ξεχνάμε ότι χιλιάδες επιχειρήσεις εστίασης παραμένουν κλειστές εδώ και μήνες, εργαζόμενοι καλούνται να ζήσουν με 580 μηνιαίως και η οικονομία βρίσκεται σε βαθιά ύφεση.

Ωστόσο, υπάρχουν οι «ξύπνιοι» της υπόθεσης. Κάποιοι «κουρασμένοι» νέοι, που ξεφαντώνουν σε οργανωμένα πάρτι στις πλατείες, έχουν μεγαλύτερη κόπωση από τους γιατρούς που ξημεροβραδιάζονται στις ΜΕΘ προσπαθώντας να κρατήσουν στη ζωή στους ασθενείς τους. Οι επαγγελματίες «διαδηλωτές» που οργάνωσαν το προηγούμενο δίμηνο πάνω από 100 συγκεντρώσεις για τα «δίκαια του Κουφοντίνα» βρήκαν νέο πεδίο αντίστασης για τον αγώνα τους. Να «παρτάρουν» ελεύθερα απειλώντας με επεισόδια εάν επέμβει η Αστυνομία.

Μειοψηφίες που όμως είναι αρκετές να προκαλέσουν πολλαπλάσιο πρόβλημα λόγω της φύσης της πανδημίας. Ο ιός τρέφεται από τις συναθροίσεις, οι επιστήμονες έχουν κατατάξει στον μέγιστο βαθμό κινδύνου για τη μετάδοση της νόσου δραστηριότητες τύπου μπαρ. Είναι βέβαιο ότι αρκετοί από τους νέους που δεν αντέχουν άλλο (όταν οι περισσότεροι συνομήλικοί τους εφαρμόζουν πιστά τα μέτρα) θα στείλουν στα νοσοκομεία τους συγγενείς τους, ενώ ταυτόχρονα θα διαμαρτύρονται για τις συνθήκες νοσηλείας και τις γεμάτες ΜΕΘ.

Το πραγματικό πάρτι διοργανώνεται από τον κορονοϊό, που χτυπά αδιακρίτως τους πολίτες. Οι νέοι μπορεί να έχουν πιο γερή κράση και κατά κανόνα να ξεφεύγουν από τον κίνδυνο ή να είναι ασυμπτωματικοί φορείς του ιού, αλλά οι γονείς τους είναι ο εύκολος στόχος του φονικού ιού. Ας ρωτήσουν όσους βρίσκονται σήμερα στα νοσοκομεία και θα διαπιστώσουν ότι η ενδοοικογενειακή μετάδοση είναι η πιο διαδεδομένη αιτία νόσησης.

Η ανοικτή εστίαση στους εξωτερικούς χώρους που προβάλλεται ως βαλβίδα αποσυμπίεσης δεν έχει σχέση με τη «νυχτερινή διασκέδαση» που γίνεται στις πλατείες ακόμη και μεταμεσονύκτιες ώρες. Κανείς δεν θέλει κλειστά καφέ και εστιατόρια, όπως κανείς δεν μπορεί να διασφαλίσει ότι μετά το ωράριο λειτουργίας δεν θα μεταφερθεί η διασκέδαση στις πλατείες, όπως συνέβη το περασμένο φθινόπωρο, όταν η εστίαση έκλεινε τα μεσάνυχτα. Εύκολες λύσεις δεν υπάρχουν, ωστόσο αυτό που προέχει τώρα είναι να στηριχθεί το ΕΣΥ και να μην υπάρξει νέα έξαρση στα μέσα Μαΐου, όταν η χώρα σχεδιάζει να ανοίξει τις πύλες της για τον τουρισμό.

Επειδή λοιπόν η πανδημία δεν κάνει διακρίσεις μεταξύ ανεύθυνων και υπεύθυνων μελών της κοινωνίας, είναι χρέος της Πολιτείας να προστατεύσει τη δημόσια υγεία και να επιβάλει την τήρηση των μέτρων. Το κέντρο της Αθήνας είναι από τις πιο επιβαρυμένες περιοχές, στο «βαθύ κόκκινο», με εκατοντάδες κρούσματα σε ημερήσια βάση, δεν μπορεί να συνεχισθεί η κουλτούρα της ανευθυνότητας.

Εάν πάλι δεν «μπορεί» να πάει η Αστυνομία για ελέγχους στις πλατείες, ας σταλεί τουλάχιστον μία κινητή μονάδα του ΕΟΔΥ να υποβάλει όλους τους «παρτάκηδες» σε τεστ μήπως προλάβουμε την αναζωπύρωση της πανδημίας και γλιτώσει και κανένας περίοικος από την εισαγωγή στις ΜΕΘ.