Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Το ερώτημα έπαψε να είναι ρητορικό μετά τον αποκεφαλισμό του 47χρονου καθηγητή Σαμουέλ Πατί από έναν 18χρονο φανατικό Τσετσένο, σε κολέγιο των παρισινών προαστίων. Ηταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι μιας δεκαετίας και πλέον ομαδικών και ατομικών τρομοκρατικών επιθέσεων από μουσουλμάνους της Γαλλίας, που επιζητούν το θάνατο του κοσμικού κράτους προς χάριν της Σαρία.

Ούτε καν μπαίνουν πια στον κόπο να επικαλεστούν τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους της Δύσης. Είναι το «δικό τους» μοντέλο κοινωνίας ενάντια στο «δικό μας». Κι όποιος το αμφισβητεί -προσβάλλοντας μάλιστα τον Προφήτη- είναι άξιος θανάτου. Το νομοσχέδιο Μακρόν κατά του «ισλαμικού σεπαρατισμού» μοιάζει πλέον ξεπερασμένο.

Ο Γάλλος πρόεδρος απείλησε πως «ο φόβος θα αλλάξει στρατόπεδο» – με έργα και όχι με λόγια. Ο υπουργός Εσωτερικών Ζεράλ Νταρμανέν προανήγγειλε κλείσιμο τζαμιών, λουκέτο σε ΜΚΟ και μουσουλμανικές οργανώσεις που μάχονται την ισλαμοφοβία, ενώ επίκεινται απελάσεις εκατοντάδων αλλοδαπών, υπόπτων για «ισλαμική ριζοσπαστικοποίηση».

Από το ρεύμα δεν εξαιρέθηκε ούτε ο ηγέτης της Αριστεράς, Ζαν-Λικ Μελανσόν, που ζήτησε εν τη ρύμη του λόγου του «να απελαθούν οι Τσετσένοι». Αντιθέτως, η Μαρίν Λεπέν εννοούσε μέχρι κεραίας αυτά που είπε περί «ανακατάληψης της Γαλλίας από μια οργανωμένη και εγκατεστημένη δύναμη» – σαν να μιλούσε για την ισπανική Reconquista από τους Αραβες, του Φερδινάνδου και της Ισαβέλλας.

Πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις ελλοχεύει ο κίνδυνος να καούν τα χλωρά μαζί με τα ξερά. Γι’ αυτό ο μετριοπαθέστερος ιμάμης της Γαλλίας χαρακτήρισε «ήρωα της ελεύθερης έκφρασης» τον Γάλλο καθηγητή και κάλεσε τους ομολόγους του να μην υποθάλπουν τα ισλαμικά «αβγά του φιδιού».

Δυστυχώς, η παρέμβασή του μάλλον θα έχει το ίδιο αποτέλεσμα με τον αφορισμό της Ελληνικής Επανάστασης από τον Γρηγόριο Ε’, μήπως και σώσει τους άμαχους Ρωμιούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τελικά δεν έσωσε ούτε τον εαυτό του.

Από την έντυπη έκδοση