Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Παραδέχθηκε πως αυτά που ακούστηκαν ήταν πραγματικά αλλά ειπώθηκαν σε μια προσπάθεια να κατευνάσει τον Μιωνή που βρισκόταν σε «παραλήρημα». Τώρα, το πώς προσπαθούσε να ηρεμήσει κάποιον ρωτώντας τον για το εάν ο Παπασταύρου θα «δώσει» κατάθεση σε βάρος της Μαρέβας Γκραμπόφσκι ας το εξηγήσει στους συντρόφους του, γιατί ο υπόλοιπος κόσμος έχει καταλάβει την ποιότητα και το ήθος των στελεχών της «πρώτη φορά Αριστεράς».

Στο άλλο πεδίο των αποκαλύψεων, ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, μιλώντας στο Mega, παραδέχθηκε ότι όσα δημοσιεύθηκαν στα «Παραπολιτικά» για διάλογο που είχε με δημοσιογράφο στο υπουργικό του γραφείο ήταν αληθή, αλλά, όπως τόνισε, «αποτέλεσμα παράνομης ηχογράφησης». Ενας κορυφαίος υπουργός αποκαλούσε «τεμπέληδες» τους συριζαίους, «που ξυπνούν κατά τις 11 το πρωί», ενώ αποκάλυπτε ότι ο έτερος κυβερνητικός εταίρος τον καλούσε μέσα στο πρωθυπουργικό γραφείο του Τσίπρα να παρέμβει σε ανώτατο δικαστικό λειτουργό για να εξοντώσει δημοσιογράφους. Απίστευτα πράγματα, τα οποία μπορεί να προκαλούν θυμηδία, όμως είναι σοβαρά, γιατί αυτοί οι άνθρωποι κυβερνούσαν και «παραδιοικούσαν», όπως προκύπτει, τη χώρα για 4,5 χρόνια.

Το ηθικό πλεονέκτημα αποδεικνύεται ανέκδοτο, σαν την περίφημη ατάκα περί «πνεύματος και ηθικής» στην ανεπανάληπτη ελληνική ταινία με τον αξέχαστο Βασίλη Αυλωνίτη. Αποκαλύπτεται πως ένας στενός κύκλος υπουργών είχε στήσει «μαγαζιά» και «παραμάγαζα», πραγματοποιούσε μυστικές συναντήσεις με επιχειρηματίες και βρισκόταν σε ανοιχτή γραμμή με εισαγγελικούς λειτουργούς για να διευθετούν θέματα της «ατζέντας» και να «θάβουν» όποιον δεν εξυπηρετούσε τα συμφέροντά τους.

Οσο για την άμυνα του Τσίπρα, ότι δήθεν έχουμε επανάληψη του «βρόμικου ’89», δεν είναι πειστική ούτε για τους συντρόφους του. Ο Συνασπισμός συμμετείχε ενεργά στο «βρόμικο ’89», ο Νίκος Φίλης, που τότε μέσω της αρθρογραφίας του είχε ταχθεί υπέρ της συγκρότησης κυβέρνησης συνεργασίας, αμφισβήτησε δημοσίως τα όσα είπε ο πρόεδρος του, λέγοντας τα εξής: «Η ιστορία του “βρόμικου ’89» -βάζω τα εισαγωγικά γιατί δεν με εκφράζει η φράση- τι είναι ακριβώς; Είναι ιστορία καταπάτησης της θεσμικής τάξης και από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ. Γι’ αυτό δεν είναι εύστοχο σήμερα να λέμε ότι μπορεί να επαναληφθεί το ’89. Είναι άλλοι οι πρωταγωνιστές, πρόσωπα και πολιτικά πράγματα, άλλα τα διακυβεύματα και, βεβαίως, άλλη η ιστορία της Αριστεράς. Εμείς συνομολογούμε πως προερχόμαστε από την μεγάλη παράδοση της Αντίστασης, των μεταπολεμικών δημοκρατικών αγώνων, της δημοκρατικής έκρηξης του 1981, αλλά όχι μέσα από τα σκάνδαλα του 1989. Η Αριστερά υπήρξε δύναμη κάθαρσης τότε, όχι δύναμη συνενοχής».

Είναι σαφές ότι ο κ. Τσίπρας επιχειρεί τη συγκάλυψη των πεπραγμένων της κυβέρνησης μέσα από τη θυματοποίησή του. Μόνο που μοναδικό θύμα της δράσης των υπουργών του ήταν η δημοκρατία και όσοι αντιστέκονταν στο μαγαζί τους. Καλά ξεμπερδέματα…

ΟΛΑ «ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ» ΕΙΝΑΙ, ΤΩΡΑ, ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΣΙΠΡΑ

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι βαθιά εκτεθειμένη για την υπόθεση Novartis. Αντί να διερευνήσει ένα μεγάλο ιατρικό σκάνδαλο που επιβάρυνε τα δημόσια νοσοκομεία και συνολικά τους φορολογουμένους, ασχολήθηκε με το πώς θα στήσει μια σκευωρία, ανακαλύπτοντας αναξιόπιστους μάρτυρες και κρεμώντας στα μανταλάκια δύο πρώην πρωθυπουργούς, τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος και άλλους πολιτικούς της αντιπάλους.

Μετά την απόφαση συμβιβασμού της Novartis με το Αμερικανικό Δημόσιο, σύμφωνα με την οποία η φαρμακοβιομηχανία θα πληρώσει σχεδόν 350 εκατομμύρια δολάρια για παράνομες πρακτικές στην Ελλάδα, ο κ. Τσίπρας, αντί να απολογηθεί γιατί η κυβέρνησή του δεν κινήθηκε προς αυτή την κατεύθυνση, επιτέθηκε στον Μητσοτάκη, καλώντας τον να ζητήσει συγγνώμη από τον ελληνικό λαό!

Η βούληση της σημερινής κυβέρνησης να αναλάβει πρωτοβουλία προκειμένου η Novartis να πληρώσει και στο Ελληνικό Δημόσιο χρήματα για τη ζημία στο ΕΣΥ έχει φέρει σε δύσκολη θέση τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, που χαρακτήρισε «αυτονόητο» το αίτημα για αποζημίωση. Ολα αυτονόητα είναι για τον Τσίπρα, μόνο που επί των ημερών του δεν έκανε το παραμικρό. Μάλλον ακατανόητα θα εννοεί…

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση