Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΑΚΟΜΑ και στη Σουηδία -κάποιοι εδώ στη χώρα μας κραύγαζαν για το «ανοικτό μοντέλο» της- θέτουν πλέον εξαιρετικά αυστηρούς περιορισμούς κοινωνικών και οικονομικών δραστηριοτήτων.

ΤΙ έγινε; Δεν έχουν κουραστεί οι πολίτες των υπόλοιπων ευρωπαϊκών χωρών; Μήπως έχουμε «χούντες» σε όλη την Ευρώπη ή «χουντική» είναι μόνο η κυβέρνηση Μητσοτάκη; Μόνο στην Ελλάδα βιώνουμε παρατεταμένο lockdown; Η πραγματικότητα είναι δυστοπική, ειδικά αν αναλογιστούμε πως οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες θρηνούν έως και διπλάσια -κατ’ αναλογία πληθυσμού- θύματα από την Ελλάδα.

ΓΙΑ όσους, τώρα, ψελλίζουν πως υπάρχουν και άλλες λύσεις: ναι, υπάρχουν! Ας δούμε λίγο το μοντέλο του Χονγκ Κονγκ. Δεν έχει επιβληθεί lockdown. Eχει επιβληθεί, όμως, κάτι πολύ πιο επώδυνο, το οποίο δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε καμία δυτική κοινωνία. Εκεί στο Χονγκ Κονγκ όποιος διαγνωστεί θετικός, ή ακόμα και αν είναι αρνητικός αλλά έχει έρθει σε επαφή με κρούσμα, «φυλακίζεται» σε κτίρια καραντίνας μέχρι να διαπιστωθεί πως δεν μπορεί να διασπείρει τον κορονοϊό. Αρκεί να αναφέρουμε πως χωρίζονται ακόμα και μικρά παιδιά από οικογένειες. Και οι συνθήκες «εγκλεισμού» στα «κελιά» καραντίνας είναι τραγικές. Μήπως θέλει να κανείς να εφαρμόσουμε αυτό το απάνθρωπο μοντέλο που προστατεύει από τη διασπορά της πανδημίας; Μακριά από εμάς, λοιπόν, τέτοιες λογικές.

ΕΛΕΟΣ, λοιπόν, με την «κούραση» και με την «γκρίνια». Ειδικά, εδώ που ζούμε κάτι σαν… lockdown. Ενα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας δραστηριοποιείται κανονικά τόσο κοινωνικά όσο και οικονομικά, παραβαίνοντας τους κανόνες, και από πάνω σε κάθε ευκαιρία δηλώνει πως «δεν πάει άλλο»!
Η υπεραπλούστευση «όλα κλειστά ή όλα ανοικτά» είναι όχι μόνο αφοριστική, αλλά έως και βλακώδης. Τα εξυπνακίστικα σχόλια τύπου «στις εννέα παρά πέντε δεν κολλάει και στις εννέα και πέντε κολλάει» ή «αφού λειτουργεί το τάδε, γιατί να μην ανοίξει και το δείνα» ακουμπούν ψεκασμένες θεωρίες.

ΤΙ πρέπει να γίνει για να πειστούν όλοι αυτοί οι «αντιστασιακοί»; Μήπως να άνοιγαν τα πάντα αύριο το πρωί και ύστερα από δυο-τρεις εβδομάδες να μετρούσαμε καμιά δεκαπενταριά χιλιάδες κρούσματα και 300 θανάτους την ημέρα; Τότε, θα πείθονταν;

ΝΑΙ, η κυβέρνηση έχει υποπέσει σε σοβαρά λάθη στη διαχείριση της πανδημίας. Και, ίσως, το σοβαρότερο να είναι πως δεν τόλμησε ένα καθολικό lockdown τύπου «Μαρτίου 2020». Τότε, πιθανότατα τα πράγματα να ήταν καλύτερα. Η κυβέρνηση ευθύνεται, λοιπόν, γιατί «άκουσε» τους «κουρασμένους» πολίτες και φοβήθηκε την οικονομία. Ευθύνεται επίσης γιατί, «κυνηγώντας» τις… Δευτέρες που θα γινόταν το άνοιγμα, έχασε την ξεκάθαρη ματιά απέναντι στην πανδημία και στην ουσία γκρέμισε όποια μακροπρόθεσμη στρατηγική διέθετε.

ΘΑ υποπέσει σε τεράστιο λάθος να «ξανακούσει» την γκρίνια της αντιπολίτευσης και μερίδας των πολιτών που ζητούν επιτακτικά να ξεκινήσει η σταδιακή άρση των περιοριστικών μέτρων.

ΟΛΑ δείχνουν πως και ο Απρίλιος θα είναι εξαιρετικά ζόρικος. Η λογική δείχνει πως μόνο το εμπόριο θα μπορούσε να ανοίξει λίγο πριν από το Πάσχα. Και μέχρι εκεί. Ολα τα άλλα από Μάιο. Και από Ιούνιο η κατάσταση θα είναι εξαιρετικά βελτιωμένη. Τα υπόλοιπα είναι για συζητήσεις σε… πολιτικό καφενείο!

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr