Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου

Την άλλη ήταν ο «Τζόκερ», που…γύρισε τη χώρα στη δεκαετία του ’50. Την άλλη ήταν μια «εκκεντρική» κυρία που έκανε «αντίσταση» για τη Μακεδονία υβρίζοντας τον Α. Τσίπρα. Και την άλλη ήταν κάτι μεγαλοκοπέλες, οι οποίες θέλησαν να διακωμωδήσουν την παρέλαση για την 28η Οκτωβρίου κακοποιώντας τους Μόντι Πάιθον κι έγιναν κάτι σαν …σύμβολα του αντιμιλιταρισμού και της «προόδου».

ΚΙ ΟΜΩΣ κανένα απ’ όλα αυτά τα περιστατικά, τα οποία δεν είναι καν άξια λόγου, δεν κατάφερε να διαμορφώσει σε σημαντικό βαθμό την ατζέντα του δημόσιου διαλόγου. Και μάλιστα με μια απλή έως απλοϊκή τακτική που την ξέρει καλά ο ΣΥΡΙΖΑ: Γενικεύοντας αυτά τα γελοία και ασήμαντα περιστατικά και «χρεώνοντάς» τα στην κυβέρνηση, η οποία «διολισθαίνει στην Ακροδεξιά». Πρόκειται ασφαλώς για εικονική πραγματικότητα, η οποία, όπως αποδεικνύουν και οι μετρήσεις, δεν αφορούν την κοινωνία. Η οποία βλέπει, κρίνει και αξιολογεί με πολύ πιο σοβαρά κριτήρια, με αποτέλεσμα -με εξαίρεση το μεταναστευτικό- η κυβέρνηση και ο Κ. Μητσοτάκης να απολαμβάνουν μια εντυπωσιακή αποδοχή. Ομως η δημόσια συζήτηση και με πρωτοβουλία του αμήχανου ΣΥΡΙΖΑ αφορά τις σπαλομπριζόλες δίπλα σε δομές φιλοξενίας, το πόσο «ανατρεπτικός» είναι ο «Τζόκερ» ώστε να αναγκάσει τα… ΕΚΑΜ να κάνουν ντου για «παιδομάζωμα» στους κινηματογράφους, με κάποιους σαν και τον Γ. Ραγκούση να περιφέρονται με το «χουντόμετρο» στα χέρια και να μοιράζουν «ποινές» στην κυβέρνηση.

ΑΚΟΜΑ και το μεταναστευτικό-προσφυγικό, που είναι ένα από τα δράματα που κληροδότησε ο ΣΥΡΙΖΑ στη νέα κυβέρνηση, η Κουμουνδούρου προσπαθεί να το εκμεταλλευτεί άλλοτε πουλώντας ανέξοδα «ανθρωπισμό» κι άλλοτε εγκαλώντας την κυβέρνηση για αναποτελεσματικότητα. Κι ας ξέρει ότι έχει αφήσει πίσω της συντρίμμια σε δομές, σε διαδικασίες και σε οργάνωση. Αυτό που μετράει για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η προπαγάνδα. Οι εντυπώσεις που δημιουργούνται κι ας είναι και εφήμερες. «Μεροδούλι μεροφάι» και «μάζευε κι ας είναι και ρόγες».

ΤΗΝ ΙΔΙΑ ώρα, η κυβέρνηση έχει παραγάγει ένα πολύ σημαντικό έργο σε αρκετούς τομείς που έπασχαν καθοριστικά, με πρώτο την οικονομία. Κι όμως, η ατζέντα της επικαιρότητας συνήθως είναι άλλη. Κάτι η ροπή αρκετών ΜΜΕ στο επιδερμικό και το «πιασάρικο», κάτι η «παλιά τέχνη» του ΣΥΡΙΖΑ που έχει γίνει «κόσκινο» και κάτι η εμπειρία στον ακτιβισμό, έχουν ως αποτέλεσμα ο ζαλισμένος ακόμα από την ήττα ΣΥΡΙΖΑ, που διαμαρτύρεται συνεχώς ότι δεν έχει ΜΜΕ να δημιουργεί σημαντικό μέρος της ατζέντας. Παραδοσιακά, αλλά και λογικά την ατζέντα τη διαμορφώνει κυρίως ο έχων την πρωτοβουλία των κινήσεων. Κι αυτός είναι πάντα η εκάστοτε κυβέρνηση. Γι’ αυτό ίσως θα πρέπει στο Μ. Μαξίμου, το οποίο ορθώς θέλει να διαμορφώσει θετική ατζέντα, η οποία να κοιτά στο μέλλον, να δει ξανά το πώς διαμορφώνεται η ατζέντα. Γιατί δεν αρκεί η «πρώτη ύλη», από την οποία διαθέτει ήδη αρκετή η κυβέρνηση. Πρέπει να ξέρεις και να μπορείς να διαβάσεις και τον αντίπαλο. Ο οποίος, όσο κι αν αλλού πατάει κι αλλού βρίσκεται, συνεχίζει να προηγείται στο τερέν της επικοινωνίας.

Ανατριχιαστικός Μιχαλολιάκος

Ωμός, κυνικός, αδίστακτος και αμετανόητος. Αυτός ήταν χθες ο αρχηγός της Χ.Α. κατά την απολογία του στη δίκη του διαλυμένου κόμματός του. Με αποκορύφωμα την ατάκα που είπε όταν ρωτήθηκε για τη δολοφονία του Π. Φύσσα: «Ενας άνθρωπος σκότωσε έναν άλλο». Ετσι απλά κι ανατριχιαστικά. Ο κατηγορούμενος ως επικεφαλής εγκληματικής οργάνωσης ποτέ δεν ήταν ένας χαρισματικός αρχηγός. Ούτε καν έξυπνος και ευέλικτος. Απλώς καβάλησε κι αυτός το κύμα του τυφλού μίσους και της μισαλλοδοξίας της περιόδου 2012-2015 και τον έβγαλε αρχηγό του τρίτου κόμματος της Βουλής. Μέχρι το στραπάτσο του Ιουλίου, που η Χ.Α. έγινε φύλλο-φτερό μένοντας εκτός Βουλής και με τα μισά στελέχη του κόμματος να βάλλουν εναντίον των άλλων μισών. Μοίρα περίεργη πάλι, την ώρα που πλησιάζει η ετυμηγορία της Δικαιοσύνης, η οποία μπορεί να είναι η ταφόπλακα της ακροδεξιάς παρένθεσης στη σύγχρονη Ελλάδα, ήρθε η έξαρση του μεταναστευτικού. Η Χ.Α. -επί του παρόντος- άρχισε να ανιχνεύεται πάλι στις δημοσκοπήσεις σε ποσοστό πάνω από 1%. Η συγκυρία αρχίζει να γίνεται και πάλι ευνοϊκή για τα ναζιστικά απολιθώματα. Η προοπτική να σταθεί ξανά στα πόδια της η διαλυμένη Χ.Α. παραμένει ανατριχιαστική. Είναι χρέος του δημοκρατικού τόξου να μην επιτρέψει ξανά να σπάσει το αυγό του φιδιού.

Το τελευταίο show

Το «παρών» στη σημερινή συνεδρίαση της Προανακριτικής Επιτροπής για τη Novartis θα δώσουν τα εξαιρεθέντα μέλη της Π. Πολάκης και Δ. Τζανακόπουλος. Σε μια μάλλον προαποφασισμένη τακτική, το πιθανότερο είναι ότι θα δώσουν το τελευταίο show τους εντός της Προανακριτικής και από την επόμενη συνεδρίαση της Τρίτης η Προανακριτική θα προχωρήσει στο έργο της εξετάζοντας τον πρώτο μάρτυρα, που δεν είναι άλλος από τον άλλοτε ισχυρό άνδρα της Novartis, Κ. Φρουζή. Με κενές τις δύο θέσεις των «αναντικατάστατων» Π. Πολάκη και Δ. Τζανακόπουλου. Ουδείς ξέρει -πέραν των ίδιων- τι ακριβώς σχεδιάζουν για το φινάλε της σύντομης παρουσίας τους στην Προανακριτική. Κάποιοι το προεξοφλούν ως «θεαματική και δραματική».

Μετράει… ο γ.γ.

Ποιος, εκτός του Κ. Μητσοτάκη, αντιμετωπίστηκε με τον μεγαλύτερο σεβασμό στη Σαγκάη; Μαζί με τον πρωθυπουργό ήταν υπουργοί και κρατικοί αξιωματούχοι, αλλά ουδείς εξ αυτών έτυχε του σεβασμού που γνώρισε ο γ.γ. Τουρισμού, Κ. Λούλης. Ο γ.γ. Τουρισμού δεν έχει κάποιους ιδιαίτερους δεσμούς με την Κίνα ώστε να δικαιολογείται ο ιδιαίτερος τρόπος που τον αντιμετώπιζαν οι Κινέζοι αξιωματούχοι. Το «μυστήριο» λύθηκε σχεδόν γρήγορα, καθώς όλοι κατάλαβαν ότι στην Κίνα ο τίτλος του γενικού γραμματέα είναι εξαιρετικά σημαντικός. Μετά τον πρωθυπουργό, πρώτος τη τάξει είναι ο γ.γ. του ΚΚΚ στη Σαγκάη (που είναι και μέλος του Π.Γ. του ΚΚΚ) και μετά ο δήμαρχος. Ετσι, ο Κ. Λούλης απόλαυσε ιδιαίτερων τιμών, καθώς οι Κινέζοι τον θεώρησαν σαν κάτι παραπάνω από υπουργό!

Ο Καρανίκας σύμβουλος επιχειρήσεων

Ο πρώην σύμβουλος στρατηγικής του τέως ΠΘ Α. Τσίπρα, Ν. Καρανίκας, μαζί με τον «άφαντο» Μ. Πετσίτη, έχουν ίσως τις πιο εντυπωσιακές διαδρομές. Από το «τίποτα» που ήταν, έγιναν μεγαλοπαράγοντες και πρόσωπα με επιρροή. Ο Ν. Καρανίκας, γνωστός fan της Ελ. Μενεγάκη, αφού τερμάτισε ευδοκίμως την καριέρα του ως πρωθυπουργικός σύμβουλος, χωρίς ποτέ κανένας να καταλάβει τι έκανε επί 4,5 χρόνια, τώρα ανοίγει τα… επιχειρηματικά πανιά του! Οι πληροφορίες λένε ότι εδώ και λίγες εβδομάδες δηλώνει επιχειρηματίας. Από τα καφέ και τα μπαρ της Θεσσαλονίκης, μετακλητός στο Μ. Μαξίμου και τώρα ιδιοκτήτης εταιρίας-συμβούλου επιχειρήσεων. Ο Ν. Καρανίκας, όπως ακούγεται, δίνει συμβουλές σε επιχειρήσεις, αλλά και για επενδύσεις στη φαρμακευτική κάνναβη… «Το βασίλειό μου για το πελατολόγιό του», άκουσα να λέει στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο προφανώς δεν τρέφει ιδιαίτερη εκτίμηση στις ικανότητες του «στρατηγικού συμβούλου»…

Απορίες

1. Ο Κ. Γιαννούλης δεν ήταν αυτός που ήθελε τα παιδιά του να μην μεγαλώσουν «στην Ελλάδα με όλο αυτό το φασισταριό απέξω»;

2. Όταν συγκεκριμένη εφημερίδα δημοσίευε απόρρητα στοιχεία από τη δικογραφία, η Τουλουπάκη είχε στείλει εξώδικο ζητώντας από δημοσιογράφο να αποκαλύψει την πηγή του;

Από την στήλη «Δια Ταύτα» της έντυπης έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου