Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΑΚΟΥΣ τον Τραμπ να προτείνει «ενέσεις αντισηπτικών» και σου έρχεται να γελάσεις. Ναι, αν και κανονικά θα έπρεπε να βάλουμε τα κλάματα. Αυτός ο τύπος είναι ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ο πλανητάρχης.

ΣΥΝΑΝΤΑΣ κόσμο στον δρόμο που σε κοιτάζει περίεργα αν φοράς μάσκα ή γάντια. Κανείς δεν γνωρίζει αν είναι απλά «εξυπνάκηδες» ή το παίζουν «άτρωτοι» απέναντι στον ιό. Λίγη ώρα αργότερα στα social media δηλώνουν ανήσυχοι για τα κρούσματα στις κλινικές. Ισως να φταίει πως ακόμα και σε αυτή την εποχή για κάποιους μετράει το φαίνεσθαι.

ΥΠΑΡΧΕΙ, όμως, και ένα μπέρδεμα αυτές τις ημέρες. Ενώ όλα τα περιοριστικά μέτρα συνεχίζονται τουλάχιστον έως τις 4 Μαΐου, η κουβέντα πια είναι το πώς θα αρθούν. Και έχουμε ακόμα δέκα ημέρες έως τότε.

ΟΙ μισοί αναλύουν πώς άνοιξαν τα σχολεία στη Δανία και τα βιβλιοπωλεία στην Ιταλία. Παραβλέπουν πως βγήκαμε κερδισμένοι επειδή ακριβώς δεν ακολουθήσαμε την υπόλοιπη Ευρώπη. Και πως στη Δανία τα σχολεία επαναλειτούργησαν με τρεις έως πέντε μαθητές ανά τάξη!

ΟΛΗ αυτή η συζήτηση έχει δημιουργήσει ένα περίεργο κλίμα. Μια χαλάρωση. Ξαφνικά βλέπεις να κυκλοφορούν περισσότερα αυτοκίνητα και κόσμος στους δρόμους. Δεν έχει σχέση η εικόνα της πόλης με όσα έβλεπε κανείς πριν από δύο και τρεις εβδομάδες.

ΟΛΟΙ έχουμε κουραστεί από αυτή την κατάσταση. Θα είναι λύση, όμως, να ξεχυθούμε όλοι έξω μόλις λήξουν τα μέτρα απαγόρευσης κυκλοφορίας; Μακάρι να «σβήσει» η επιδημία μέσα στον Μάιο. Αυτό ελπίζουμε όλοι. Γιατί, όπως και να το κάνεις, δύσκολα δεν θα υπάρξει συνωστισμός σε παραλίες μόλις χτυπήσει το θερμόμετρο τριαντάρια.

ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΣΤΕ στο ξεκίνημα της κουβέντας. Τι είναι σημαντικό και τι όχι ύστερα από 40 ημέρες καραντίνα. Ας χαλαρώσουμε. Θα κάνουμε πάλι για βουτιές στη θάλασσα. Θα πάμε πάλι για καφέ. Θα βάζουμε αντισηπτικό, θα φοράμε μάσκα. Σίγουρα πάντως δεν πρέπει με τα αντισηπτικά ούτε να κάνουμε ενέσεις ούτε να τα πιούμε. Θα συνηθίσουμε τη νέα κανονικότητα στην καθημερινότητα.

ΤΟ ζόρικο είναι άλλο. Είναι οι συνέπειες της πανδημίας. Η ύφεση που θα σαρώσει και τις υπερδυνάμεις της παγκόσμιας οικονομίας και τους αδύναμους κρίκους, όπως η χώρα μας. Οι συνέπειες αυτές που ως γνωστόν γίνονται αντιληπτές στην τσέπη με χρονοκαθυστέρηση, αλλά έχει μεγάλη σημασία να γίνουν κατανοητές χωρίς να χάσουμε πάλι μια πενταετία και καμιά διακοσαριά δισεκατομμύρια. Εχουμε την ευκαιρία αυτή τη φορά να αντιμετωπίσουμε την κρίση πριν να έρθει, όπως κάναμε και με τον κορονοϊό. Ας μην τη χάσουμε…

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου