Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Μέγας χορηγός ο Νίκος Παρασκευόπουλος, καθηγητής στη Νομική του ΑΠΘ και τέως υπουργός, που φρόντισε να ανοίξει τις φυλακές ώστε όσοι εμπλέκονταν σε εγκλήματα, σε εγκληματικές οργανώσεις, σε βαριά ποινικά να είναι σήμερα ελεύθεροι και ωραίοι. Ας είναι καλά ο κ. καθηγητής που έφτιαξε τους κώδικες Ποινικής Δικονομίας, όπως τους υπαγόρευε η ιδεοληψία του και όχι όπως απαιτούν οι καιροί που ζούμε .

Τι έκανε η κυβέρνηση Τσίπρα; Ο,τι έκανε και για όλα τα άλλα: Πέρασε το νόμο-αστραπή από τη Βουλή, τον δημοσίευσε στο ΦΕΚ και τον έκανε νόμο του κράτους. Ετοιμοι ήταν οι τρομοκράτες της 17 Νοέμβρη, που αιματοκύλησαν τόσο κόσμο από φθόνο κοινωνικό, να βγουν έξω και να παρελάσουν στις 17 Νοέμβρη πίσω από τη σημαία του Πολυτεχνείου. Την τελευταία στιγμή έχασαν την ευκαιρία να ξαναπεράσουν από τον τόπο των εγκλημάτων τους…

Αλήθεια, η Εισαγγελία τι έκανε για το νόμο αυτό; Μα, απολύτως τίποτε. Ηταν, λέει, εισαγγελείς απροετοίμαστοι. Ηταν και η υποδομή ακατάλληλη. Ηταν και το αμπέλι ξέφραγο και το ’φαγαν οι βαρυποινίτες. «Πατκιούτ, όπως είπε ανώτατο δικαστικό στέλεχος, ήταν η διαδικασία με την οποία χαρίστηκαν ποινές πολυετείς και ο νόμος ψηφίστηκε χωρίς αλλαγές, με ασαφείς διατάξεις. Μ’ έναν λόγο, η Δικαιοσύνη έχασε κυριολεκτικά το φως της.

Ακουσα με πραγματική ανακούφιση τον νυν υπουργό Δικαιοσύνης, Κ. Τσιάρα, να δηλώνει ότι θα αυστηροποιηθούν και οι ποινές για τους παιδεραστές. Καημό το είχα. Με πέντε και έξι χρόνια δικάζονταν αυτοί που εγκλημάτησαν πάνω στην παιδική ψυχή και τη σφράγισαν για πάντα. Στην Κύπρο, όμως, δικάζονται ισόβια και μάλιστα ακολουθείται το δόγμα Κ. Καραμανλή: «Οταν λέμε ισόβια, εννοούμε ισόβια».

Περιμένω να δω ποιοι βουλευτές θα ζητήσουν από τον υπουργό να αυστηροποιηθούν οι ποινές. Και να λάβουν υπόψη τους ότι τα τελευταία χρόνια δεν περνά μέρα που να μη διαβάσουμε ή να μη δούμε μια ανάλογη υπόθεση να έρχεται στο φως. Το φρικτό είναι ότι το παιδί κινδυνεύει άμεσα από τους άθλιους του οικογενειακού του περιβάλλοντος, οι οποίοι καταχρώνται της εμπιστοσύνης του.

Εχει έρθει η ώρα στη χώρα μας οι κώδικες Ποινικής Δικονομίας να ανταποκρίνονται στο σύγχρονο έγκλημα, να το αντιμετωπίζουν αυστηρά και να μη μένουν πίσω. Αν όχι, επειδή τα εγκλήματα αυτά σκοτώνουν και την ψυχή των παιδιών, τουλάχιστον να έχουν ένα ρόλο αποτρεπτικό. Να ξέρει αυτός που εγκληματεί ότι δεν θα υπάρξει κανένα ελαφρυντικό πρότερου έντιμου βίου και ότι θα βγει από τη φυλακή όχι λόγω ηλικίας αλλά γιατί θα έχει εκμετρήσει τον βίον του.

Από την έντυπη έκδοση