Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Δεν ξέρω αν «οι άλλοι», ο Μίμης και ο Παναγιώτης, έπαιρναν στα σοβαρά τον Αλέκο της νεότητός τους. Ομως, τον πήρε ο Αλέξης. Μετά τη χαριτωμένη δήλωσή του -γέλασαν και τα δένδρα του Εθνικού Κήπου- ότι «θα έρθει το 2017-2018 μια ανάπτυξη που θα τρίβουμε τα μάτια μας», ας αρχίσει, τουλάχιστον, να το ξανασκέπτεται!

Τι να ξέρει ο Αλέκος από τις στοιχειώδεις προϋποθέσεις που πρέπει να συντρέχουν για να ξεκινήσει η ανάπτυξη. Γκόμενα είναι που θα υποκύψει στη γοητεία των Τσίπρα και Καμμένου; Με κάτι τέτοια ανέκδοτα διασκεδάζει το Μαξίμου.

Ποια ανάπτυξη περιμένει ο κυρ Αλέκος να ξεκινήσει το 2017 -αυτό κι αν είναι ανέκδοτο- όταν το επενδυτικό κλίμα το ‘φαγαν οι γάιδαροι του ΣΥΡΙΖΑ; Ξένες επενδύσεις δεν έρχονται βλέποντας την παλινωδία των υπουργών, όπως του αγαπητού μου Σπίρτζη: Δεν πήγε καν στην υπογραφή της ιδιωτικοποίησης της ΤΡΑΙΝΟΣΕ με τους Ιταλούς. Περιμένει ο Αλέκος να προωθήσει επενδύσεις που βαλτώνουν στο υπουργείο «TOY»; Να τον ρωτήσει για τα αεροδρόμια. Οχι για εκείνα που… ΘΑ έβγαιναν σε διαγωνισμό, αλλά για εκείνα που υπέγραψε κλαίγοντας. Αραγε αντιμετωπίζουν προβλήματα;

Ο Αλέκος θα έχει ακούσει ότι για ξένες μεγάλες επενδύσεις χρειάζεται κάτι που το λένε επενδυτικό κλίμα. Ο Αλέξης διαβεβαιώνει τους επενδυτές του Ελληνικού ότι θέλει εναγωνίως την επένδυση. Η υπουργός Πολιτισμού αναρωτιέται γιατί να μη μεταφερθεί το Φεστιβάλ Αθηνών στις εγκαταστάσεις του Ελληνικού! Για τις Σκουριές; Εχει ακούσει ο Αλέκος; Πράγματι, υπήρξαν μεγάλοι επενδυτές που μπανόβγαιναν στο Μαξίμου. Αλλά ήταν last year, όπως έλεγε η γνωστή διαφήμιση. Εντελώς last, ήτοι το 2014, επί Σαμαρά.

Ανάπτυξη θα ξεκινούσε ακόμη κι από τις εναπομείνασες υγιείς ελληνικές επιχειρήσεις. Αλλά χωρίς ρευστότητα, ανάληψη καταθέσεων, δανειοδοτήσεις από τις τράπεζες, η ανάπτυξη δεν περνάει από το δρόμο τους. Ξέρει ο κυρ Αλέκος ότι ελληνικές επιχειρήσεις πάνε Βουλγαρία, Ρουμανία, Σερβία, Κύπρο όπου η επιχειρηματικότητα δεν καταδιώκεται από αριστερή ιδεοληψία; Η κυβέρνηση απαιτεί από τις επιχειρήσεις προκαταβολικά το 100% του φόρου της επόμενης χρονιάς κι όσες μείνουν δεν θα επιβιώσουν.

Μήπως τα νοικοκυριά καταναλώνουν; Ούτε για καφέ, που από 5,4 ευρώ πήδηξε στα 7,90. Αλλά ας μην τον συγχύζω. Ο ίδιος θα απολαμβάνει τις φραπεδιές του κι όταν, σε λίγο, δεν θα είναι υπουργός. Η κατασκευαστική εταιρία του επί της άθλιας Δεξιάς ευημέρησε. Και δεν χρειάστηκε να τρίβει καν τα μάτια του…

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου