Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης

Οπως είναι γνωστό, παρότι ο ΣΥΡΙΖΑ «άρπαξε από τα μαλλιά» το σκάνδαλο Novartis και ο πρόεδρός του μιλούσε στη Βουλή σα να είχαν ήδη καταδικαστεί τα 10 πολιτικά πρόσωπα που ενεπλάκησαν στην υπόθεση από τους «μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος», πολύ γρήγορα βρέθηκε σε αδιέξοδο – διότι δεν βρίσκονταν στοιχεία για «πολιτικό χρήμα».

Τότε λοιπόν, προκειμένου να μην μπει η υπόθεση στο αρχείο, θέλησαν να επιστρέψουν τη δικογραφία στη Δικαιοσύνη. Αλλά πώς θα γινόταν αυτό χωρίς να «τρέξουν» οι αποσβεστικές προθεσμίες του άρθρου 86; Πολύ απλά η πλειοψηφία του ΣΥΡΙΖΑ γνωμάτευσε ότι είναι άλλο πράγμα η δωροδοκία υπουργού «κατά την άσκηση των καθηκόντων του» και άλλο πράγμα η δωροδοκία «επ’ ευκαιρία της άσκησής τους».

Εν ολίγοις, η τότε πλειοψηφία δέχθηκε ότι -για παράδειγμα- αν ο κ. Α. Λοβέρδος είχε πάρει χρήματα, αυτό δεν συνέβη επειδή ήταν υπουργός και επομένως είχε τη δυνατότητα να επηρεάσει τα πράγματα υπέρ της Novartis, αλλά ότι πήρε κάποια χρήματα από την εταιρία την εποχή που έτυχε να είναι υπουργός!

Γιατί έκαναν αυτή την ερμηνεία; Διότι το άρθρο 86 λέει -και πολύ φυσιολογικά- «κατά την άσκηση των καθηκόντων» του υπουργού – και κάπως έπρεπε να το ξεπεράσουν.

Μάλιστα, οι του ΣΥΡΙΖΑ είχαν σπεύσει να χλευάζουν όσους διαφωνούσαν με την αυθαίρετη ερμηνεία του άρθρου 86 – κατηγορώντας τους ότι θεωρούν πως είναι στα καθήκοντα του υπουργού να δωροδοκείται!

Τώρα, ο κ. Τσίπρας ζητεί τη … συνταγματοποίηση εκείνης της ερμηνείας για έναν και μοναδικό λόγο: για να γράψει τα περί παραγραφής των ευθυνών για το σκάνδαλο – και να επαναφέρει στην κοινή γνώμη την εικόνα περί «του μεγαλύτερου σκανδάλου από συστάσεως του ελληνικού κράτους», τη στιγμή που δεν έχει βρεθεί ένα ευρώ και οι επτά στις 10 υποθέσεις έχουν ήδη πάει στο αρχείο.

Στην πραγματικότητα, το μόνο που πετυχαίνει είναι να δώσει επιχειρήματα σε όσους διαφωνούν με την αναθεώρηση του άρθρου 86, το οποίο με τις σύντομες αποσβεστικές προθεσμίες μπορεί να απαλλάσσει ενόχους, αλλά τουλάχιστον δεν επιτρέπει τη μετατροπή της χώρας σε ένα απέραντο δικαστήριο σκοπιμοτήτων. Ακόμα και αυτό το κατάφερε η Αριστερά…

Από την έντυπη έκδοση
*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου