Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Γιατί έχει δώσει το αξιομνημόνευτο παράδειγμα διαφήμισης για την Ελλάδα πώς θα μπορούσε να κάνει πάταγο στο εξωτερικό. Θα σας θυμίσω τι σκέφτομαι και είμαι βέβαιη ότι θα εύρισκε σύμφωνο όλο τον κομματικό μηχανισμό που κάθεται στη Κουμουνδούρου και αναλύει τη διαφημιστική αισθητική της κυβέρνησης και συγχύζεται. Αν είναι δυνατόν!

Θα ήταν ο Αλέξης πρωταγωνιστής σε δύο εκδοχές. Η πρώτη θα ήταν διαφήμιση για πολυτελείς διακοπές. Για τους επισκέπτες που έχουν γερό πορτοφόλι. Για εκείνους τους ρέκτες που τους αρέσει η πολυτέλεια να συνοδεύεται από την απόλαυση. Ξαπλωμένος ο Αλέξης σε πολυθρόνα επί σκάφους. Με το μαγιό του ή με βερμουδίτσα. Με τις πατούσες του να αγγίζουν σχεδόν το κύμα. Στο δεξί χέρι το γνωστό πούρο –μπορεί και Αβάνας- προς μεγίστη απόλαυση και στο αριστερό του ένα ποτήρι. Εν ανάγκη με αναψυκτικό. Από πάνω το σκίαστρο στα χρώματα του ελληνικού καλοκαιριού. Τι θα μπορούσε να είναι το σλόγκαν; «Απολαύστε το ελληνικό καλοκαίρι όπως το απολαμβάνει και ο τέως πρωθυπουργός της». Θα μπορούσα να σκεφτώ και καλύτερο αλλά με πιέζει ο χρόνος να παραδώσω «χειρόγραφο».

Η δεύτερη εκδοχή προέκυψε από τη συνάντηση καταλλαγής με τον Κούλογλου το τριήμερο που μας πέρασε. Εξαλλος ο Κούλογλου που έμεινε ακάλυπτος από το κόμμα, όταν άσκησε κριτική στον Παπαοικοδομούλη. Με το δίκιο του. Και για να αποδείξει ότι δεν του άρεσε η κάλυψη που προσφέρθηκε από συντρόφους στον Παπαοικοδομούλη δεν έβαλε την υπογραφή του σε ερώτηση της Κουντουρά. Ωστόσο, η φωτογραφία που δημοσιεύτηκε από τη συνάντηση Τσίπρα-Κούλογλου στην Αίγινα είναι ό,τι πρέπει για διαφήμιση σοσιαλιστικών διακοπών. Ταβέρνα λαϊκή και παρά θίν’ αλός. Καρέκλα ψάθινη. Μπορεί ο σκελετός να βαφτεί και μπλε και άσπρος. Τα γνωστά! Τσίπρας με βερμουδίτσα και σαγιονάρα, με τα δάκτυλα εκτός. (Η φωτό μπορεί να κοπεί στο ύψος του τραπεζιού για λόγους αισθητικής). Οι κυρίες, με πλάτη, μάλλον ως ντεκόρ.

Η αλήθεια είναι ότι στη φωτογραφία ο Κούλουγλου είναι αγριεμένος αλλά για την περίπτωση της διαφήμισης, για ένα ανέμελο ελληνικό καλοκαίρι, θα έβαζε τα δυνατά του και θα χαμογελούσε. Οπότε υποχρεωτικά και ο Αλέξης θα τον κοίταζε χαμογελαστός και όχι με γυρισμένη πλάτη και συνοφρυωμένος. Θα είχαν και δύο ποτήρια μπροστά τους -για την περίπτωση- με μπύρα αφρίζουσα. Τι θα έλεγε το σλόγκαν; «Το ελληνικό καλοκαίρι δεν κάνει διακρίσεις. Κι εσύ μπορείς…».

Υπάρχει και άλλο πιο προχωρημένο! Και για να μην πει ο Γ. Παπαχρήστος ότι τον «λογοκλέπτω», γράφω ότι αυτός είναι που μου θύμισε το σλόγκαν Νίκου Παπά: «Ζωάρα ρε μ….κα μου, ζωάρα»!

Από την έντυπη έκδοση