Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος
Μένει ώσπου να φύγει…
Ο ΠΟΥ δεν πιστεύει καμία πλευρά και το γραφείο του στη Δαμασκό προειδοποίησε για «πολύ υψηλό κίνδυνο» ξεσπάσματος επιδημίας στη Συρία. «Ο Θεός να μας βοηθήσει από τη στιγμή που ένα οργανωμένο κράτος, όπως η Ιταλία, αντιμετωπίζει τέτοιο πρόβλημα», δήλωσαν γιατροί στη Λαττάκεια, αλλά και στις περιοχές που ελέγχουν οι αντάρτες με τη βοήθεια των Τούρκων. Εκεί ακριβώς η Συρο-Αμερικανική Ιατρική Εταιρεία ετοιμάζει νοσοκομεία για τη νοσηλεία του πληθυσμού και των προσφύγων, με υποτυπώδη μέσα και ελάχιστες ελπίδες. Είναι σαν να προσπαθεί να αδειάσει τη θάλασσα με ένα κουτάλι.
Δεδομένου ότι το καθεστώς Ασαντ δεν έκλεισε τα σύνορα ούτε διέκοψε τις αεροπορικές επικοινωνίες με το Ιράν -όπου ο Covid-19 θερίζει ανεξέλεγκτα, με περισσότερα από 15.000 κρούσματα και 800 νεκρούς-, ουδείς λαμβάνει σοβαρά τις διαβεβαιώσεις του Σύρου υπουργού Υγείας, Νιζάρ Γιαζίγκι, ότι όλα τα τεστ βγήκαν αρνητικά. Ο ΠΟΥ εκτιμά ότι μόνο το 50% των συριακών νοσοκομείων είναι πλήρως λειτουργικά – κι αυτά είχαν σοβαρές ελλείψεις πριν από το ξέσπασμα του εμφυλίου. Μεταξύ των γιατρών σε Δαμασκό, Χομς, Ταρτούς και Λαττάκεια, οργιάζουν οι φήμες ότι υπάρχουν ήδη νεκροί από τον κορονοϊό, όπως και πολλοί ασθενείς. Ομως απαγορεύεται να το πουν (σε αρκετές περιπτώσεις δεν το ξέρουν καν λόγω ελλείψεων τεστ) με αποτέλεσμα οι ντόπιοι να φοβούνται διπλά. Κανείς, βέβαια, δεν θέλει να σκέφτεται τι θα συμβεί αν ξεσπάσει επιδημία στα προσφυγικά στρατόπεδα κοντά στην Τουρκία, όπου δυο και τρεις οικογένειες ζουν σε μια σκηνή. Ποια απομόνωση και ποια υγιεινή;
Από την έντυπη έκδοση