Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης
ΠΡΟΦΑΝΩΣ τα ίδια ισχύουν και για το Ισραήλ. Μια χώρα που χτυπήθηκε ανελέητα από τα δύο πρώτα κύματα της πανδημίας. Κι όμως, παρά το γεγονός ότι το Ισραήλ ήταν πρωτοπόρο στους εμβολιασμούς, οι κοινωνικές και οικονομικές δραστηριότητες επανήλθαν τώρα, που πια έχει εμβολιαστεί σχεδόν το 70% των πολιτών. Και πάλι βέβαια ισχύουν περιορισμοί. Μόνο όποιος έχει πιστοποιητικό εμβολιασμού μπαίνει σε κλειστούς δημόσιους χώρους για να παρακολουθήσει σπορ ή πολιτιστικές εκδηλώσεις. Φορώντας πάντοτε μάσκα.
ΕΔΩ δεν αντέχουμε άλλο. Η κυβέρνηση θέλει να προχωρήσει σε ολοκληρωτικό άνοιγμα δραστηριοτήτων μέσα στις επόμενες τέσσερις εβδομάδες. Η αξιωματική αντιπολίτευση μέχρι πριν από λίγες ημέρες διοργάνωνε αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, ενώ έκλεινε το μάτι στους παραβάτες των περιοριστικών μέτρων. Και εμείς οι πολίτες θέλουμε να επιστρέψουμε εδώ και τώρα στην παλιά κανονικότητα.
ΟΛΑ αυτά συμβαίνουν ενώ βρισκόμαστε κάπου κοντά στην κορύφωση του τρίτου κύματος της πανδημίας. Λίγο πριν ή λίγο μετά, κανείς δεν ξέρει ακόμα. Οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας όχι μόνο είναι γεμάτες, αλλά υπάρχουν και ασθενείς που διασωληνώνονται ή ακόμα και αφήνουν την τελευταία τους πνοή εκτός ΜΕΘ.
ΑΣ τα ανοίξουμε όλα! Να ικανοποιηθεί η κυβέρνηση που θα επανεκκινήσει η οικονομία. Να ικανοποιηθεί και η αντιπολίτευση ότι δεν πήγαν τζάμπα τόσες διαδηλώσεις. Να ικανοποιηθεί και η κοινωνία που θα μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει.
ΜΙΑ παύση εδώ. Ενα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας κάνει εδώ και αρκετό καιρό ό,τι γουστάρει. Πηγαίνει όπου θέλει, ό,τι ώρα θέλει. Ετσι κι αλλιώς δεν υπάρχει κάποιος έλεγχος. Δουλεύουν στα κρυφά, παίρνουν τις κρατικές ενισχύσεις και από πάνω γκρινιάζουν για το lockdown. Που βέβαια είναι κάτι σαν… lockdown.
ΚΑΙ όλοι με ανυπομονησία ρωτούν: πότε θα ανοίξει; Ας τα ανοίξουμε όλα λοιπόν. Αυτό θέλει η κυβέρνηση. Αυτό θέλει η αντιπολίτευση. Αυτό θέλει η κοινωνία.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
ΜΑΚΑΡΙ να πάνε όλα καλά. Αν τυχόν, όμως, το βεβιασμένο και εντελώς αψυχολόγητο άνοιγμα οδηγήσει σε αναζωπύρωση της πανδημίας, τότε να μην ακουστεί καμία γκρίνια.
ΜΟΛΙΣ ανοίξει η εστίαση να μην τσαντίζεται κανείς γιατί τα καφέ θα «μετατρέπονται» σε μπαρ ή μπουζούκια από τις 5 το απόγευμα. Να μην εκπλήσσεται κανείς που ο κόσμος θα σαρδελοποιείται σε καταστήματα, σε χώρους διασκέδασης και οπουδήποτε αλλού. Να μην πάθει σοκ κανείς αν σιγά σιγά δούμε την πλειονότητα των πολιτών να μη φοράει ούτε καν μάσκες σε εξωτερικούς χώρους. Και ας ανοίξουν και οι δρόμοι, να πάμε σε χωριά, εξοχικά ή ξενοδοχεία για το Πάσχα. Αφού δεν «αντέχουμε» άλλο.
ΜΕΤΑ, όμως, να μην υπάρξουν κροκοδείλια δάκρυα για όσους δεν αντέξουν και χάσουν τη ζωή τους επειδή δεν «αντέχαμε»!
ΤΑ έχουμε πει πολλές φορές. Δεν υπάρχει κάποιος άνθρωπος που να θέλει να υπάρχει lockdown. Ολοι θέλουμε τη ζωή μας πίσω. Αυτή τη στιγμή, όμως, βιώνουμε τον παραλογισμό της πανδημίας. Και αυτός ο παράλογος ιός αντιμετωπίζεται μόνο με τη λογική, όχι με παρόρμηση.
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr