Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Τόσο το ΚΚΕ όσο και κυρίως ο Α. Τσίπρας, ο οποίος κατά τ’ άλλα «στηρίζει» και «συναινεί», καταστρατήγησαν στην πράξη την πολιτική τού «Μένουμε σπίτι». Προέταξαν την «ευκαιρία» για αντιπολίτευση και καταγγελία της «αστυνομικής βίας», υποτιμώντας το «μήνυμα απειθαρχίας», που εξέπεμπε η παράνομη και επικίνδυνη συνάθροιση.

ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ το «Μένουμε σπίτι» έχει βρει ετερόκλητες δυνάμεις «απέναντί» του. Από τους «ιδεολόγους αντιρρησίες» τού δήθεν περιορισμού των ατομικών δικαιωμάτων, έως τους ασυνείδητους εκδρομείς του Σαββατοκύριακου ή τους ασυγκράτητους κερδοσκόπους που άνοιγαν παράνομα τα μαγαζιά τους. «Απέναντί» του βρήκε και την Εκκλησία, η οποία με την αβελτηρία της και την αρχική κουτοπονηριά της είχε μετατρέψει τους ιερούς ναούς σε υγειονομικές βόμβες. Αντιμετώπισε και την αδιόρατα συντονισμένη «πολιτική» αντίδραση. Πραγματικά καθόλου μικρές αριθμητικά και ετερόκλητες δυνάμεις ήταν «απέναντι» στην πολιτική τού «Μένουμε σπίτι». Η οποία έχει αποδειχθεί σωτήρια για τη χώρα και έχει τύχει διεθνούς αναγνώρισης.

ΑΥΤΗ η «μάχη» δεν κερδήθηκε έτσι απλά και διά περιπάτου. Κερδήθηκε με το πείσμα και την επιμονή του κράτους, το οποίο εντέλει κέρδισε την εμπιστοσύνη και την πειθαρχία της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας. Το «Μένουμε σπίτι» ήταν τελικά ένα είδος άτυπου δημοψηφίσματος. Το οποίο ευτυχώς το κερδίσαμε οι πολλοί και με συντριπτική διαφορά. Ομως το «ναι» στο «Μένουμε σπίτι» δεν έπεσε από τον ουρανό. Ούτε προέκυψε από κάποιο αυθόρμητο «κίνημα» που ξεπήδησε από τα έγκατα της κοινωνίας. Το συνέλαβαν, το αποφάσισαν, το σχεδίασαν, το επικοινώνησαν και κατάφεραν να το κάνουν πεποίθηση της κοινωνίας η κυβέρνηση και οι επιστημονικοί συνεργάτες που επέλεξε.

ΟΠΩΣ αποδείχθηκε χρειάστηκαν και να το πάρει επάνω του ο Κ. Μητσοτάκης και η μειλίχια επιστημοσύνη του Σ. Τσιόδρα και η αυστηρότητα του Ν. Χαρδαλιά και η ενεργοποίηση του Υπ. Υγείας. Και βέβαια αποδείχθηκε ότι και η καμπάνια που έκανε η κυβέρνηση στα ΜΜΕ ήταν άκρως αναγκαία και αποτελεσματική.

ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ το σωτήριο «Μένουμε σπίτι» ήταν ένα δημοψήφισμα. Το οποίο το κέρδισε ο Κ. Μητσοτάκης. Και το οποίο βρήκε απέναντί του τον «συναινούντα» Α. Τσίπρα. Ο οποίος όσο συνεχίζει να μην αποδοκιμάζει τις κραυγές σταλινικών απολιθωμάτων ή την έκδηλη προσμονή της «ισοφάρισης» των νεκρών του κορωνοϊού με τους 102 νεκρούς στο Μάτι και τους γεμάτους μίσος τζάμπα τσαμπουκάδες του Π. Πολάκη τόσο θα ενισχύει τη διάχυτη πια υποψία ότι πίσω απ’ όλα αυτά βρίσκεται ο ίδιος.

ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ «ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ» ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ!

Ολοι είμαστε κουρασμένοι και από τον «εγκλεισμό», από την αγωνία της έκβασης αυτής της περιπέτειας και από τη μονοθεματική επικαιρότητα. Ειδικά σε τέτοιες συνθήκες η ενημέρωση αποκτά την πραγματική της αξία και ίσως είναι από τις λίγες φορές που δικαιούται τον χαρακτηρισμό του «λειτουργήματος». Ομως η κούραση έχει αρχίσει να φαίνεται και σε εμάς και κυρίως στους συναδέλφους που πρέπει να κάνουν 2 και 3 ώρες καθημερινής εκπομπής στην τηλεόραση ή το ραδιόφωνο.

Είναι όντως δύσκολο και εξαιρετικά κουραστικό. Και γίνεται ακόμα πιο κοπιαστικό όταν -αναγκαστικά πολλές φορές- «ανακυκλώνονται» ερωτήματα, τα οποία δυστυχώς ΑΚΟΜΑ δεν έχουν απάντηση. «Πότε θα αρθούν τα μέτρα;», «πότε θα βγει το εμβόλιο», «πότε θα ανοίξουν τα σχολεία», «ποια θα είναι τα νέα και πιο σκληρά περιοριστικά μέτρα», «πότε θα μπορέσουμε να ξαναβγούμε έξω», «πόση θα είναι η ύφεση», «πόσες χιλιάδες θέσεις εργασίας θα χαθούν».

Είναι μερικά από τα αενάως επαναλαμβανόμενα ερωτήματα. Τα οποία ασφαλώς απασχολούν τους πάντες, αλλά ταυτοχρόνως «μεγαλώνουν» την ήδη υπάρχουσα κόπωση. Είναι προφανές και το έχουν εξηγήσει πολλές φορές οι ειδικοί ότι στα περισσότερα απ’ αυτά τα ερωτήματα, δυστυχώς, δεν υπάρχουν ακόμα απαντήσεις. Το σκηνικό παραμένει μεταβλητό και ασταθές. Οι «άγνωστες» παράμετροι είναι περισσότερες από τα δεδομένα. Κανείς δεν ξέρει ακόμα σε πόσες εβδομάδες ή μήνες θα τελειώσει ο εφιάλτης. Κανένας σοβαρός οικονομολόγος δεν διακινδυνεύει να πει με ακρίβεια πόση θα είναι η ύφεση. Και είναι απλό το γιατί: Τα δεδομένα αλλάζουν μέρα με τη μέρα. Αθελα, όμως, αυτά τα ερωτήματα ενισχύουν την προσμονή της εξόδου από την «κλεισούρα». Κάτι που εξ αντικειμένου υπονομεύει την πειθαρχία και τη στήριξη των περιοριστικών μέτρων, τα οποία έχει αποδειχθεί ότι έχουν σώσει ζωές και έχουν περιορίσει το κακό. Συναντιούνται η κόπωση η δική μας με την κόπωση των πολιτών. Κι αυτή η συνάντηση συνήθως δεν είναι για καλό.

Στις περισσότερες περιπτώσεις δεν γίνεται συνειδητά αυτό. Εξαιρώ ακραίες περιπτώσεις ρεπορτάζ, όπως π.χ. «τι καιρό θα κάνει το Πάσχα». Ενώ ξέρουμε ότι φέτος θα κάνουμε ένα εντελώς διαφορετικό Πάσχα. Ασφαλώς έχει σημασία αν θα έχει ήλιο ή αν θα βρέχει. Αλλά θα είμαστε σπίτι. Οι δημοσιογράφοι έχουν σηκώσει μεγάλο μέρος του βάρους της αντιμετώπισης του κακού που μας βρήκε. Και στις περισσότερες περιπτώσεις με σοβαρότητα και υπευθυνότητα. Ας μην το χαλάσουμε τώρα. Ας κρατήσουμε τη δική μας κούραση μακριά από την κούραση των πολιτών. Ιδιαίτερα, όταν το ξέρουμε, ότι το κρίσιμο διάστημα είναι μπροστά μας. Αλλά και ότι τα μεγαλύτερα λάθη γίνονται από κουρασμένους ανθρώπους.

Οι 50 μονάδες ΜΕΘ της Βουλής

Θέμα ημερών ή και ωρών είναι η υπογραφή της ΠΝΠ, με την οποία η δωρεά της Βουλής σε 60 μέρες θα γίνει 50 μονάδες ΜΕΘ στο Νοσοκομείο Σωτηρία. Τα 8 εκατομμύρια που δώρισε η ελληνική Βουλή, συμβάλλοντας στην αντιμετώπιση της πανδημίας, θα σημάνουν την αύξηση κατά 10%(!) του συνόλου των ΜΕΘ που υπήρχαν σε όλη τη χώρα πριν ξεσπάσει η πανδημία (510). Οι 50 νέες ΜΕΘ θα κατασκευαστούν μέσα στον χώρο του Σωτηρία και θα είναι μόνιμες. Σύμφωνα με πληροφορίες, θα είναι μια σιδηροκατασκευή που θα στηθεί παραπλεύρως του υπάρχοντος Νοσοκομείου και πιο συγκεκριμένα δίπλα στις υφιστάμενες ΜΕΘ και θα επικοινωνούν με τις υπάρχουσες. Το έργο θα αναλάβουν οι Κτηριακές Υποδομές Α.Ε. και θα το παραδώσουν σε μόλις 60 μέρες από την υπογραφή της ΠΝΠ.

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου