Ο ΣΥΡΙΖΑ αντέδρασε με πολύ υψηλούς τόνους, προφανώς επειδή δεν έχει και μεγάλη σχέση με την ανάπτυξη. Παρέλαβε τον Ιανουάριο του 2015 την οικονομία σε πορεία ανάκαμψης, με το ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ να είναι ο υψηλότερος στην ευρωζώνη, και με την ηρωική διαπραγμάτευση των Τσίπρα – Βαρουφάκη έριξε τη χώρα σε διετή ύφεση για να περάσει μετέπειτα σε μια ρηχή ανάπτυξη.
Εχασε έτσι όλες τις αναπτυξιακές ευκαιρίες, την ώρα που οι άλλες χώρες-μέλη της ευρωζώνης είχαν αρχίσει να καλπάζουν αναπτυξιακά. Ολοι οι Προϋπολογισμοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ απέτυχαν ως προς τους στόχους. Ακόμα και για φέτος ο Κρατικός Προϋπολογισμός προέβλεπε αύξηση 2,5% και στο πρώτο εξάμηνο του έτους δεν ξεπέρασε το 1,5%.
Η ελληνική οικονομία χρειάζεται τώρα τη νέα επανεκκίνηση. Ηδη η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των αγορών με αποτέλεσμα τα επιτόκια δανεισμού να είναι πλέον αρνητικά, κάτι πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα. Ελαβε μάλιστα και τα εύσημα από τον Μάριο Ντράγκι στην τελευταία του παρουσία ως επικεφαλής της ΕΚΤ.
H Οξφόρδη και το σύνδρομο της Κίνας
Το ΔΝΤ προβλέπει αύξηση του ΑΕΠ κατά 3% στο δεύτερο εξάμηνο του έτους και το μεγάλο στοίχημα είναι η επίτευξη του στόχου του 2020 για υψηλότερη μεγέθυνση ξεπερνώντας τις προβλέψεις του Προϋπολογισμού.
Οι επενδύσεις θα προκύψουν από την απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης, τη δημιουργία ψηφιακού επενδυτικού χάρτη ώστε να γνωρίζουν οι ενδιαφερόμενοι πού μπορούν να τοποθετήσουν τα κεφάλαιά τους, καθώς και τη μείωση της φορολογίας.
Ο νέος αναπτυξιακός νόμος κινείται στη σωστή κατεύθυνση και μπορεί να αποτελέσει την πλατφόρμα των επενδύσεων, όχι μόνο για τους μεγάλους παίκτες της αγοράς, αλλά και για τους μικρομεσαίους επενδυτές.
Από την έντυπη έκδοση