Γράφει ο Γιώργος Ν. Παπαθανασόπουλος

Οπως γράφει ο Ρώσος φιλόσοφος Νικολάι Μπερντιάεβ οι ιδέες της είναι στην ουσία τους θρησκευτικές πεποιθήσεις. Η Αριστερά πιστεύει ότι κατέχει την αλήθεια, ότι έχει τον προορισμό της, τους προφήτες της. Απέναντί της οι αιρετικοί, οι άπιστοι, που υπονομεύουν τον μεσσιανισμό της.

Φέτος συμπληρώθηκαν σαράντα χρόνια από την επίσημη ίδρυση του ανεξάρτητου πολωνικού συνδικάτου «Αλληλεγγύη» και τριάντα από την εκλογή ως πρώτου προέδρου της Πολωνίας μετά την κομμουνιστική δικτατορία του ηγέτη της Λεχ Βαλέσα. Μετά τις γενικές απεργίες σε όλη την Πολωνία, η κομμουνιστική κυβέρνηση υποχρεώθηκε να αναγνωρίσει την «Αλληλεγγύη», ως ανεξάρτητο συνδικάτο, στις 31 Αυγούστου 1980. Ηταν το πρώτο επίσημα αναγνωρισμένο ανεξάρτητο συνδικάτο στις κομμουνιστικές χώρες. Σε αυτό ελευθέρως προσήλθαν ως μέλη του έντεκα εκατομμύρια Πολωνοί εργαζόμενοι, ενώ τα κρατικά συνδικάτα πνίγηκαν στην ανυποληψία τους.

Το κομμουνιστικό καθεστώς δεν άντεξε την πίεση της «Αλληλεγγύης» για περισσότερη ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη και πραγματική δημοκρατία και στις 13 Δεκεμβρίου 1981 επέβαλε τον στρατιωτικό νόμο με τον στρατηγό Γιαρουζέλσκι. Ουδέν σχόλιο από την Αριστερά… Ολα καλώς καμωμένα. Κατά την προπαγάνδα της ο στρατός έσωσε τους Πολωνούς, που δεν ήξεραν το συμφέρον τους και ακολουθούσαν την αμερικανοκινούμενη «Αλληλεγγύη»…

Περίπου ταυτόχρονα ο Τούρκος στρατηγός Κενάν Εβρέν επέβαλε δικτατορία στην Τουρκία. Φρύαξε η Αριστερά. Και οι δύο δικτάτορες καταπίεζαν, δίκαζαν, φυλάκιζαν, βασάνιζαν. Ομως σε όποια συνδικάτα πλειοψηφούσε η Αριστερά ψηφίσματα έβγαιναν μόνο κατά του Εβρέν, ποτέ κατά του Γιαρουζέλσκι…

Στη λογική της Αριστεράς ήσαν και οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ. Αυτό το επέβαλε ο ηγέτης του κόμματος Ανδρέας Παπανδρέου. Θυμίζουμε ότι ήταν ο πρώτος ηγέτης δυτικής χώρας που επισκέφθηκε επίσημα την υπό στρατιωτικό νόμο Πολωνία, τον Οκτώβριο του 1984, και ο μόνος που δέχθηκε στην Αθήνα επισήμως τον στρατιωτικό δικτάτορα (τύπου Παπαδόπουλου) Βόιτσεχ Γιαρουζέλσκι. Λίγοι Ελληνες τότε έσωσαν την αξιοπρέπεια της Ελλάδος. Μαζί με Πολωνούς πολιτικούς φυγάδες του καθεστώτος διαμαρτυρήθηκαν για την επίσκεψη του Πολωνού δικτάτορα και φώναξαν συνθήματα υπέρ της «Αλληλεγγύης» και της προωθήσεως της Δημοκρατίας στην Πολωνία. Φυσικά η Αριστερά απούσα. Μόνο η Αστυνομία ήταν παρούσα με πολλούς άνδρες της, που κράτησαν μακριά τους διαδηλωτές, για να μην ενοχληθεί ο Πολωνός δικτάτορας…

Η ίδια πίστη και σήμερα από την Αριστερά. Καπηλεύεται την ομόθυμη και ομόψυχη εξέγερση των Ελλήνων στο Πολυτεχνείο, τη μετατρέπει σε τοτέμ και εκφράζει την πεποίθηση ότι η πίστη σε αυτό δημιουργεί υπερφυσικές δυνάμεις έναντι της πανδημίας. Αντίθετα, θεωρεί ότι οι θρησκευτικοί και οι εθνικοί εορτασμοί, που τελούνται από τους απίστους προς την Αριστερά δεν έχουν γι’ αυτήν ουσιώδη σημασία και επομένως δεν την ενδιαφέρει αν τελούνται ή όχι…

Από την έντυπη έκδοση