Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Τα Μαθηματικά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ φάνηκαν με το… καλημέρα από το πρόγραμμα Θεσσαλονίκης και ολοκληρώθηκαν με το… καληνύχτα και καλή τύχη, όταν άφηναν πίσω τους μια οικονομία που είχε χώρο μόνο για επιδόματα φτώχειας και φόρους. Αλλά τον Κώστα Γαβρόγλου τον ενόχλησε η Κεραμέως.

«Είναι δεδομένο ότι η κ. Κεραμέως μάς κοροϊδεύει. Συνειδητά. Ομως, με την ανακοίνωση των 17 μαθητών κατά μέσο όρο ανά τάξη ενισχύει και το στερεότυπο ότι οι γυναίκες δεν σκαμπάζουν από αριθμητική. Ψιλά γράμματα θα πείτε. Εδώ έστειλαν υφυπουργό της κυβέρνησης σε γιορτή μίσους, η αναπαραγωγή των στερεοτύπων είναι το πρόβλημα; Και όμως», έγραψε ο τέως υπουργός Παιδείας. Και κατάφερε με μία μόνο ανάρτηση να επιβεβαιώσει πως τα όμορφα στερεότυπα όμορφα καίγονται. Στερεότυπο 1: Ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς. Στερεότυπο 2. Οι αριστεροί δεν κάνουν σεξιστικά σχόλια.

Η υπεράσπιση που έσπευσε να του παράσχει ο Παύλος Πολάκης περισσότερο κακό τού έκανε, παρά καλό. Διότι υπενθύμισε πως το τμήμα ισότητας φύλων του κόμματος είναι ευαίσθητο αλά καρτ. Εξαλλο με το σποτ Λούλη, ανύπαρκτο με την ανάρτηση Γαβρόγλου. Εχει περάσει όμως πλέον ο καιρός που κάτι τέτοια μας εξέπλητταν. 4,5 χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ καταναλώσαμε περισσότερη υποκρισία από όση αντέχαμε.

Και πάμε στο διά ταύτα: 17 μαθητές ο μέσος όρος. Μα, στα Μαθηματικά τόσο βγαίνει. Είναι το αντίστοιχο του 2,2 παιδιά ανά γυναίκα που βγάζουν οι στατιστικές του δημογραφικού. Στην πραγματικότητα, δεν ισχύει ούτε το ένα ούτε το άλλο, εκτός και αν κάπου γύρω μας κρύβεται ο Σολομών. Το ξέρει πολύ καλά η Νίκη Κεραμέως, το ξέρουν πολύ καλά οι επιστήμονες της επιτροπής, το ξέρουν ακόμα καλύτερα δάσκαλοι, γονείς και μαθητές των μεγάλων πόλεων. Η ουσία του καθ’ υπερβολήν επιχειρήματος που θα έπρεπε να μας απασχολεί είναι προφανώς άλλη. Οτι, αφού δεν είναι καθολικό το πρόβλημα, μπορούν ίσως να υπάρξουν παρεμβάσεις στις περιοχές που χρειάζεται, δηλαδή στα μεγάλα αστικά κέντρα και με την άμεση συνδρομή των δήμων.

Θα ήταν ενδιαφέρον, πάντως, να κατέθετε, επιτέλους, συγκεκριμένες προτάσεις ο ΣΥΡΙΖΑ μήπως και καταλαβαίναμε πώς ακριβώς θα αντιμετώπιζε το πρόβλημα αν κυβερνούσε. Θα έχτιζε καινούργια σχολεία σε λίγους μήνες; Εδώ δεν κατάφερε να βρει κτιριακές υποδομές για την προσχολική εκπαίδευση που αφορούσε μερικές χιλιάδες νήπια. Θα τα κρατούσε κλειστά και θα έκανε εξ αποστάσεως εκπαίδευση; Μα την κατήγγειλε ως προάγγελο απολύσεων και παραβίασης προσωπικών δεδομένων. Θα μοίραζε δωρεάν μάσκες και πόσες; Θα δεχόταν χορηγίες ή θα νόμιζε πως ο Δούρειος Ιππος του ταξικού συστήματος θα επιτεθεί στο «Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία» μεταμφιεσμένος σε παγουρίνι; 

Ο Κώστας Γαβρόγλου, ως ακαδημαϊκός αλλά κυρίως ως πρώην υπουργός Παιδείας, θα έπρεπε να γνωρίζει εκ πείρας ότι στις έκτακτες καταστάσεις δεν υπάρχουν πάντα λύσεις. Υπάρχουν όμως επιλογές. Η παρούσα κυβέρνηση έκανε την επιλογή της επιστήμης, ακούει προσεκτικά τις εισηγήσεις των ειδικών και αποφασίζει αντίστοιχα. Με κάποιες διαφοροποιήσεις έστω, οι οποίες όμως επιτρέπουν τη ρεαλιστική εφαρμογή των μέτρων. Ο υπουργός του «ρωμαλέου φοιτητικού κινήματος» θα έπρεπε πια να το έχει καταλάβει. Δεν είναι δα και Μαθηματικά.

Από την στήλη «Άλλη Όψη» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής 

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής