Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης
Τα 800 ευρώ είναι ασφαλώς μία στήριξη για τους εργαζομένους των επιχειρήσεων που έκλεισαν τα καταστήματά τους με απόφαση των Αρχών. Ομως, πώς στηρίζει τις επιχειρήσεις η απόφαση για «αναστολή συμβάσεων» στους κλάδους που πλήττονται πολύ σκληρά από την καραντίνα;
Θα ήταν πολύ πιο αποτελεσματικό να ανακοινώσει η κυβέρνηση ότι επιδοτεί τις θέσεις εργασίας στους κλάδους αυτούς, με την προϋπόθεση να μη γίνουν απολύσεις και να πριμοδοτήσει την τηλε-εργασία, έτσι ώστε να μη σταματήσει η παραγωγή.
Παράλληλα, θα έπρεπε να κλείσει ο κύκλος των απροστάτευτων εργαζομένων και επαγγελματιών – το ποσοστό 8 στους 10 απλώς δείχνει ότι δύο στους 10 δεν εμπίπτουν στα μέτρα που έχουν ανακοινωθεί. Το ίδιο και οι άνεργοι – και προφανώς δεν είναι δικαιολογία το γεγονός ότι λάμβαναν το παραμικρό και πριν από την πανδημία…
Η Δώρα, η Γαρυφαλλιά και αύριο;
Το σημαντικό σε αυτή την κρίση είναι να γίνουν μαθήματα τα όσα (μας) συνέβησαν στη δεκαετία των μνημονίων: αν το μεγαλύτερο κομμάτι των μισθωτών καταδικαστούν σε έλλειψη διαθέσιμου εισοδήματος, τότε η έξοδος από την κρίση θα είναι πολύ πιο αργή και πολύ πιο επώδυνη – με κίνδυνο να περιπέσει και πάλι η οικονομία σε έναν φαύλο κύκλο ύφεσης, που θα μειώνει περισσότερο τα εισοδήματα και θα καθιστά την επιστροφή στην ανάπτυξη έναν μακρινό στόχο…
Είναι δεδομένο ότι αυτή τη στιγμή την κοινωνία δεν την απασχολεί τόσο το αύριο – ο κίνδυνος από τον ιό είναι η προτεραιότητα της πλειονότητας των πολιτών. Ομως, μετά από το προβλεπόμενο από τους ειδικούς δίμηνο του αποκλεισμού, το ζήτημα της οικονομίας θα είναι το απόλυτο νούμερο ένα – και τα όσα γίνονται σήμερα θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό το τι θα συμβεί τους επόμενους μήνες.
Από την έντυπη έκδοση
*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου