Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα
Ο Αριστοτέλης άσκησε μεγάλη επιρροή στις θέσεις του, πολλώ δε μάλλον που ο Έρασμος διάβαζε το αριστοτελικό κείμενο στο πρωτότυπο, φοιτώντας τρία χρόνια κοντά στον Πελοποννήσιο διδάσκαλο του φιλόσοφου Γεωργίου Πλήθωνα-Γεμιστού, τον Ερμώνυμο.
Το πρόγραμμα δημιουργήθηκε το 1987, ενώ το 2014 δημιουργήθηκε και το Erasmus plus, που συνδυάζει τις τρέχουσες δράσεις με την εκπαίδευση, την κατάρτιση, τον αθλητισμό.
Περισσότερα από εννέα εκατομμύρια φοιτητές, επί 33 χρόνια, για έξι μήνες έφυγαν από τη χώρα τους, από το πανεπιστήμιο στο οποίο φοιτούσαν, και χάρη στην υποτροφία που πρόσφερε το πρόγραμμα Erasmus επέλεξαν να ζήσουν, να φοιτήσουν σε άλλη χώρα, σε άλλο πανεπιστήμιο.
Για μένα το Erasmus ήταν -και είναι- ό,τι χρησιμότερο μπορεί να προσφέρει σ’ έναν μέλλοντα Ευρωπαίο πολίτη η Ευρωπαϊκή Ενωση. Ελεγα στους φοιτητές μου ότι δεν υπάρχει καλύτερο βιβλίο από… το ταξίδι, όσο σύντομο κι αν είναι. Και δεν υπάρχει σημαντικότερη εμπειρία από το να μπορούν να ζήσουν σε άλλη χώρα, μαθαίνοντας τους ανθρώπους της, την κουλτούρα της, την καθημερινότητά της, χωρίς μάλιστα να χάνουν μαθήματα, αφού η βαθμολογία του ξένου πανεπιστημίου αναγνωρίζεται κανονικά από τα ελληνικά.
Οσοι φοιτητές μου πήραν την υποτροφία του προγράμματος Erasmus και φοίτησαν στην Ολλανδία, στη Δανία, στην Αγγλία, στην Ισπανία ή στη Γαλλία, ή όπου αλλού, όταν επέστρεφαν η διαφορά ήταν σημαντική. Πιο ανοικτή σκέψη, μια πιο ώριμη ματιά στο γνωστικό τους αντικείμενο, αλλά και στη φοιτητική καθημερινότητα. Το πρόγραμμα Erasmus είναι από μόνο του ένα… πανεπιστήμιο.
Δεν θα χρειαζόταν να γράψω για το Erasmus, αν δεν με εξόργιζε -για μια ακόμη φορά- ο Μπόρις Τζόνσον, ο μοιραίος άνθρωπος για τη Μεγάλη Βρετανία. Ηταν αυτός που, πριν από εννέα μήνες, υποσχέθηκε στους Βρετανούς και στους Ευρωπαίους ότι το Erasmus θα συνέχιζε και μετά το Βrexit. Χθες αποκαλύφθηκε ότι έβγαλε την Αγγλία εκτός, επειδή το πρόγραμμα ήταν, όπως είπε, πολυδάπανο! Σιγά που ο Τζόνσον φοβήθηκε τη δαπάνη.
Αυτό που τον φόβισε είναι ο στόχος του προγράμματος Erasmus: Η διαμόρφωση πανευρωπαϊκής συνείδησης. Οι Βρετανοί θεωρούν ότι είναι ξεχωριστοί. Είναι αυτό που οι Βρετανοί πολιτικοί δεν δέχονταν: Η Αγγλία μέρος της Ευρώπης. Θεωρούν, λοιπόν, το Erasmus ως ιμάντα υπέρβασης των εθνικών κρατών, με κοινή πορεία προς την Ενωμένη Ευρώπη.
Δεν λέω αν από την απόφαση Τζόνσον θα χάσουν οι Βρετανοί ή οι Ευρωπαίοι φοιτητές. Λέω ότι αυτός ο απομονωτισμός που επέβαλε ο Τζόνσον προκαλεί πολιτιστική ζημιά στη Μεγάλη Βρετανία, που όσο περνά ο χρόνος θα βλέπει να γίνεται όλο και… μικρότερη.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου