Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΤΟ είδαμε να συμβαίνει στα τέλη Νοεμβρίου όταν αρκετές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις επέμεναν στο σχέδιο για «ανοικτά Χριστούγεννα». Μέσα σε δυο-τρεις εβδομάδες όλα τα κράτη αναγκάστηκαν να υιοθετήσουν αυστηρότερο lockdown, ενώ η Πορτογαλία δεν πρόλαβε καν να αλλάξει τακτική, καθώς σαρώθηκε από μια υπέρμετρη διασπορά κορονοϊού που έφερε έως και 350 θανάτους την ημέρα.

ΑΥΤΗ είναι η αιτία για την οποία αρκετές χώρες όπως η Γερμανία, η Ιταλία, Γαλλία, η Πολωνία αναβάλλουν το άνοιγμα οικονομικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων, δίνοντας παράταση κάποιων εβδομάδων στα υφιστάμενα lockdowns.

ΥΠΑΡΧΕΙ, βέβαια, το επιχείρημα των εμβολιασμών. Χωρίς αμφιβολία, αποτελεί μια σημαντική εξέλιξη. Αλλά, αν δει κανείς τι συμβαίνει στο Ισραήλ, θα διαπιστώσει πως η «απελευθέρωση» έγινε όταν εμβολιάστηκε πάνω από το 50% του πληθυσμού, κάτι που θα συμβεί στη χώρα μας κάποια στιγμή μέσα στο καλοκαίρι. Και πάλι το άνοιγμα εκεί δεν έγινε χωρίς αυστηρούς όρους. Μόνο όσοι έχουν «πράσινο διαβατήριο» επιτρέπεται να πηγαίνουν σε κλειστούς χώρους και πάντοτε βέβαια με χρήση μάσκας.

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως όσα βιώνουμε αποτελούν μια δυστοπική πραγματικότητα. Δεν χρειάζεται, όμως, ούτε πανικός ούτε να τα βάψουμε μαύρα. Αντιθέτως, απαιτείται ψυχραιμία και υπομονή.

Η ζημιά είναι ήδη μεγάλη τόσο σε οικονομικό όσο και σε ψυχολογικό επίπεδο. Θα υπάρξει κάποιο σημαντικό κέρδος αν γίνει ένα πρόωρο άνοιγμα 4-5 εβδομάδες νωρίτερα; Τόσο πολύ πια δεν αντέχουν τα δημοσιονομικά της χώρας; Τόσο πολύ πια δεν αντέχουν οι πολίτες;

ΤΟ ρίσκο είναι πολύ μεγάλο. Ανοιγμα την ώρα της κορύφωσης του τρίτου κύματος, τη στιγμή που τα νοσοκομεία και οι γιατροί δεν επαρκούν για τη νοσηλεία των ασθενών, ίσως φέρει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Ισως οδηγηθούμε σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις, που, εκτός από την εκτίναξη σε θανάτους και διασωληνωμένους, μπορεί να επιφέρει ένα νέο αναγκαστικό κλείσιμο και ακόμα μεγαλύτερη ζημιά στην οικονομία. Μπορεί, προσπαθώντας να «σώσουμε» τον Απρίλιο, να θέσουμε σε κίνδυνο ακόμα και τον Μάιο και το πολυπόθητο ξεκίνημα του τουρισμού.

ΤΟ σκηνικό αυτή τη στιγμή δείχνει μια ψυχολογική αποσταθεροποίηση σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο. Η κυβέρνηση διαρρέει πως θα προχωρήσει ούτως ή άλλως σε άνοιγμα όλων των δραστηριοτήτων μέσα στο επόμενο εικοσαήμερο. Η αξιωματική αντιπολίτευση κραυγάζει και διοργανώνει καθημερινά συγκεντρώσεις με μικροκομματικές σκοπιμότητες. Ενα κομμάτι της κοινωνίας απαιτεί «άνοιγμα εδώ και τώρα», αν και στην πραγματικότητα η πλειονότητα της κοινωνίας δεν τηρεί τα περιοριστικά μέτρα.

ΤΟ κοκτέιλ είναι εκρηκτικό. Εύκολα μπορεί να οδηγήσει την υγειονομική κρίση σε αχαρτογράφητα νερά. Και, τότε, κανείς δεν θα θυμάται την οικονομική, πολιτική και κοινωνική «κούραση» που επικρατεί τώρα.

ΠΡΕΠΕΙ να βρούμε άμεσα το εμβόλιο στην ανυπομονησία. Να επικρατήσουν η ψυχραιμία και η λογική σε όλες τις πλευρές. Και το άνοιγμα να γίνει συντεταγμένα, μόλις ξεκινήσει η αποκλιμάκωση του τρίτου κύματος της πανδημίας. Μπορεί να χάσουμε 4-5 εβδομάδες, αλλά θα κερδίσουμε την υγεία μας, και το άνοιγμα θα είναι μόνιμο και με μηδενικό ρίσκο. Και στη συνέχεια θα πατήσουμε με μεγαλύτερη ασφάλεια το κουμπί για να ξαναμπεί η χώρα σε αναπτυξιακή τροχιά.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr