Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Ηταν απολύτως εμφανές ότι αυτή γυναίκα έφερε ασήκωτο βάρος στην ψυχή της όλα τα χρόνια, ώσπου να νιώσει δυνατή για να τον καταγγείλει. Και είναι αξιοθαύμαστη ότι με την επιμονή της και την πίστη στον εαυτό της κατάφερε, παρά το γεγονός ότι βρισκόταν με αυτόν τον οικτρό τύπο στον ίδιο χώρο, να τιμήσει την Ελλάδα με τρία χρυσά μετάλλια και να θεωρείται, ως σήμερα, η καλύτερη αθλήτρια όλων των εποχών.

Στον αθλητικό χώρο έγινε μια ακόμη συνταρακτική καταγγελία παιδοφιλίας και επιλήφθηκε η Δικαιοσύνη. Ηταν ασύλληπτο ότι ο βιαστής δεν μπορούσε να καταλάβει το μέγεθος της πράξης του και τι προκάλεσε στο παιδί αυτό. Και το πράγμα έχει μείνει εκεί.

Ανοιξε συζήτηση και στο χώρο των ΜΜΕ από έναν έντιμο δημοσιογράφο, τον κ. Μέρκελο, και αναφέρθηκε σε απόπειρα βιασμού δημοσιογράφου. Η καταγγελία έχει σταλεί στη Δικαιοσύνη. Στο χώρο πάντως των ΜΜΕ είναι πολύ γνωστές ανάλογες ιστορίες, και όχι μόνον στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ.  Ωστόσο, για την ώρα, τα στόματα κρατιούνται ερμητικά κλειστά.

Ταυτόχρονα άνοιξε το απόστημα στον καλλιτεχνικό χώρο. Οι επώνυμες καταγγελίες στηρίζουν απόλυτα την υπόθεση της εξυγίανσής του. Είναι ανάγκη οι σχέσεις να είναι επαγγελματικές και όχι ψυχαναγκαστικές.

Οι παλιές μέθοδοι διδαχής του θεατρικού έργου, όπου ο σκηνοθέτης εμφανιζόταν περίπου ως ο απόλυτος κυρίαρχος, είναι όχι απλά ξεπερασμένες αλλά και αρρωστημένες. Και στις θεατρικές σχολές πρέπει να διδάσκεται μάθημα αυτογνωσίας του ηθοποιού. Δεν γίνεται να διδάσκεται, από νωρίς, την «απόλυτη υπακοή», να γίνεται παίγνιο στα χέρια του όποιου νομίζει πως είναι η μετενσάρκωση του… Στανισλάφσκι.

Η βασική παράμετρος σε όλη την υπόθεση της καταγγελίας της σεξουαλικής παρενόχλησης ή της άσκησης οποιασδήποτε μορφής βίας είναι η έκθεση σε κοινή θέα του θύτη, πράγμα που συμβάλλει τα μέγιστα στην αποτροπή αλλά και στην πρόσληψη. Δεν γίνεται ένας μονόλογος, μια σκηνή ή ένας πρωταγωνιστικός ρόλος να έχει ως «ανταμοιβή» την καταρράκωση.

Ωστόσο η υπόθεση «ΜeΤoo, δηλαδή της αποκάλυψης πράξεων και ενεργειών που προσβάλλουν την ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, πρέπει να αντιμετωπιστεί με τη δέουσα σοβαρότητα και όχι κατά τρόπο κοινωνικού σχολιασμού που οι προηγούμενες γενιές το ονόμαζαν κουτσομπολιό. Δεν μπορεί, ακόμη, να εκτραπεί σε κυνήγι μαγισσών, μεταβάλλοντας σε ζούγκλα το χώρο. Πρώτον, γιατί έτσι το απόστημα θα συντηρείται και δεύτερον, γιατί θα επέλθει τεράστια ζημιά προβάλλοντας εικόνα νοσηρότητας στον καλλιτεχνικό χώρο. Η ευθύνη εδώ είναι και προσωπική αλλά και συλλογική. Η περιφορά των συνδικαλιστών ή και καταγγελλόντων και καταγγελλουσών από κανάλι σε κανάλι είναι ένα μείζον θέμα. Θέμα σοβαρότητας.

Από την έντυπη έκδοση