Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης
ΠΟΙΟΙ είναι οι αντάρτες; Πού βρίσκονται, στα βουνά; Ετοιμάζονται να μπουν στην Αθήνα; Γίνεται εμφύλιος πόλεμος και δεν το έχουμε μάθει; Και, τέλος, τι σχέση έχει ο Κουφοντίνας με το Σύνταγμα της χώρας; Αντιθέτως, κάποια στιγμή η Πολιτεία θα πρέπει να τιμήσει τα θύματα των δολοφόνων της «17Ν» με το όνομα μιας πλατείας.
ΕΙΝΑΙ βέβαιο πως κάποιοι έχουν χαθεί στο χωροχρόνο. Τίποτα δεν συμβαίνει τυχαία. Πέρα από τους γνωστούς μπαχαλάκηδες, υπάρχει πολιτική κάλυψη για πολλά γεγονότα που συνέβησαν στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια και δεν είχαν σχέση με την πραγματικότητα.
Ο κ. Τσίπρας από το 2012 έως το 2015 πόνταρε στη δημιουργία εμφυλιοπολεμικού κλίματος. Και κατάφερε να το δημιουργήσει. Μπορεί κανείς να ξεχάσει τα συνθήματα τύπου τρόικα εσωτερικού, Τσολάκογλου, υπάλληλοι του Σόιμπλε μέχρι τα… «προδότες κουφάλες έρχονται κρεμάλες» και το περιβόητο «στα… τέσσερα» του συγκυβερνήτη της πρώτης φοράς Αριστερά του κ. Καμμένου;
Ο «εμφύλιος» κορυφώθηκε τις ημέρες πριν από το ψευδοδημοψήφισμα του κ. Τσίπρα. Τότε, που όποιος δήλωνε υποστηρικτής του «ναι» θεωρούνταν… προδότης. Αν και το βράδυ που το «όχι» θριάμβευσε με 62%, ο ίδιος ο κ. Τσίπρας υιοθέτησε το «ναι»! Και ποιος μπορεί να ξεχάσει την πιο σκληρή διχαστική φράση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος τον Σεπτέμβριο του 2015 έθετε στους πολίτες το πρωτοφανές δίλημμα για μια Δημοκρατία: «Ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν»!
ΠΡΟΧΘΕΣ, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας έκανε πολιτική παρέμβαση υπέρ της αποδοχής του αιτήματος του Δημήτρη Κουφοντίνα. Πέρα από το γεγονός ότι καλεί τον πρωθυπουργό να παραβεί το νόμο, δίνει πολιτική κάλυψη σε όσους διαδηλώνουν -συμμετέχουν στελέχη της Νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ- και εκστομίζουν αυτά τα εμφυλιοπολεμικά συνθήματα.
ΑΚΟΜΑ κι αν θεωρούσε πως έπρεπε να κάνει αυτήν την παρέμβαση, ο κ. Τσίπρας θα έπρεπε να λάβει θέση για τους «αντάρτες που θα μπούνε στην Αθήνα» και τα υπόλοιπα γραφικά και επικίνδυνα που ακούγονται στους δρόμους της πρωτεύουσας.
ΑΛΛΑ ο κ. Τσίπρας ποντάρει πάντοτε στην μπαχαλοποίηση του πολιτικού σκηνικού. Μόνο σε ένα τέτοιο πεδίο πιστεύει πως μπορεί να σταθεί. Το έχει αποδείξει άλλωστε. Δεν καταφέρνει να αντιπολιτευθεί με όρους κανονικότητας. Μόνον που οι πολίτες πλέον δεν τσιμπάνε, γι’ αυτό και έχει ήδη χάσει το ένα τρίτο των ψηφοφόρων του.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
ΑΥΤΑ για το πολιτικό κομμάτι της υπόθεσης Κουφοντίνα.
ΤΩΡΑ, όσον αφορά την ουσία της υπόθεσης. Είναι ξεκάθαρο πως η Πολιτεία είναι υποχρεωμένη να προστατεύει τη ζωή οποιουδήποτε πολίτη, είτε ελεύθερου είτε φυλακισμένου.
ΑΠΟ την άλλη, όμως, κανείς, είτε ελεύθερος είτε φυλακισμένος, δεν μπορεί να εκβιάζει την Πολιτεία με την ίδια του τη ζωή. Στη χώρα μας υπάρχει Δημοκρατία και Κράτος Δικαίου.
ΟΠΟΙΟΣ πολίτης -ελεύθερος ή φυλακισμένος- θεωρεί πως θίγονται τα δικαιώματά του μπορεί να προσφύγει στη Δικαιοσύνη. Και είναι υποχρεωμένος, σύμφωνα με το Σύνταγμα, να αποδεχθεί τις αποφάσεις.
ΑΡΑ, λοιπόν, είναι βέβαιο πως η Δημοκρατία δεν εκδικείται. Είναι, όμως, επίσης βέβαιο πως η Δημοκρατία ούτε εκβιάζεται και πολλοί περισσότερο δεν πρόκειται ποτέ να αφήσει ισοβίτες δολοφόνους να την… εκδικηθούν!
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr