Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

ΜΙΑ «ΚΟΥΡΑΣΗ» που δεν είναι χωρίς συνέπειες. Ιδιαίτερα, μάλιστα, όταν συναντιέται με τη μειοψηφική «απειθαρχία» που «αντιστάθηκε» από την αρχή. Οι ουρές στις τράπεζες, ιδιαίτερα για τους ηλικιωμένους, εξελίσσονται σε κάποιου είδους «κοινωνική συναναστροφή». Οι βόλτες στις παραλίες πύκνωσαν, αναγκάζοντας την Πολιτική Προστασία να κλείσει τη Νέα Παραλία στη Θεσσαλονίκη και να μελετά το κλείσιμο κι άλλων παραλιών, όπως π.χ. του Φαλήρου. Οι άσκοπες μετακινήσεις πυκνώνουν και παίρνουν τη μορφή «δραπέτευσης».

Η ΓΕΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ ασφαλώς δεν έχει αλλάξει. Αλλά εμφανίζει ρωγμές. Η «κούραση» είναι ο ένας λόγος. Ο πιο λογικός. Υπάρχει όμως κι ένας μάλλον πιο «πονηρός» και ύπουλος λόγος. Τα έγκαιρα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση έχουν περιορίσει την εξάπλωση του ιού και η Ελλάδα, ευτυχώς, παραμένει από τις πιο υγιείς και ασφαλείς χώρες. Ο εφησυχασμός όμως γίνεται υποδόριος. Και παραλύει το αμυντικό σύστημα της κοινωνίας. Οι «ελευθεριστές» συνεχίζουν την προπαγάνδα τους κατά της ατομικής ευθύνης. Καλλιεργούν τη σύγχυση και ανακαλύπτουν διαρκώς θεωρίες συνωμοσίας, πασπαλισμένες με fake news. Το μίγμα γίνεται απειλητικό. Παρ’ ότι ο Σ. Τσιόδρας και το επιστημονικό δυναμικό της χώρας φωνάζουν ότι ο κίνδυνος δεν έχει περάσει. Αντιθέτως, τονίζουν την κρισιμότητα που έχουν οι επόμενες 15 μέρες. Η καραντίνα στην οποία μπήκαν χθες 5 νέοι δήμοι της χώρας προειδοποιεί. Ακούγεται σαν σειρήνα που ουρλιάζει.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ κοινωνία έχει επιδείξει πρωτοφανή πειθαρχία, αλλά και έχει βγάλει τον ανθρωπισμό και την αλληλεγγύη που κουβαλά μέσα της. Στον αφυδατωμένο δημόσιο βίο έχει φυτρώσει πλήθος «μικρών» και «μεγάλων» οάσεων ανθρωπιάς και αλληλεγγύης. Μεγάλες στιγμές από «μικρούς» καθημερινούς ανθρώπους, που νοιάζονται εμπράκτως για τον πόνο και το πρόβλημα του ανήμπορου διπλανού. «Μεγάλοι» επιχειρηματίες και εφοπλιστές εμφάνισαν ξανά το ξεχασμένο κοινωνικό τους πρόσωπο. Και οι εθελοντές ήρθαν να ενισχύσουν αυτήν την αλυσίδα αλληλεγγύης. Ταυτοχρόνως το κράτος μέσα σε ελάχιστες μέρες έκανε άλματα, που δεν είχαν γίνει επί δεκαετίες. Ενα σύγχρονο ψηφιακό θα μας μείνει κληρονομιά, για κάνει πιο εύκολη τη ζωή μας και πιο δύσκολη την επιβίωση της γραφειοκρατίας, που συγκαλύπτει τη μικρή και τη μεγάλη διαπλοκή.

ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ και άδικο η κούραση, ο εφησυχασμός και η δολιοφθορά των αντικοινωνικών στοιχείων να ακυρώσουν ή να καταστρέψουν σε σημαντικό βαθμό ό,τι πετύχαμε ως τώρα. Είναι κρίμα και άδικο αυτή η τιτάνια προσπάθεια που έγινε και δημιούργησε ταυτοχρόνως μια ισχυρή ασπίδα για το σήμερα και μια βάσιμη ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο να πάει στράφι. Τώρα χρειάζεται ακόμα μεγαλύτερη επιμονή, υπομονή και πειθαρχία. Με σφιγμένα δόντια; Με σφιγμένα δόντια. Τώρα θα τα παρατήσουμε;

Η ΠΛΑΚΑ «ΣΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ»

Η συζήτηση έγινε το βράδυ της Δευτέρας στον Ρ/Σ «Στο Κόκκινο». Και ήταν μια συζήτηση για δύο. Φιλοξενών ήταν ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Αρβανίτης. Και φιλοξενούμενος ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός Ν. Παππάς. «Περισπούδαστες» αναλύσεις απ’ αυτές που βρίσκεις με το κιλό στους πάγκους έξω από τη Νομική. Και επιδερμικός αμφιθεατρικός λόγος, που λέει «πολλά» και «σπουδαία», χωρίς όμως να λέει τίποτα. Καμιά εντύπωση απ’ όλα αυτά. Μια από τα γνωστά και τα ίδια.

Ισως έχει κάποιο ενδιαφέρον το γεγονός ότι οι δύο φιλοσοφούντες μετ’ ευτελείας ήταν σαν μην είχαν περάσει ούτε μια μέρα από τη διακυβέρνηση της χώρας. Υπήρξε όμως και κάτι πράγματι εντυπωσιακό. Στην κορύφωση της συζήτησης και αφού σχεδόν είχε ολοκληρωθεί η «ανάλυση» για το τι συμβαίνει στην Ευρώπη, ο εκτελών χρέη δημοσιογράφου κάνει τη μεγάλη διαπίστωση: «Λείπει ο Τσίπρας στην παρούσα φάση». Και πριν προλάβει να πέσει κάτω η μπάλα παίρνει την πάσα ο βουλευτής. Και βέβαια λείπει, λέει, ο Τσίπρας θα είχε κινηθεί διαφορετικά, θα είχε κάνει τις συμμαχίες του στα Βαλκάνια, θα είχε συσπειρώσει τον Νότο και θα είχε κάνει κι άλλες κινήσεις για το μεταναστευτικό.

Ετσι είναι, συμφώνησε ο τουρίστας των Βρυξελλών, «ο Μητσοτάκης δεν μπορεί να φωνάξει» γιατί είναι «δέσμιος της πολιτικής της φον ντερ Λάινεν, του Σχοινά και της Μέρκελ». Ο θαυμασμός προέκυψε αυθόρμητα. Το «Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει» σε αυτήν την παραγωγική και γόνιμη «συζήτηση» δεν ήταν τίποτα μπροστά στο μέγα θαύμα. Το «παιδί για τα θελήματα» της Α. Μέρκελ είχε γίνει ξαφνικά πάλι ο «νταουλιέρης» της Ευρώπης. Και ο Κ. Μητσοτάκης που έκλεισε τα σύνορα στον Εβρο και κατέστησε ευρωπαϊκά τα ελληνικά σύνορα, αλλάζοντας την καταστροφική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ για το μεταναστευτικό, έγινε ο «δεν μπορεί να φωνάξει». Ηταν πράγματι μια πολύ ωραία συζήτηση. Που είχε και πολλή πλάκα.

Νέα δεδομένα,νέα προβλήματα -1

Νέα δεδομένα, νέα προβλήματα. Υπάρχουν όχι λίγοι πολίτες οι οποίοι είναι υποχρεωμένοι να παρουσιάζονται σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα στα αστυνομικά τμήματα, κυρίως λόγω εκκρεμών οικονομικών υποθέσεων (μέχρι και τη λίστα Λαγκάρντ). Για όσο διάστημα υπάρχει το πρόβλημα με τα περιοριστικά μέτρα λόγω του κορωνοϊού, η δήλωση παρουσίας δεν θα μπορούσε να γίνεται με κλήση σε σταθερό τηλέφωνο; Ωστε και η τυπική υποχρέωση δήλωσης παρουσίας να γίνεται και ο συνωστισμός και η ταλαιπωρία και για τους υπόχρεους αλλά και για τους αστυνομικούς που έχουν βεβαρημένες υποχρεώσεις να αποφεύγονται;

Νέα δεδομένα,νέα προβλήματα -2

Λόγω της κρίσης κι ενώ ανακοινώνονται ευεργετικά μέτρα για εργαζομένους και επιχειρήσεις, υπάρχουν πολλοί μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, με δεσμευμένους λογαριασμούς, οι οποίοι είναι και ακατάσχετοι. Για να μπορέσει κάποιος που ανήκει σε αυτήν την κατηγορία να κάνει την ανάληψη που δικαιούται, πρέπει να το κάνει με αυτοπρόσωπη παρουσία στο γκισέ της τράπεζας. Είναι τόσο δύσκολο να δημιουργηθεί ένα μηχανογραφικό, ώστε να μπορεί κάποιος να παίρνει τα χρήματα που δικαιούται (μέχρι το ακατάσχετο) είτε με μεταφορά, είτε μέσω ΑΤΜ; Λύσεις για την αποσυμφόρηση των ουρών στα γκισέ δεν αναζητούνται;

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου