Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Εκτός από τις φωνές, που παραπέμπουν σε εμφυλιοπολεμικά κατάλοιπα και έχουν πάρει «διαζύγιο» με την κοινή λογική, αρνητική έκπληξη προκάλεσε η ανακοίνωση του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος κάλεσε την κυβέρνηση έστω και την «ύστατη ώρα να αλλάξει τη στάση της για να μην κοπεί η ζωή του καταδικασμένου για τρομοκρατία Δημήτρη Κουφοντίνα», χωρίς ωστόσο να απευθύνει έκκληση στο δολοφόνο της «17Ν» να αναθεωρήσει τη θέση του και να σταματήσει την απεργία πείνας ζητώντας να εξεταστεί το αίτημα για μεταγωγή του στον Κορυδαλλό.

Την καλύτερη απάντηση στον πολιτικό παραλογισμό που πάει να στηθεί γύρω από τον Κουφοντίνα έδωσαν οι συγγενείς των θυμάτων της τρομοκρατικής οργάνωσης «17 Νοέμβρη» που πήραν ξεκάθαρη θέση και μάλιστα υπό το κράτος της συναισθηματικής φόρτισης που έχουν για την απώλεια των δικών τους ανθρώπων.

Οι συγγενείς των θυμάτων απευθυνόμενοι στο δολοφόνο της «17 Νοέμβρη» τόνισαν ότι, παρά το γεγονός ότι σκότωσε τους ανθρώπους τους, τον καλούν να υποχωρήσει από το αίτημά του και να ζήσει, «το να πεθάνει δεν θα φέρει κανέναν από τους δικούς μας πίσω».

Απευθυνόμενοι επίσης προς όσους καλούν το κράτος να υποχωρήσει για να μην πεθάνει ο δολοφόνος του καλούν «αντί να ζητούν την υποχώρηση του κράτους, να ζητήσουν από το δολοφόνο να διακόψει την απεργία πείνας. Το δίκιο του, αν θεωρείτε ότι έχει, ας το βρει στα δικαστήρια». Παράλληλα επισημαίνουν ότι «το κράτος δικαίου είναι ακρογωνιαίος λίθος της έννομης τάξης. Δεν εκβιάζεται, γιατί αλλιώς δεν υπάρχει τίποτα πάνω στο οποίο να βασιστούμε όλοι εμείς, που σε αντίθεση με το δολοφόνο, πιστεύουμε στη Δημοκρατία και τον τρόπο λειτουργίας της».

Σε ένα κράτος δικαίου ουδείς μπορεί να εκβιάσει τη δημοκρατία. Εάν η πλευρά Κουφοντίνα πιστεύει ότι η απόφαση για μεταγωγή του στις φυλακές Δομοκού ήταν παράνομη, θα μπορούσε να προσφύγει δικαστικά και να περιμένει τη δικαίωση. Ο δολοφόνος της «17 Νοέμβρη», που θέλησε στο παρελθόν να καταλύσει το πολίτευμα σκοτώνοντας 11 ανθρώπους, επιχειρεί να παρακάμψει τους κανόνες δικαίου που ισχύουν για όλους τους κρατουμένους. Εάν υπάρχει ακόμη λογική, ας επικρατήσει στη χώρα όπου οι δυνάμεις της παράνοιας επιχειρούν τη μεγάλη αντεπίθεσή τους.

Η «ΚΑΥΤΗ» ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ

Η θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου δεν είναι απλή. Στην ουσία πρόκειται για το πιο μάχιμο πόστο, πρέπει να αμύνεται σε κομματικές επιθέσεις, να αναπτύσσει με σαφήνεια την κυβερνητική δράση, να παράγει πολιτικό λόγο και να λαμβάνει κρίσιμες αποφάσεις σε καθημερινή βάση.

Η παραίτηση του Χρήστου Ταραντίλη δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, ήδη είχαμε παρατηρήσει ότι τις τελευταίες 10 ημέρες χρέη εκπροσώπου ασκούσε η αναπληρώτρια εκπρόσωπος Αριστοτελία Πελώνη.

Ο κ. Ταραντίλης είναι ένας εξαίρετος καθηγητής του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και ανήκει στη νέα φουρνιά της πολιτικής, ως βουλευτής Επικρατείας της Ν.Δ. Ενδεχομένως το εκρηκτικό πολιτικό κλίμα που επικρατεί τις τελευταίες εβδομάδες να μην ήταν αυτό που ο ίδιος πίστευε ότι θα είχε να αντιμετωπίσει.

Το βέβαιο είναι ότι για τη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου χρειάζεται ένα «μπαρουτοκαπνισμένο» στέλεχος, που θα αντέχει την πίεση και με τις θέσεις του θα μπορεί να παράγει πολιτική.