Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος 

Δεν έκρυψε μάλιστα την αγάπη του για το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας: «Οποτε πίνω το κρασάκι μου -το μόνο κρασί που πίνω- και παίρνω το κρακεράκι μου (σ.σ.: την όστια) νιώθω ότι ζητώ συγχώρεση. Το κάνω όσο συχνότερα μπορώ, γιατί αισθάνομαι να καθαρίζω μέσα μου…».

Στην ίδια συνέντευξη ο μετέπειτα πρόεδρος των ΗΠΑ ισχυρίστηκε πως ποτέ δεν ζητάει συγγνώμη από τον Θεό για τις αμαρτίες του. «Προσπαθώ να κάνω το σωστό, αλλά δεν Τον ανακατεύω στις υποθέσεις μου», τόνισε.

Προφανώς, κανείς δεν θυμάται αυτή την εξομολόγηση. Σε έρευνα του ινστιτούτου Pew τον Μάρτιο του 2020, το 34% Αμερικανών δήλωσαν αβέβαιοι για το θρήσκευμα του προέδρου, το 33% τον θεωρούν γενικώς «προτεστάντη» και το 16% πιστεύουν ότι «δεν έχει καμία θρησκεία». Αυτοί κι αν έπεσαν διάνα!

«Θεοί» του Τραμπ είναι το δολάριο (όπως όλης της Αμερικής), η κτηματαγορά, τα καζίνο και τα τρία τελευταία χρόνια η εξουσία, την οποία δεν θέλει να αποχωριστεί με τίποτα.

Γι’ αυτό πήγε προχθές κραδαίνοντας σαν άλλος Μωυσής τη Βίβλο στο μισοκαμένο επισκοπικό εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη στην Ουάσιγκτον (αφού έβαλε πρώτα την αστυνομία να… καθαρίσει με δακρυγόνα τους διαδηλωτές) και χθες στο ιερό του Αγ. Ιωάννη – Παύλου Β’.

Διαμαρτυρόμενοι θρησκευτικοί λειτουργοί στις ΗΠΑ τον χαρακτήρισαν υποκριτή και βέβηλο, αλλά το αυτί του προέδρου δεν ίδρωσε. Μολονότι δεν πατάει πια στις εκκλησίες, επέμενε πεισματικά να λειτουργήσουν το Πάσχα και επιμένει ακόμη στο άνοιγμά τους, παρά τον κορονοϊό.

Το 2016 τον ψήφισε το 81% των ευαγγελικών και οι καθολικοί τον στήριξαν με 60%, έναντι 37% της Χίλαρι. Κανένας «θεός», λοιπόν, σαν τη «χριστιανική ψήφο».

Από την έντυπη έκδοση