Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης
Οποιος είναι αντίπαλος, δεν πληρώνει ή δεν συνεργάζεται… τιμωρείται. Πολλές φορές δημιουργούνται και εσωτερικές «διαφωνίες». Οταν κάποιο υποκατάστημα επιχειρεί να βγάλει ακόμα περισσότερα χρήματα, αγνοώντας τις κεντρικές εντολές. Και κάπως έτσι κυλάει το φιλμ. Κάποια έχουν πάρει και Οσκαρ. Το μήνυμα στην αρχή ή στο τέλος της ταινίας προειδοποιεί: οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και καταστάσεις είναι συμπτωματική και δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Ας φύγουμε, λοιπόν, από την Αμερική.
ΑΣ προσγειωθούμε στην Ελλάδα. Μόνο, ας πάμε λίγα χρόνια πριν. Το 2016. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ μοιάζει πανίσχυρη. Ο κ. Τσίπρας έχει κερδίσει δύο εκλογές και ένα δημοψήφισμα μόλις πριν από λίγους μήνες. Ο κ. Καμμένος είναι ο ισχυρός συγκυβερνήτης. Ο κ. Παππάς, το δεξί του χέρι, φαντάζει ως παντοδύναμος «κυβερνήτης». Ολοι μαζί έμπλεοι αλαζονείας ονειρεύονται πως θα κυβερνούν για… πάντα ή τουλάχιστον για δύο τετραετίες.
Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας είχε ομολογήσει δημοσίως τον βασικό στόχο τους: να πάρουν την εξουσία, όχι μόνο την κυβέρνηση! Κραυγάζουν συνθήματα του τύπου «ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν»!
ΤΗΝ άνοιξη του 2016 έχουν πια τελειώσει τα αντιμνημονιακά τσιτάτα και η επαναστατική γυμναστική. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει βάλει φαρδιά πλατιά υπογραφή στο Μνημόνιο. Και, προφανώς, κάποιοι σκέφτονται πως έχει έρθει η ώρα να κάνουν «μπίζνες».
ΤΟ ηχητικό ντοκουμέντο που αποκάλυψε ο επιχειρηματίας κ. Μιωνής σοκάρει. Επιβεβαιώνει, όμως, πράγματα και γεγονότα που ακούγονταν από εδώ και από εκεί αλλά δεν μπορούσαν να αποδειχθούν.
ΤΙ λέει ο κ. Παππάς στη συνομιλία του αναφερόμενος στον κ. Παπαγγελόπουλο; «Κάποιοι βγάζουν λεφτά, πολλά λεφτά. Και αυτό μπορούμε να κάνουμε πως δεν το είδαμε. Το “no go” είναι όταν η ατζέντα τους κάμπτει την ατζέντα του μαγαζιού. Μεγάλε, αν κρίνουμε ότι το μαγαζί το βοηθάς, μπορείς να είσαι εδώ και να κάνεις και το outsourcing το δικό σου. Αλλά το να έρθεις και να βάλεις στο μαγαζί μας ατζέντα που δεν έχουμε επιλέξει, η οποία μας δημιουργεί και δυσκολίες, ε, όχι ρε! Κάτσε ρε!».
ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ η δομή μιας εξαιρετικά προσεγμένης «επιχείρησης». Που έχει «κεντρικό μαγαζί», έχει και «υποκαταστήματα». Στόχος είναι να βγαίνει χρήμα. Οι κανόνες είναι ξεκάθαροι: Ολοι πρέπει να τηρούν την «ατζέντα» που έχει το «κεντρικό μαγαζί». Υπάρχει μια κεντρική διοίκηση για τα κεντρικά «έσοδα», αλλά αφήνουν και το περιθώριο σε όποιον θέλει να «κάνει outsourcing», αρκεί να μη χαλάει την… ατζέντα!
ΚΑΙ όλα αυτά συνέβαιναν, ενώ από άλλο ηχητικό ντοκουμέντο προκύπτει πως ο κ. Καμμένος έδινε εντολές σε αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ. για το πώς να ενεργούν και ποιους να κυνηγούν!
ΑΥΤΑ γίνονταν στα παρασκήνια. Στο προσκήνιο ο κ. Τσίπρας και οι σύντροφοί του μιλούσαν για το «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς. Για το δίκιο του αγώνα. Για το πώς υπερασπίζονται τους οικονομικά αδύναμους. Και άλλα τέτοια παραμύθια.
ΤΕΛΙΚΑ, ίσως, και το σενάριο στις αμερικάνικες ταινίες να φαντάζει φτωχό μπροστά στην πραγματικότητα των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση