Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Ο ΣΥΡΙΖΑ το έπραξε θεωρώντας ότι μπορεί να πετύχει την αναβίωση του 2015. Μόνο που η κοινωνία έχει άλλες προτεραιότητες, επενδύει στο πεδίο της ανασυγκρότησης και όχι της σύγκρουσης.

Οι πολίτες στη συντριπτική τους πλειονότητα επικροτούν τις βασικές κυβερνητικές επιλογές στην οικονομία, δέχονται ότι η ανάκαμψή της περνά μέσα από τη φιλελευθεροποίησή της, ζητούν θωράκιση των θεσμών και εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης. Δοκίμασαν το «πείραμα» της κυβέρνησης Τσίπρα το 2015 και το πλήρωσαν με φόρους, υποτροπή της ύφεσης και χαμένες θέσεις εργασίας.

Ηρεμία χρειάζεται και η αγορά, ιδίως τώρα που εμφανίζονται τα πρώτα θετικά σημάδια στην οικοδομή και οι επενδυτές ανακαλύπτουν ευκαιρίες σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Τα επιτόκια ομολόγων καταρρίπτουν καθημερινώς τα ιστορικά χαμηλά ρεκόρ, το δεκαετές αγγίζει πλέον το 1,1% από 3,8% που ήταν πριν από λίγους μήνες.

Ως εκ τούτου, το σκηνικό πόλωσης που θέλει να στήσει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ακροατήριο. Αντιθέτως, όπως προκύπτει από τις δημοσκοπήσεις, το προβάδισμα της Νέας Δημοκρατίας διευρύνεται, όπως και η ψαλίδα στο κριτήριο καταλληλότητας μεταξύ του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Αλέξη Τσίπρα.

Ο ακραίος λόγος της Κουμουνδούρου δεν συγκινεί την κοινωνία, δεν συσπειρώνει καν τους ψηφοφόρους του κόμματος της αντιπολίτευσης, είναι ένας δρόμος που οδηγεί σε αδιέξοδα. Ο κ. Τσίπρας την προηγούμενη εβδομάδα απείλησε την κυβέρνηση ότι τελείωσαν οι καθωσπρεπισμοί και ότι ο ίδιος θα αναλάβει δράση προκειμένου να σταματήσει τον εφιάλτη. Με τέτοιες λογικές ο ΣΥΡΙΖΑ απομακρύνεται από τη σοσιαλδημοκρατία, ακυρώνει το αφήγημα της διεύρυνσης, παραχωρεί τον προνομιακό χώρο του κέντρου στον κ. Μητσοτάκη, που εμφανίζεται κυρίαρχος στο πολιτικό σκηνικό.

Ο επιθετικός λόγος της Κουμουνδούρου είναι μία ανακλαστική αντίδραση στην έλλειψη ιδεολογικού και προγραμματικού αφηγήματος. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πείθει, όταν, για παράδειγμα, επιτίθεται στην κυβέρνηση μιλώντας για ξεπουλήματα της δημόσιας περιουσίας, όταν έχει εκχωρήσει όλα τα ασημικά του κράτους στο Υπερταμείο για 99 χρόνια.

Ο κ. Τσίπρας πρέπει να δουλέψει σκληρά για να βρει νέο ακροατήριο. Οι απειλές του δεν φοβίζουν, μάλλον αφήνουν αδιάφορους τους πολίτες. Επιλέγοντας τη μετωπική σύγκρουση ως βασική γραμμή μόλις τρεις μήνες από τις κάλπες και ενώ η κυβέρνηση έχει ανέφελο ορίζοντα μέχρι το 2023, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα αναλώσει γρήγορα το πολιτικό του κεφάλαιο και ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όπως το έπραξε και στο πρώτο εξάμηνο του 2015 ως πρωθυπουργός.

ΜΟΝΟΠΩΛΟΥΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

«Είμαστε με τη συνείδησή μας ήσυχη στο ζήτημα του μεταναστευτικού», τόνισε χθες στη Βουλή ο κ. Τσίπρας, επιχειρώντας νωρίτερα να οικειοποιηθεί την έννοια της αλληλεγγύης. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μιλά για ανθρώπινη αξιοπρέπεια όταν επί των ημερών του δημιουργήθηκε η Μόρια, η Ελλάδα μετατράπηκε σε αποθήκη ψυχών, στήθηκαν φάμπρικες που ερευνώνται από τις αρμόδιες αρχές της Ευρωπαϊκής Ενωσης και δεκάδες χιλιάδες μετανάστες κυκλοφορούν σε «κενό νόμου» καθώς οι αιτήσεις ασύλου στοιβάζονταν σε άγνωστα γραφεία. Εννοιες όπως αλληλεγγύη και ανθρωπιά δεν είναι μονοπώλια της Αριστεράς, όπως θέλει να τις καπηλευθεί ο ΣΥΡΙΖΑ.

ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ ΘΕΛΟΥΝ ΦΟΒΕΡΑ

Οι αυξήσεις στις προμήθειες των τραπεζικών συναλλαγών φαίνεται ότι μπαίνουν στο «ψυγείο» μετά την παρέμβαση Μητσοτάκη. Οι τραπεζίτες έδωσαν διαβεβαιώσεις στο υπουργείο Ανάπτυξης ότι οι προγραμματισμένες αυξήσεις στις χρεώσεις δεν θα ισχύουν από αύριο. Φαίνεται ότι έπαιξε ρόλο και η επισήμανση του υπουργού Αδωνη Γεωργιάδη ότι θα εξετάσει τους φακέλους των τραπεζών για να διαπιστώσει εάν ακολουθούν εναρμονισμένες πρακτικές προκειμένου να στείλει τα στοιχεία στην Επιτροπή Ανταγωνισμού. Και οι τραπεζίτες θέλουν φοβέρα, ιδίως όταν προκαλούν την κοινή γνώμη με τις υπέρογκες χρεώσεις.

Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου 

Από την έντυπη έκδοση