ΣΥΝΟΛΙΚΑ η ελληνική διπλωματία μετά τον «αιφνιδιασμό» της υπογραφής του «ψευτομνημονίου» της Τουρκίας με την κυβέρνηση της Τρίπολης έχει κινηθεί αποτελεσματικά προς όλες τις κατευθύνσεις.

Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ήθελε να σύρει τη χώρα μας σε μία διαπραγμάτευση διμερούς χαρακτήρα, η Αθήνα κατάφερε να διεθνοποιήσει το ζήτημα και να κερδίσει συμμάχους απομονώνοντας την Αγκυρα.

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ έθεσε στον πρόεδρο των ΗΠΑ τις ελληνικές θέσεις οριοθετώντας τις κόκκινες γραμμές απέναντι στις προκλητικές κινήσεις των γειτόνων.

Η ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ αντιλήφθηκε ότι βρισκόμαστε ένα βήμα πριν από ένα θερμό επεισόδιο και ανέλαβε διαμεσολαβητικό ρόλο προκειμένου να υπάρξει εκτόνωση της κρίσης. Οι Βρυξέλλες καταδίκασαν τη συμφωνία του Ερντογάν με τον εκλεκτό του Σαράτζ, ενώ ο κ. Μητσοτάκης έχει ζητήσει τη συμμετοχή της Ελλάδας σε όλες τις διεθνείς συναντήσεις για το μέλλον της Λιβύης.

Ο ΤΟΥΡΚΟΣ πρόεδρος γνωρίζει πλέον ότι για κάθε κίνησή του θα υπάρχει ελληνική απάντηση, δεν είναι τυχαίο ότι μετά τη συνάντηση που είχε με τον Πούτιν ζήτησε την κατάπαυση του πυρός στη Λιβύη βλέποντας τον Σαράτζ να υποχωρεί στα πεδία των μαχών.

Είναι άγνωστο εάν ο Ερντογάν θα κλιμακώσει περαιτέρω τις προκλήσεις του, το βέβαιο είναι ότι η ελληνική διπλωματία έχει συνάψει τις απαραίτητες συμμαχίες στην Ανατολική Μεσόγειο και έχει στο πλευρό της την Ευρώπη.

ΣΕ Ο,ΤΙ ΑΦΟΡΑ τον αμερικανικό παράγοντα δεν υπάρχουν αυταπάτες. Ο Τραμπ βρίσκεται κοντά στον Ερντογάν αλλά αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι προς το συμφέρον του να δημιουργηθεί ένα νέο μέτωπο στην Ανατολική Μεσόγειο, όταν μάλιστα φέτος έχει εκλογές και η δύναμη των ομογενών μας δεν είναι αμελητέα. Το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ έχει καταδικάσει το μνημόνιο Τουρκίας-Λιβύης, ενώ χαιρέτισε τη σύναψη συμφωνίας για τον EastMed μεταξύ Ελλάδας-Κύπρου και Ισραήλ.

ΣΕ Ο,ΤΙ ΑΦΟΡΑ την οικονομία, το θετικό κλίμα που επικράτησε στις συναντήσεις Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον δημιουργεί συνθήκες προκειμένου να εκδηλωθούν επενδυτικές πρωτοβουλίες από αμερικανικούς ομίλους.

ΜΠΟΡΕΙ ΟΙ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ στα εθνικά μας θέματα να επισκιάζουν κάθε άλλο ζήτημα αλλά ο πρωθυπουργός κέρδισε την υποστήριξη του ΔΝΤ στο αίτημα για μείωση των στόχων του πρωτογενούς πλεονάσματος ενώ σε συμβολικό επίπεδο το «λουκέτο» στα γραφεία Αθηνών του Ταμείου σηματοδοτεί τη νέα εποχή στην οποία εισέρχεται η ελληνική οικονομία. Οι προσδοκίες των πολιτών παραμένουν υψηλές, η αισιοδοξία κυριαρχεί στην αγορά και σημαντικές επενδύσεις βρίσκονται στη φάση της υλοποίησης.

ΣΕ ΑΥΤΕΣ τις εξελίξεις δεν υπάρχει κάποια ουσιαστική αντιπρόταση από την αξιωματική αντιπολίτευση. Ο καιροσκοπισμός κυριαρχεί στις κινήσεις του Τσίπρα, κάτι που φαίνεται στις δημοσκοπήσεις, οι οποίες αποτυπώνουν την υποχώρηση των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ.

ΟΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ της πολιτικής υπέρβασης, που χρειάζεται η χώρα μετά από τη μακρά μνημονιακή περίοδο, εκφράζονται σχεδόν αποκλειστικά από την κυβέρνηση, η αντιπολίτευση παλινδρομεί σε τακτικές του παρελθόντος.

ΣΥΝΟΛΙΚΑ η Ελλάδα κινείται στον σωστό δρόμο προκειμένου να θωρακίσει τα συμφέροντά της στη γεωπολιτική σκακιέρα και να πετύχει το δικό της αναπτυξιακό θαύμα. Το ταξίδι του πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον έδειξε ότι μόνοι μας θα σταθούμε στα πόδια μας και μόνοι μας θα πρέπει να χτίσουμε τις απαραίτητες συμμαχίες για να αντιμετωπίσουμε κάθε πιθανή πρόκληση.

*Ο Πάνος Αμυράς είναι διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

Από την έντυπη έκδοση