Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Και, βέβαια, θα κληθούν να αναλογισθούν τους κινδύνους που συνεπάγεται αυτό το ταξίδι της φυγής. Χιλιάδες άνθρωποι, δυστυχώς, έχουν χάσει τη ζωή τους στα νερά του Αιγαίου. Πολλοί αψήφησαν αυτόν τον κίνδυνο, ελπίζοντας σε μια καλύτερη ζωή. Και πήραν το ρίσκο. Γιατί ήταν, είναι και θα είναι ρίσκο τα δουλεμπορικά της Τουρκίας. Τώρα είναι πιο σαφές ότι αυτό το ρίσκο είναι πολύ μεγάλο, ως προς το προσδοκώμενο αποτέλεσμα.

Ο ΑΠΟΤΡΕΠΤΙΚΟΣ χαρακτήρας του επιχειρησιακού σχεδίου της κυβέρνησης, που έρχεται να υλοποιήσει στην πράξη τη νομοθετική αλλαγή, είναι ένα πρώτο ισχυρό μήνυμα. Το οποίο όσο γρήγορα έφτανε το μήνυμα «ελάτε στην Ελλάδα, όλα καλά», άλλο τόσο γρήγορα θα φτάσει στους αποδέκτες του. Η κατάργηση του ονείδους που δημιούργησε η «ανθρωπιά του ΣΥΡΙΖΑ», το παγκόσμιο στίγμα για την Ελλάδα -που θα κάνουμε χρόνια να απαλλαγούμε-, και ακούει στο όνομα «Μόρια» ή «ΒΙΑΛ», είναι ένα δεύτερο κρίσιμο βήμα-σήμα στην παγκόσμια κοινότητα. Η έμπρακτη ενίσχυση της φύλαξης των συνόρων (χερσαίων και θαλάσσιων) με τη δημιουργία του Ενιαίου Φορέα Επιτήρησης Συνόρων και την ενίσχυσή του με νέους συνοροφύλακες στον Εβρο και τα νησιά κάνει τη χώρα λιγότερο «ξέφραγο αμπέλι». Η ειδική δράση για τα ασυνόδευτα παιδιά, η οποία αναμένεται να εξειδικευτεί σύντομα, μαζί με τις ανθρώπινες συνθήκες που δημιουργούνται στα νέα ΚΥΤ, αλλά και τις δομές φιλοξενίας, αποκαθιστούν τον ανθρωπισμό στην πράξη και όχι στα λόγια και στο «εμπόριο». Η επιτάχυνση της απόδοσης ασύλου σε όσους το δικαιούνται αποκαθιστά τη δικαιοσύνη και επιτρέπει στους πρόσφυγες να αντιμετωπιστούν ως πρόσφυγες νωρίτερα και καλύτερα. Τα νέα και αυστηρά κριτήρια για τις ΜΚΟ διώχνουν από τη χώρα όσους θησαύρισαν σε βάρος των προσφύγων και των μεταναστών, αλλά και των Ελλήνων φορολογούμενων.

ΚΑΙ, ΤΕΛΟΣ, τα κλειστά προαναχωρησιακά κέντρα, μαζί με την επιστροφή 10.000 παράνομων μεταναστών εντός του 2020, διασφαλίζουν στην πράξη το διαχωρισμό προσφύγων και μεταναστών. Ο ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να ρίξει τη μάσκα και να χαρακτηρίσει «φυλακές» τα κλειστά προαναχωρησιακά κέντρα, κάνοντας λόγο για «μετατροπή των νησιών σε φυλακές». Ξεχνώντας και το χάλι που παρέδωσε και το εμπόριο στο οποίο συμμετείχε και κυρίως το πρόβλημα που δημιούργησε -σε σημαντικό βαθμό- με την «παγκόσμια πρόσκληση αλληλεγγύης», που απηύθυνε το 2015. Ξέχασε και τη διαγνωσμένη ανικανότητά του να διαχειριστεί το οτιδήποτε ως κυβέρνηση και κατηγόρησε την κυβέρνηση για «καθυστέρηση». Αγνοώντας και το απότομο άνοιγμα της «κάνουλας» από τον Ερντογάν. Αλλά και το γεγονός ότι η κυβέρνηση τους δύο πρώτους μήνες της ζωής της έσβηνε τις περίεργα πολλές πυρκαγιές του καλοκαιριού.

ΤΟ ΝΕΟ επιχειρησιακό σχέδιο για την αντιμετώπιση ίσως του μεγαλύτερου προβλήματος που έχει να διαχειριστεί η κυβέρνηση δημιουργεί μια στέρεη βάση για την αρχή μιας νέας πολιτικής, η οποία δεν μπορεί να αποδώσει σε χρόνο-μηδέν.

Δεν είναι σαρδάμ είναι άγνοια

Δεν είναι η πρώτη -και δεν θα είναι και τελευταία- φορά, που ο Α. Τσίπρας πετάει «μαργαριτάρι». Το «επί Κατοχής ακούγαμε Deutsche Welle» ή το πόσο οι αστυνομικοί… κάνουν τα «παιδιά» να πετάνε, αντί… απλώς να κρατάνε τις μολότοφ (συνέντευξη στο ΟΡΕΝ) είναι μόνο τα δύο τελευταία δείγματα γραφής ενός απαίδευτου ανθρώπου, ο οποίος έχει να επιδείξει ολόκληρο τόμο με ρήσεις που προδίδουν άγνοια και έλλειψη παιδείας.

Ο Α. Τσίπρας δεν έκρυψε το πόσο αμαθής και επιφανειακός είναι. Απλώς το «φωτοστέφανο» του «χαρισματικού» και του «λυτρωτή» εμπόδιζε τον απλό πολίτη να συνειδητοποιήσει την άγνοιά του. Πιθανώς κάποιοι και να έβρισκαν… χαριτωμένα π.χ. τα περί στροφής 360 μοιρών, τη Λέσβο και τη Μυτιλήνη, τις «σειρήνες», την «κόπρο του Αβγέα» και την ανυπαρξία θαλάσσιων συνόρων. Ομως η ήττα ξαφνικά λειτουργεί σαν μεγεθυντικός φακός. Κι ολοένα και περισσότεροι συνειδητοποιούν ποιον έκαναν πρωθυπουργό της χώρας.

Το «σύστημα» έσπευσε να προσπαθήσει να δικαιολογήσει τα λεκτικά και νοηματικά ατοπήματα του Α. Τσίπρα, κάνοντας λόγο για σαρδάμ. Μάταιος κόπος. Το ότι στην Κατοχή κανείς δεν άκουγε Deutsche Welle, δηλαδή κάτι που δεν υπήρχε, δεν είναι σαρδάμ. Είναι άγνοια. Οπως προϊόν άγνοιας είναι και τα ουκ ολίγα «μαργαριτάρια» που του έχουν ξεφύγει έως τώρα. Είναι προφανές ότι είναι προϊόντα ενός μυαλού, το οποίο έχει χύμα τα γεγονότα. Τα οποία έτσι μετακινούνται άτακτα μεταξύ συνειδητού και ασυνειδήτου, μπερδεύονται, διαπλέκονται με την επιθυμία και καταλήγουν στο χάος που ακούει ο Ελληνας πολίτης. Η αδυναμία του να χωνέψει ακόμα ότι έχασε 4 φορές από τον «Κούλη» απλώς εντείνει την τρικυμία που επικρατεί στα αβαθή του γνωστικού του ρυακιού.

Το «έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται»

ΣΕ μπούμερανγκ εξελίχθηκε η κουτοπόνηρη προσπάθεια που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ να επιχειρήσει να εργαλειοποιήσει -για δεύτερη φορά- την εκλογή ΠτΔ, με στόχο να ανακόψει την κυβερνητική θητεία της επόμενης κυβέρνησης. Εχοντας την πλειοψηφία στην προτείνουσα Βουλή, ψήφισε υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 32 για την εκλογή Προέδρου, προτείνοντας μια πολύπλοκη και χρονοβόρο διαδικασία, η οποία κατέληγε μετά από ένα… εξάμηνο στην εκλογή Προέδρου από το λαό.

Κι όλα αυτά στο όνομα της αποσύνδεσης της διάλυσης της Βουλής από την εκλογή ΠτΔ! Η Ν.Δ. έκανε το εξής απλό: Υπερψήφισε την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ προκειμένου να γίνει αναθεωρητέο το άρθρο 32, διαφωνώντας με την ουσία της πρότασής του. Το αποτέλεσμα ήταν εξίσου απλό: Το 32 κρίθηκε αναθεωρητέο με ευρεία πλειοψηφία -πάνω από 180-, με αποτέλεσμα η τωρινή αναθεωρητική Βουλή να μπορεί να αποφασίσει για την ουσία της αναθεώρησης με την απλή πλειοψηφία των 151. Κι έτσι θα αποσυνδεθεί πράγματι η διάλυση της Βουλής από την εκλογή ΠτΔ, αφού πλέον θα μπορεί να εκλέγεται -εφόσον δεν υπάρξει ευρύτερη πλειοψηφία- με 151 ψήφους. Ο ΣΥΡΙΖΑ έπαθε ό,τι και το «έξυπνο πουλί». «Πιάστηκε από τη μύτη». Ισως γιατί το δις εξαμαρτείν πάει πολύ…

«Καμπάνα» στον Π. Καμμένο

Τελεσίδικη είναι καταδίκη του Π. Καμμένου για προτροπή σε τέλεση αδικήματος. Το Τριμελές Εφετείο Πειραιά με την 664/2019 απόφασή του απέρριψε την έφεση του πρώην ΥΕΘΑ και επικύρωσε τη 4916/2017 απόφαση του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πειραιά, με την οποία είχε καταδικαστεί για το περίφημο «Λιντσάρετε τον Πάχτα. Πρέπει να μην μπορεί να κυκλοφορήσει. Εγώ μαζί σας»… Αργησε ίσως να τελεσιδικήσει αυτή η υπόθεση, που έρχεται από την «οργισμένη»… αντιμνημονιακή και εντελώς ανεύθυνη και λαϊκιστική συμπεριφορά του συγκυβερνήτη του ΣΥΡΙΖΑ. Ηρθε όμως. Η καταδίκη του Π. Καμμένου συνεπάγεται και την καταβολή χρηματικής αποζημίωσης στον τότε δήμαρχο Χρ. Πάχτα…

Απορία

1. Οι «Αρσακειάδες» υπήρχαν στο κίνημα και πριν από τον Α. Τσίπρα ή είναι δικό του επίτευγμα;

2. ΑΡΑΓΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΟΤΙ ΑΠΛΩΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΦΤΕΡΟΥΓΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕΙ ΤΟΥΣ ΠΑΠΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΤΖΑΝΑΚΟΠΟΥΛΟ ΑΝΕΛΑΒΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗ NOVARTIS;

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου