Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

Ο ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ εκπρόσωπος ακολουθώντας -όπως είναι απόλυτα λογικό- τις απόψεις του πρωθυπουργού κάλεσε, χθες, το ΔΝΤ να αποφασίσει αν θα συμμετάσχει ή όχι στο ελληνικό πρόγραμμα, βάζοντας ως κύρια προϋπόθεση να μη ζητήσει ακραία μέτρα.

ΣΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ προφανώς έχουν ξεχάσει πως είναι εκείνοι που εκλιπαρούν -λόγω χρέους- το ΔΝΤ για να μπει στο Μνημόνιο, οπότε όταν και όποτε το Ταμείο αποφασίσει τη συμμετοχή του, τότε θα ζητήσει όσα θεωρεί απαραίτητα να εφαρμοστούν: μείωση αφορολόγητου ορίου στις 5.000 €, περικοπές κύριων συντάξεων μέσω της κατάργησης της προσωπικής διαφοράς και νέο, ακόμα πιο «ελεύθερο», πλαίσιο εργασιακών σχέσεων. Σκληρά; Ναι. Παράλογα; Ναι. Αλλά σε καμία περίπτωση το ΔΝΤ δεν πατάει σε δύο βάρκες, όπως ισχυρίζεται ο Δημήτρης Τζανακόπουλος. Δυστυχώς, τα μέτρα που προτείνει είναι γνωστά εδώ και χρόνια. Οταν η κυβέρνηση προσκαλεί το ΔΝΤ, πρέπει να γνωρίζει ότι θα έρθει με όλα τα… παρελκόμενα.

ΓΙ’ ΑΥΤΟ το λόγο, επιτέλους, η κυβέρνηση πρέπει να λάβει ξεκάθαρη θέση. Εως προχθές δήλωναν αντιαμερικανοί και τώρα έγιναν ομπαμικοί. Εως χθες δήλωναν αντιγερμανοί και φώναζαν go back μαντάμ Μέρκελ και τώρα έγιναν μερκελιστές, αλλά παραμένουν αντισοϊμπλεϊκοί. Κατηγορούν τον Ντράγκι πως έκλεισε τις τράπεζες, αλλά συγχρόνως τον αποθεώνουν για να βάλει τη χώρα στο QE. Καταγγέλλουν πως το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. χρεοκόπησαν τη χώρα και ότι είναι κόμματα της διαπλοκής, αλλά την ίδια ώρα ξερογλείφονται μήπως αποσπάσουν τη στήριξη της Χαριλάου Τρικούπη, ενώ αποφεύγουν να μιλήσουν για την περίοδο διακυβέρνησης 2004-2009. Στο ΔΝΤ θα κολλούσαν;

Η ΤΑΚΤΙΚΗ «πατάω σε δύο βάρκες» δεν είναι τυχαία. Αντικατοπτρίζει τη βασική φιλοσοφία της κυβέρνησης, που θέλει να είναι και με την εξουσία και με την… Αριστερά, αλλά το πρόβλημα είναι πως εδώ και καιρό και οι δύο βάρκες μπάζουν νερά!

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου