Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης

Επομένως, δεν είναι ο ιός – αλλά η αβεβαιότητα σε σχέση με την υποχώρησή του, που θίγει την οικονομία και οδηγεί τους επενδυτές σε πανικό: αυτή τη στιγμή, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει ποια θα είναι η έκβαση του πολέμου με τον «αόρατο εχθρό». Μάλιστα, οι πολλές και διαφορετικές έρευνες -που βγάζουν αντιφατικά αποτελέσματα- επιτείνουν αυτή την αβεβαιότητα σε ολόκληρο τον πλανήτη…

Από την άλλη πλευρά, είναι πολύ δύσκολο για τον μέσο άνθρωπο να αντιληφθεί τη στρατηγική των επιδημιολόγων – να μείνουμε στο σπίτι, για να μη διασπείρουμε απότομα τον ιό και οδηγήσουμε το Εθνικό Σύστημα Υγείας σε κατάρρευση, πράγμα που θα είχε ως αποτέλεσμα πάμπολλους θανάτους.

Οπως είναι σαφές, κάτι τέτοιο παίρνει χρόνο -και σε συνδυασμό με την καχυποψία, που πάντοτε εμφανίζεται σε πρωτοφανείς καταστάσεις όπως αυτή που βιώνει το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη, οδηγεί στη μεγιστοποίηση της αβεβαιότητας.

Στον ίδιο δρόμο οδηγούν και οι πληροφορίες για την πρόοδο σχετικά με τα φάρμακα για την αντιμετώπιση των επιπλοκών της πνευμονίας που προκαλεί σε ένα ποσοστό των ασθενών ο ιός. Ενας γιατρός εμφανίζεται και λέει ότι η τάδε ουσία είναι το φάρμακο, οι υπόλοιποι δεν μοιράζονται τον ενθουσιασμό του – αλλά οι επενδυτές παίρνουν το μήνυμα ότι το πράγμα αργεί…

Το μόνο θετικό σε σχέση με την πανδημία που ζούμε είναι το γεγονός ότι η βαθιά ύφεση που πλέον προβλέπουν οι πάντες δεν μπορεί να αποδοθεί σε καθαρά οικονομικούς παράγοντες: δεν είναι αποτέλεσμα διαρθρωτικών προβλημάτων των οικονομιών, αλλά οφείλεται σε αυτό που όλοι ζούμε – στην επιδημία.

Ακόμα και οι φονικότερες επιδημίες του παρελθόντος, που οδήγησαν στο θάνατο εκατομμύρια ανθρώπους, κάποια στιγμή έφτασαν στο τέλος. Ετσι θα γίνει και με αυτήν – μόνο που η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, ένα γεγονός που δεν έχει επιστροφή, κάνει πολύ πιο δύσκολη τη διαχείριση του αύριο. Οχι μόνον για τους επενδυτές, αλλά για τον καθέναν…

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου