Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης

Ουδείς αμφιβάλλει ότι υπάρχουν κρούσματα αστυνομικής αυθαιρεσίας. Υπήρχαν και προ Μνημονίου, υπήρξαν και τον καιρό της κρίσης, προφανώς και επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ – και προφανώς δεν έχουν εξαλειφθεί. Αλλά όταν ένας βουλευτής, ο οποίος έχει διατελέσει κυβερνητικός εκπρόσωπος, κάνει λόγο για «υπουργό βασανιστηρίων», εννοεί ότι είναι ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ο οποίος δίνει τις εντολές για τις αστυνομικές αυθαιρεσίες. Κάτι το οποίο δεν είναι λογικό…

Γιατί δεν είναι λογικό; Τα πράγματα είναι απλά – ακόμα και ο πλέον κυνικός αντιλαμβάνεται ότι ο κάθε υπουργός Προστασίας του Πολίτη δεν έχει να κερδίσει το παραμικρό αν δημιουργήσει για τον εαυτό του την εικόνα ενός ματσουκοφόρου πολιτικού, ο οποίος επιχειρεί να περάσει στην κοινωνία ότι όσο οι πολίτες δέρνονται από την Αστυνομία τόσο ανεβαίνει το αίσθημα ασφάλειας.

Αυτά είναι εφηβικές αναλύσεις, που δεν έχουν το παραμικρό αντίκρισμα σε μία Ελλάδα που θέλει πράγματι να νιώσει ασφαλής, αλλά όχι μέσω της αστυνομικής βίας. Κανείς δεν πρόκειται να νιώσει ασφαλέστερος στη Ραφήνα ή στην Καρδίτσα αν ένας νεαρός (ή περισσότεροι) ξυλοφορτώνεται από τους αστυνομικούς στα Εξάρχεια.

Το πρόβλημα δεν είναι ο Χρυσοχοΐδης, ο οποίος σταθερά δηλώνει ότι δεν έχουν θέση στην ΕΛ.ΑΣ. όσοι δείχνουν υπερβάλλοντα ζήλο – αλλά η θέση του ΣΥΡΙΖΑ: τα στελέχη του αναγγέλλουν από την πρώτη ημέρα μετά την εκλογική τους ήττα ότι η χώρα επιστρέφει στα πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια, όταν η Χωροφυλακή και η Αστυνομία καταδυνάστευαν τους μη «εθνικόφρονες».

Η αλήθεια είναι ότι μόνον ορισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ βλέπουν κάτι τέτοιο: η πραγματικότητα είναι ότι η μεγάλη πλειονότητα των πολιτών δεν κάνει την παραμικρή έκπτωση στις ελευθερίες, ούτε θέλγεται από τις επιδείξεις αστυνομικής βίας. Αλλά ουδείς πιστεύει ότι ξαναζούμε στις αρχές της δεκαετίας του ’50.

Ο ΣΥΡΙΖΑ διακηρύσσει το μετασχηματισμό του σε ένα κόμμα που θα προσεγγίζει τη Σοσιαλδημοκρατία. Ομως κάτι τέτοιο δεν συμβιβάζεται με μία μετωπική αντιπαράθεση για το αν υπάρχει δημοκρατία στη χώρα. Οσο ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει να μάχεται για κάτι τέτοιο τόσο πιο πολύ θα αυτοτοποθετείται -χωρίς κανένα όφελος- στο άκρο της πολιτικής σκηνής…

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου