Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Στην Ισπανία των 44.000 νεκρών η αντιπολίτευση του Λαϊκού Κόμματος καταψήφισε την πρόταση μομφής που είχε καταθέσει η ακροδεξιά κατά της κυβέρνησης Σοσιαλιστών-Podemos για τα περιοριστικά μέτρα που επιβλήθηκαν προκειμένου να μην εξαπλωθεί η διασπορά του ιού.
Μόνο στην Ελλάδα ο ΣΥΡΙΖΑ ασκεί αντιπολίτευση με τον κορονοϊό, πότε προσπαθώντας να διαστρεβλώσει τις δηλώσεις Γεραπετρίτη για τις ΜΕΘ, πότε καταγγέλλοντας τον πρωθυπουργό για υποχρηματοδότηση της υγείας χρησιμοποιώντας ξεπερασμένα στοιχεία Απριλίου και πότε επιρρίπτοντας ευθύνες στην κυβέρνηση ότι «σκοτώνει ανθρώπους».
Ο κ. Τσίπρας διαπίστωσε ότι η στροφή προς την «Κεντροαριστερά», που είχε επιχειρήσει λίγο πριν από την έναρξη της καραντίνας δεν απέδωσε στο κόμμα του αφενός διότι δεν έπειθε τους ψηφοφόρους ότι μπορεί να ασκήσει μεταρρυθμιστική πολιτική και αφετέρου διότι και ο ίδιος δεν μπορούσε να υπηρετήσει τον νέο του ρόλο. Η απόφαση στην Κουμουνδούρου ήταν απλή, επιστροφή στην αντιπολιτευτική γραμμή του 2012: «όχι σε όλα» με αρκετές δόσεις λαϊκισμού και δημαγωγίας.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Στο πλαίσιο αυτό δεν προκαλεί απορίες το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προχθές στη Βουλή καταψήφισε τη ρύθμιση Βρούτση για τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά τρεις ποσοστιαίες μονάδες. Ενα μέτρο το οποίο θα αυξήσει τις καθαρές αποδοχές των εργαζομένων από τον Ιανουάριο και θα δώσει ανάσες και στις επιχειρήσεις απερρίφθη από την αξιωματική αντιπολίτευση που χαρακτήρισε «ψίχουλα» τα επιπλέον χρήματα που θα πάρουν οι μισθωτοί. Αυξήσεις 200 έως και 1.000 ευρώ ετησίως θεωρούνται «ψίχουλα» από τους γαλαντόμους του ΣΥΡΙΖΑ, που επί των ημερών τους η μεσαία τάξη διαλύθηκε και οι φτωχοί έγιναν περισσότεροι και φτωχότεροι.
Πρόκειται για μία ακατανόητη επιλογή, που φανερώνει και τα πολιτικά αδιέξοδα του Τσίπρα.
Η μείωση των εισφορών αποτελεί βασικό μέτρο για τον περιορισμό της ανεργίας και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Ολοι οι διεθνείς οργανισμοί αναγνωρίζουν ότι το βαρύ μη μισθολογικό κόστος που επικρατεί στη χώρα μας εμποδίζει επενδύσεις και διογκώνει τη μαύρη εργασία σε βάρος του ασφαλιστικού συστήματος αλλά και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Οι προφάσεις που επικαλέσθηκαν οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ότι με τη ρύθμιση αυτή αφαιρούνται πόροι από τον ΟΑΕΔ για την καταπολέμηση της ανεργίας και την κατάρτιση των εργαζομένων δεν στέκουν. Τα επιδόματα ανεργίας, όπως και τα κριτήρια για τη χορήγησή τους, παραμένουν τα ίδια, επομένως δεν επηρεάζεται ούτε στο ελάχιστο η βασική αποστολή του ΟΑΕΔ.
Επιπλέον ο Οργανισμός είναι πλεονασματικός και μπορεί να χρηματοδοτήσει προγράμματα κατάρτισης ενώ στην κυβερνητική πρόταση για το Ταμείο Ανάκαμψης που παρουσιάσθηκε από τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Θ. Σκυλακάκη περιλαμβάνεται κονδύλι επιχορηγήσεων ύψους 4 δισεκατομμυρίων ευρώ για την τόνωση της αγοράς εργασίας και την ανάπτυξη δεξιοτήτων των εργαζομένων. Επομένως η απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ προήλθε αποκλειστικά από τη γραμμή της τυφλής αντιπολίτευσης, που ακολουθεί πιστά το τελευταίο διάστημα.
Ο κ. Τσίπρας που θα καταργούσε τον ΕΝΦΙΑ δεν ψήφισε την κατάργηση του φόρου ακινήτων για την νησιωτική Ελλάδα και ο ίδιος που θα καταργούσε τη λιτότητα καταψήφισε τη διάταξη για την αύξηση των εισοδημάτων εκατομμυρίων μισθωτών. Η επανάληψη της ιστορίας του 2012 μοιάζει πλέον με φάρσα.
*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση