Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Τι να κάνω; Να περιμένω το απόγευμα να ακούσω το φίλο κ. Σωτήρη Τσιόδρα να μου εξηγεί, για μία ακόμη φορά, ότι η ανάλυση των κρουσμάτων δείχνει πως υποχωρεί η πανδημία που τείνει να μετριαστεί σε επιδημία και μάλλον θα μας αφήσει ήσυχους το καλοκαίρι με σποραδικά κρούσματα, αλλά επί του παρόντος η χαλαρότητα βλάπτει; Μια χαρά τα λέει ο καθηγητής.

Ομως, καθώς ο καιρός οδεύει τάχιστα προς καλοκαιρία, πολύ φοβάμαι ότι οι παραινέσεις δεν θα βρίσκουν πλέον και τόσα ευήκοα ώτα. Μιλώντας με φίλους και γνωστούς αντιλαμβάνομαι ότι έχει σχεδόν παρέλθει ο φόβος και η αιθρία των ημερών εξελίσσεται σε συνήγορο… του κορoνοϊού. Αρχίζει να διαχέεται η άποψη ότι έχομε διαφύγει τον κίνδυνο…

Παρακολουθώντας τις ειδήσεις στα ημέτερα  κανάλια, αλλά και ακούγοντας τα ραδιόφωνα, η ενημέρωση που έχουμε είναι απολύτως μονοθεματική. Λες και η Γη με τον κορoνοϊό έπαψε να γυρίζει και κρατάμε όλοι την αναπνοή μας. Ενας διαρκής πόλεμος με πιθανή έκβαση ήττας. Ετσι είναι; Βλέποντας στα βρετανικά και στα αμερικανικά κανάλια τα ρεπορτάζ για την πανδημία, διαπιστώνω ότι είναι σύντομα, αφορούν στις χώρες στις οποίες εκπέμπουν, χωρίς μελοδραματική εκφορά και χωρίς φοβιστικές μαρτυρίες.

Προχθές σχεδόν εξοργίστηκα με τα κρατικά κανάλια που έπρεπε να μας πληροφορήσουν τι συμβαίνει με τον ιό ακόμη και στο Εκουαδόρ, λες και είναι στην παρακάτω γειτονίτσα. Και ξέρετε τι μου θύμισε; Την αλήστου μνήμης ΕΡΤ της εποχής Δ. Μαρούδα, όταν είχε το παλαιό ΠΑΣΟΚ αναγάγει την πολιτική της Νικαράγουας σε μέγιστο θέμα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής! Είχαμε μάθει τα σχετικά με το μέτωπο των Σαντινίστας απέξω κι ανακατωτά, ο δε αείμνηστος είχε ανακαλύψει στο πρόσωπο του Ντανιέλ Ορτέγκα τον ιδανικό συνομιλητή.

Σήμερα στον… κορoνοϊό ανακαλύψαμε θέμα να θρέψει τις μονοθεματικές ειδήσεις ως τον Σεπτέμβρη, τουλάχιστον. Γι’ αυτό είναι ανάγκη οι επικοινωνιολόγοι και οι αρμόδιοι υπουργοί να θυμηθούν «το δόγμα του λύκου». Φωνάζοντας συνεχώς τα κανάλια για τον κορoνοϊό-λύκο και καταναλώνοντας ώρες ατελείωτες ενημέρωσης, οι πολίτες έχουν αρχίσει να «εξοικειώνονται» με το θέμα. Από δω και πέρα θα χαλαρώσει το ενδιαφέρον τους. Θα καταναλώνουν μόνον όποιες «ζουμερές» -ίσως και ανύπαρκτες- «ειδήσεις» σαν εκείνες του ξενοδοχείου στο Κρανίδι.

Νομίζω ότι η σταδιακή «αποκόλληση» είναι η ενδεικνυόμενη, αν όχι επιβεβλημένη. Γιατί αν το φθινόπωρο επανακάμψει δριμύτερος ο ιός και χρειαστούν μέτρα, να δούμε πώς αυτά θα μπορέσουν να περάσουν και να επιβληθούν…

Από την έντυπη έκδοση