Μαζί του ήταν και άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που στέκονται «σούζα» και έχουν φωτογραφηθεί δεκάδες φορές με τον Αμερικανό πρέσβη.
Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*
ΠΛΕΟΝ ούτε ο χαρακτηρισμός «κωλοτούμπα» δεν έχει νόημα, καθώς ζούμε στιγμές απόλυτου σουρεαλισμού στο πολιτικό σκηνικό. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει φτάσει να διαδηλώνει ουσιαστικά απέναντι στον εαυτό του. Μέχρι πριν από 150 ημέρες ήταν κυβέρνηση, τώρα… ανακάλυψε πως ο «αντιδικτατορικός αγώνας» συνεχίζεται και βγαίνει στο δρόμο για να υπερασπιστεί το «δικαίωμα» των μπαχαλάκηδων να καίνε και να σπάνε ό,τι γουστάρουν.
Ντόναλντ Τραμπ και Δαλάι Λάμα
ΤΗΝ ίδια ώρα, βέβαια, συμβαίνουν και άλλα σημαντικά, ίσως και πολύ πιο σημαντικά, πράγματα γύρω μας. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεσηκωθεί κατά του νέου προέδρου του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Ο λόγος; Πολύ απλός. Ο κ. Αντωνίου θέλει να υλοποιήσει ένα σχέδιο πραγματικής αξιολόγησης εκπαιδευτικών και σχολικών μονάδων και παράλληλα να ενισχύσει το ρόλο των Πρότυπων και Πειραματικών Σχολείων. Στον ΣΥΡΙΖΑ προφανώς και θεωρούν πως το δημόσιο σχολείο λειτουργεί ρολόι. Ποιος ο λόγος να αξιολογείται ή να επιμορφώνεται κάποιος εκπαιδευτικός; Αφού υπάρχουν τα φροντιστήρια. Εκεί τα παιδιά μπορούν να μάθουν τα πάντα. Ολα αυτά εννοείται, βέβαια, πως συμβαίνουν στο ψευδοπλαίσιο της δημόσιας δωρεάν παιδείας, που απαιτεί από τους γονείς να δίνουν μια περιουσία για να μπορέσει το παιδί τους να μπει σε ένα πανεπιστήμιο. Σε ένα πανεπιστήμιο, όμως, που δεν κάνουν κουμάντο οι καθηγητές, αλλά οι φοιτητικές παρατάξεις και οι μπαχαλάκηδες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ «αντιστέκεται» και σε άλλα πράγματα. Λέει «όχι» σε όλα. Στο σχέδιο μεταμόρφωσης της ΔΕΗ που βασίζεται στο μοντέλο ΟΤΕ. Στο νέο φορολογικό που μειώνει τους φόρους σε πολίτες και επιχειρήσεις. Στο νέο ασφαλιστικό που θα αντικαταστήσει τον τερατώδη νόμο Κατρούγκαλου, τον οποίο διαφήμιζαν ότι είναι δίκαιος και βιώσιμος αλλά γκρεμίστηκε όχι μόνο από το Συμβούλιο της Επικρατείας αλλά και από την πραγματικότητα. Σε λίγο θα ξαναβγούν στους δρόμους και θα φωνάζουν «κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη», ξεχνώντας ότι εκείνοι ήταν που πάτησαν το «κουμπί» για να ξεκινήσουν οι πλειστηριασμοί.
Ο Αλέξης Τσίπρας και οι σύντροφοί του επέστρεψαν πολύ πιο γρήγορα από ό,τι ήταν αναμενόμενο στην ίδια στρατηγική που είχαν έως το 2014. Και το ερώτημα που πρέπει να απαντήσουν είναι πολύ απλό: γιατί δεν τα ξαναβρίσκουν με τον Βαρουφάκη, τη Ζωή και τον Λαφαζάνη; Αφού και πάλι τα ίδια λένε. Για μια υπογραφή στο τρίτο Μνημόνιο τα χάλασαν; Κρίμα είναι. Ας ενώσουν τις δυνάμεις τους. Ετσι κι αλλιώς, αν συνεχίσουν με αυτή την αντιπολιτευτική τακτική, δεν πρόκειται να ξαναδούν το 31,5% που τόσο ανέλπιστα έπιασαν στις 7 Ιουλίου.
Από την έντυπη έκδοση
*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου