Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ ένα κόμμα που κατά δήλωση της ηγεσίας του ανήκει ως «πρώτη φορά αριστερά» στην Αριστερά; «Πρώτη φορά» με τέτοια επίδοση στη λάσπη; Με τέτοιο ρεκόρ στα ψεύδη; Με τέτοια εξαπάτηση των ψηφοφόρων του; Με τόση εκτεταμένη παραεξουσία; Ολα αυτά πρέπει να μας βάζουν σε σκέψεις για το τι θα γινόταν αν γινόταν το μοιραίο λάθος και εμπιστευόμαστε και για «δεύτερη φορά Αριστερά».

Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μόνο κόμμα που ο πρόεδρός του, Αλέξης Τσίπρας, έχει δεχθεί βαρείς και τεκμηριωμένους πολιτικούς χαρακτηρισμούς από τους δύο πρώην ηγέτες του, τον Νίκο Κωνσταντόπουλο και τον Αλέκο Αλαβάνο, που δεν έχουν λεχθεί ποτέ και για κανέναν άλλον αρχηγό κόμματος από τους προηγούμενους επικεφαλής. Δεν έχουν λεχθεί εναντίον του ούτε και από αρχηγούς των αντίπαλων κομμάτων. Και επειδή το ηθικό πλεονέκτημα ΣΥΡΙΖΑ ήταν ένα κουρέλι ευκαιρίας, ποτέ δεν υπήρξε απάντηση στους δύο πρώην προέδρους, πάνω στους οποίους πάτησε –κυριολεκτικά- ο Τσίπρας για να αναλάβει την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε για να τηρηθούν τα προσχήματα, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν ψέλλισε μίαν απάντηση στις αιτιάσεις Κωνσταντόπουλου, Αλαβάνου, που έθεσαν θέμα επικίνδυνης και αντιδημοκρατικής διαχείρισης της εξουσίας.

Οι καταιγιστικές αποκαλύψεις των πολιτικών -και όχι μόνον- σκανδάλων επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ θα έκανε οποιαδήποτε ηγεσία αστικού κόμματος να υποβάλει την παραίτησή της. Θα το έκανε έστω και για να προσφύγει στα κομματικά όργανα, για να έχει το άλλοθι ότι την εμπιστεύονται και μοιράζονται το πολιτικό κόστος. Τουλάχιστον, για να δείξει ενός είδους φιλότιμου, που είναι το μόνο αδιαπραγμάτευτο έναντι των πολιτών για τον πολιτικό. Πόσω μάλλον για τον Τσίπρα που ευαγγελιζόταν τον πόλεμο με το κατεστημένο και την εξόντωση του παλιού και σάπιου. Πόλεμο με το κατεστημένο δεν λες τις κοτεράδες και μάχη με το παλιό δεν λες τη σκευωρία κατά των πολιτικών σου αντιπάλων, την καθυπόταξη της Δικαιοσύνης, τα «μαγαζάκια» και τους «μαγαζάτορες» στο Μαξίμου…

Κι αν δεν έχει το φιλότιμο ο Τσίπρας να απαντήσει στα όσα βλέπουν τη δημοσιότητα για τις ατζέντες στο Μαξίμου, για τον εκβιασμό Παπασταύρου, για τους 4.000 γιατρούς στο σκάνδαλο της Νοβάρτις, που κάλυψε εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος, τουλάχιστον ας βρει κάτι να πει για το Μάτι, για τη Μάνη, για τα Κύθηρα. Ολα αυτά δικά του είναι. Δικά του, όπως και η Μάνδρα. Η διακυβέρνησή του βαρύνεται με 126 νεκρούς.

Διαβάζω καθημερινά τα όσα έγιναν στα 4,5 χρόνια της πρωθυπουργίας Τσίπρα και δεν βλέπω τίποτε άλλο που μπορούμε να πούμε, παρά μόνο ότι η Ελλάδα σώθηκε από ένα θαύμα!

Από την έντυπη έκδοση

Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr