Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος 

Αν μη τι άλλο, οι κακές μνήμες της ερήμου θα έπρεπε να είχαν διδάξει στον διεκδικητή της καγκελαρίας και πρώην υπ. Περιβάλλοντος, Νόρμπερτ Ρέτγκεν, ότι το κλίμα της Βόρειας Αφρικής δεν σηκώνει τους Τεύτονες.

Σε μια επίδειξη αφέλειας ο μετριοπαθέστερος υποψήφιος αρχηγός του CDU στο συνέδριο του Δεκεμβρίου και αξιοπρεπέστατος άνθρωπος κατά τα άλλα- πρότεινε την αποστολή ειρηνευτικού σώματος στη Λιβύη υπό την αιγίδα του ΟΗΕ ή της Ε.Ε., με τη συμμετοχή Γερμανών στρατιωτών.

«Χρειάζονται και στρατιωτικά μέσα για να περιφρουρήσεις την ειρήνη», είπε αφήνοντας αιχμές κατά του οπαδού της διπλωματικής οδού, υπουργού Εξωτερικών, Χάικο Μάας.

Με όλο τον σεβασμό, στον Ρέτγκεν ταιριάζει το κλασικό παρατσούκλι της Γερμανίας –«γίγαντας με μυαλό μικρού παιδιού».

«Για να έχουμε καλό ρώτημα, από ποια πλευρά θα πάνε οι Ευρωπαίοι και οι Γερμανοί κυανόκρανοι από τη στιγμή που η Ε.Ε. δεν έχει ενιαία πολιτική για τη Λιβύη και τα κράτη της υποστηρίζουν διαφορετικά στρατόπεδα;», τον ειρωνεύτηκε ο εκπρόσωπος Αμυνας των Πρασίνων, Ομιντ Νουριπούρ: «Η Ιταλία π.χ. αναγνωρίζει τον Σάρατζ και η Γαλλία με την Αίγυπτο τον Χαφτάρ. Μήπως οι κυανόκρανοι της Ε.Ε. θα χωριστούν και θα πολεμάνε μεταξύ τους;».

Εννοείται ότι κανένα κόμμα -εκτός ίσως από την ακροδεξιά ΑFD- δεν συμμερίζεται την ιδέα του Χριστιανοδημοκράτη πολιτικού για αναβίωση-φάρσα του Afrika Korps. Αν η Ε.Ε. είναι γεωπολιτικός και στρατιωτικός νάνος, το οφείλει κυρίως στη στρατιωτική ανυπαρξία της Γερμανίας – που όλοι εύχονται να διατηρηθεί εις τους αιώνας των αιώνων.

Τελευταία γίνεται συζήτηση για επαναφορά της υποχρεωτικής θητείας, που καταργήθηκε το 2011, με στόχο την αντιμετώπιση του ακροδεξιού εξτρεμισμού σε ειδικές μονάδες των γερμανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Η Μέρκελ διαφωνεί, ο Ρέτγκεν μάλλον όχι.

Από την έντυπη έκδοση