Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης

Σε κάθε περίπτωση, αυτό που πρέπει να κρατήσουμε από την κίνηση του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ είναι το εξής: Η λογική των δύο ζωνών κινδύνου για όλη τη χώρα, με διαφοροποίηση των μέτρων ανάλογα με το αν πρόκειται για περιοχή υψηλού ή χαμηλότερου κινδύνου, έχει «τρύπες».

Βεβαίως, υπάρχουν και πλεονεκτήματα σε αυτή την κατηγοριοποίηση: Για παράδειγμα, όταν είχαμε τέσσερις ζώνες, κανείς δεν θυμόταν τι ίσχυε, ακόμα και για το νομό στον οποίο ζούσε. Ωστόσο, για περιπτώσεις όπως η Θεσσαλονίκη, με τον τρομερό ρυθμό αύξησης των κρουσμάτων, είναι μάλλον προφανές ότι θα έπρεπε να είχε προβλεφθεί από πολύ νωρίτερα μία διαφορετική αντιμετώπιση.

Ο Ηλίας Μόσιαλος είπε χθες (στον ΣΚΑΪ) ότι τα μέτρα που έχουν ληφθεί για την υπόλοιπη Ελλάδα -πλην Θεσσαλονίκης- είναι αρκετά, «αρκεί να εφαρμοστούν». Ομως, υπάρχουν «τρύπες» και σε αυτό το πεδίο. Για παράδειγμα, πώς μπορεί να κινηθεί ένας γονιός που πρέπει να παραλάβει το παιδί του από το αεροδρόμιο μετά τα μεσάνυχτα; Με ποια διαδικασία; Μπορεί να το κάνει; Πρέπει να αφήσει τον γιο ή την κόρη του στην αίθουσα αναμονής ως τις πέντε το πρωί; Πρέπει υποχρεωτικά να γίνει η νυκτερινή μετακίνηση με ταξί; Και αν πρέπει το ταξί να πάει από τα Σπάτα στην Πετρούπολη, πόσοι έχουν τη δυνατότητα να πληρώσουν – και μάλιστα με νυκτερινή ταρίφα;

Οπως είναι γνωστό, η Πολιτική Προστασία δεν απαντά σχεδόν ποτέ στα τηλεφωνήματα των πολιτών. Η ΕΛ.ΑΣ. δεν έχει αρμοδιότητα να εκδίδει άδειες κυκλοφορίας. Οπότε; Οπότε, τίποτα – ο καθένας κάνει ό,τι νομίζει και μαζί με τα ξερά, καίγονται και τα χλωρά.

Η θεσμοθέτηση πρακτικών διαδικασιών για τέτοιες «λεπτομέρειες» -για παράδειγμα, ένα SMS- δεν πρόκειται να οδηγήσει σε καταστρατήγησή τους, ειδικά αν προβλεφθεί ότι θα πρέπει με κάποιον τρόπο να αποδεικνύεται ο λόγος της μετακίνησης: για το αεροδρόμιο θα μπορούσε να είναι μία φωτογραφία των εισιτηρίων.

Μία τέτοια διαδικασία, πέραν του ότι θα διευκόλυνε κάποιους ανθρώπους, θα περνούσε και ένα μήνυμα ότι τα πράγματα με τον ιό είναι πολύ σοβαρά – και θα έκανε τους πολίτες πιο υπεύθυνους. Μήπως δεν είναι αργά;

*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου