Γράφει ο Δημοσθένης Δαββέτας*

Η σοβαρότητα του ύφους και της χρήσης των λέξεων του Γάλλου προέδρου εντυπωσίασε όλους αυτούς τους ως τώρα «προοδευτικούς». Αφορμή για το νομοσχέδιο, ή αν θέλετε η αφορμή για το ποτήρι που ξεχείλισε ήταν η τρομοκρατική ενέργεια ενός νεαρού Πακιστανού (βρέθηκε με τα ασυνόδευτα στη Γαλλία) ο οποίος τη μέρα της επετείου της τρομοκρατικής ενέργειας στο περιοδικό «Charlie Hebdo», και την ίδια περίοδο διεξαγωγής της δίκης των τρομοκρατών, χτύπησε δολοφονικά με μαχαίρι δημοσιογράφους που βρίσκονταν στο ίδιο σημείο με το περιοδικό.

Εν μέσω Covid-19, ο Γάλλος πρόεδρος κατάλαβε επιτέλους, έστω και αργά, ότι η ως τώρα εξήγηση των τρομοκρατικών πράξεων, ότι δηλαδή τις διέπραξαν άτομα μεμονωμένα που ήταν απλώς ψυχικά διατεταγμένα, δεν ισχύει πλέον. Δεν είναι ικανό επιχείρημα να προστατεύσει τους πολίτες από έναν ανεξέλεγκτο θεολογικό φανατισμό. Γιατί αυτό που κατάλαβε ο Μακρόν, όπως κι όλοι οι φυσιολογικοί άνθρωποι που δεν έχουν εγκλωβιστεί σε ιδεολογικά όρια, είναι ότι, ακόμη κι όταν ένας μόνος του, ο οποιοσδήποτε φανατικός, έστω και μη οργανωμένος, ισλαμιστής πιστός, χτυπήσει δολοφονικά, με οποιονδήποτε τρόπο, το κάνει στο όνομα όλων των ισλαμιστών. Δεν χρειάζεται να ’χει πάρει διαταγή από κάποιον αρχηγό τρομοκρατικής ομάδας.

Κι αυτή την πραγματικότητα κατάλαβε επιτέλους ο Μακρόν. Το είπε άλλωστε ανοιχτά, δίχως περιστροφές, στο διάγγελμά του: το νομοσχέδιο στρέφεται εναντίον του ισλαμισμού. Ξεκάθαρες κουβέντες. Προς μεγάλη επιτέλους χαρά όσων, μεταξύ αυτών και εγώ, πιστεύαμε ότι ο ιδεολογικός φανατισμός των ισλαμιστών δεν λύνεται με αντιψυχιατρικές συνταγές ή ανοχή.

Τι προτείνει ο Γάλλος πρόεδρος; Εκτός από σκληρές ποινικές ευθύνες στους υπαιτίους, το γαλλικό κράτος θα εκλέγει πλέον τους ιμάμηδες, δεν θα δέχεται τη λειτουργία των πολιτιστικών κέντρων ισλαμικού περιεχομένου που χρηματοδοτούνται από άλλες χώρες, δεν θα επιτρέπει καμία ισλαμική εκπαίδευση που δεν θα ελέγχεται από το κράτος. Τελειώνουν, επίσης, η κατ’ οίκον προσωπική εκπαίδευση ισλαμικών οικογενειών ή ακόμη τα ιδιωτικά ισλαμικά σχολεία, που δεν θα ακολουθούν το πρόγραμμα σπουδών του υπουργείου Παιδείας. Ολα δε τα παιδιά στο γαλλικό έδαφος από τριών χρόνων θα πηγαίνουν υποχρεωτικά σε κοσμικό σχολείο.

«Οχι στο πολιτικό Ισλάμ», τόνισε ο Γάλλος πρόεδρος, σημειώνοντας «όποιος θέλει να πιστεύει δικαίωμά του. Ομως, όχι να κάνει προπαγάνδα πολιτικής νίκης του Ισλάμ εναντίον της Δημοκρατίας». Επίθεση λοιπόν πρακτική, πολιτιστική, ιδεολογική σε κάθε μορφή κλειστού «κοινοτισμού», ή φανατικού ισλαμισμού, που οδηγεί σε αποσχιστικές κοινωνικές τάσεις κι απειλεί τις δημοκρατικές αξίες. Και, κυρίως, επίθεση εκπαιδευτική… Συνολική, συλλογική κινητοποίηση κηρύσσει το γαλλικό κράτος εναντίον κάθε σκοταδιστικής ή ανελεύθερης πτυχής του ισλαμισμού.

Να είστε σίγουροι ότι μετά από αυτό το νομοσχέδιο θα ακολουθήσουν με ανάλογους νόμους κι άλλα ευρωπαϊκά κράτη. Η Ευρώπη πρέπει να προστατευτεί από το πολιτικό Ισλάμ. Η Δημοκρατία εξάντλησε πλέον κάθε ανοχή απέναντι σε φανατικούς που το παίζουν κακομοίρηδες, εκμεταλλεύονται τη δημοκρατική ευαισθησία, διεισδύουν στα κράτη και στις δομές τους και, με την πρώτη ευκαιρία, την πληγώνουν θέλοντας να τη σκοτώσουν.

Από την έντυπη έκδοση