Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Ο ίδιος το είχε αποδείξει άλλωστε το 2014 όταν με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας προκάλεσε πρόωρες κάλπες, ανέτρεψε την πορεία της οικονομίας και οδήγησε τη χώρα στο μνημόνιό του με βάρη που ακόμη κυνηγούν νοικοκυριά και επιχειρήσεις.

Η υπευθυνότητα είναι το βασικό χαρακτηριστικό του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και το επιβεβαίωσε στη Θεσσαλονίκη υπογραμμίζοντας ότι δεν το επιτρέπουν οι αρχές της παράταξής του να ζητήσει εκλογές: «Δεν θα κάνω αυτά που έκανε ο Μητσοτάκης, αλλά αν δεν υπήρχε η πανδημία θα είχα ήδη ζητήσει», είπε χαρακτηριστικά, ενώ στο ερώτημα εάν είναι έτοιμος να κυβερνήσει αύριο, ο κ. Τσίπρας ήταν κατηγορηματικός: «Είμαι έτοιμος να κυβερνήσω χθες».

Κάθε εμπόδιο για καλό, που λέει και ο λαός, γιατί αν δεν είχε ανακύψει η πανδημία, φανταστείτε ο Τσίπρας να ζητούσε εκλογές, ο Μητσοτάκης να σήκωνε το γάντι και να τις προκήρυττε τι θα γινόταν στην πολιτική σκηνή. Και όπως τόνισε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ οι εξελίξεις υποχρεώνουν το κόμμα να βρίσκεται σε ετοιμότητα και να ξεπεράσει την περίοδο αναστοχασμού και αυτοκριτικής ώστε το «32% των εκλογών του Ιουλίου του 2019 να γίνει 42%».

Δεν ήταν ποτέ καλός στα μαθηματικά ο κ. Τσίπρας, βασικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πώς το 32% θα γίνει 42% αλλά πώς το 22% που καταγράφεται σήμερα στις δημοσκοπήσεις θα επιστρέψει στο εκλογικό αποτέλεσμα του 32%. Και αυτό γιατί 14 μήνες μετά τις εκλογές και εν μέσω πανδημίας, οικονομικών επιπτώσεων, μεταναστευτικού, ελληνοτουρκικών, ακόμη και του Ιανού η κυβέρνηση Μητσοτάκη εμφανίζεται κοντά στο 40% και η αξιωματική αντιπολίτευση βυθίζεται στα όρια του 20%.

Πώς θα καταφέρει την πολιτική ανάκαμψη ο ΣΥΡΙΖΑ; Ο Τσίπρας ακολούθησε τη συνταγή των παροχών του προγράμματος Θεσσαλονίκης. Συνταγή παλαιά, αλλά και δοκιμασμένη, με συνέπεια να μην «τσιμπάει» ο κόσμος. Τα μέτρα που ανακοίνωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σε άλλες εποχές θα έσπαγαν ταμεία. Μοίρασε μισθούς από το κράτος, έταξε προσλήψεις σε υγεία και εκπαίδευση τις οποίες επί 4,5 χρόνια δεν είχε προλάβει να υλοποιήσει, διέγραψε μέρος του ιδιωτικού χρέους αφού από το 2015 είχε «κουρέψει» και το Δημόσιο, «μοίρασε» επιδόματα σε 1.000.000 νοικοκυριά και μείωσε τους φόρους που ο ίδιος είχε ανεβάσει όταν βρισκόταν στο Μαξίμου. Για να είμαστε ρεαλιστές για την κατάσταση που βρίσκεται σήμερα η Κουμουνδούρου, λίγα έταξε ο κ. Τσίπρας, κανείς δεν θα του ζητούσε λογαριασμό εάν υποσχόταν τα διπλά.

Αυτό είναι και το πρόβλημά του. Οι πολίτες δεν λαμβάνουν υπόψη τα όσα λέει γιατί τον έχουν συνδέσει με τη δημαγωγία και τις κυβιστήσεις. Σεισάχθεια υποσχόταν και το 2015 αλλά είχαμε ρεκόρ κατασχέσεων σε μισθούς και καταθέσεις, για κατάργηση του ΕΝΦΙΑ δεσμευόταν τότε και προχθές δεν ψήφισε την πραγματική κατάργηση του ΕΝΦΙΑ στα 28 μικρότερα νησιά της χώρας.

Γενικώς, δεν ξέρουμε εάν είναι έτοιμος να κυβερνήσει αλλά είναι ανέτοιμος να αντιπολιτευθεί και αυτό, πέρα από το εύθυμον του πράγματος, είναι πρόβλημα όχι μόνο για το κόμμα του αλλά και για την κυβέρνηση.

Εάν στην πολιτική ζωή δεν υπάρχει μία σοβαρή αντιπολίτευση, που δεν θα εξαντλεί τη δυναμική της στα παγουρίνια και στις ακάλυπτες παροχές, αλλά θα διατυπώνει σοβαρές προτάσεις και θα ασκεί δημιουργική κριτική, η ποιότητα του κυβερνητικού έργου θα πέσει, η ανυπαρξία αντιπάλου δημιουργεί εφησυχασμό.

Ο Μητσοτάκης μπορεί να αισθάνεται τυχερός που του έλαχε για αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο Τσίπρας, αλλά η κοινωνία έχει άλλες απαιτήσεις και ο πήχυς για την κυβέρνηση παραμένει υψηλά.