Γράφει ο Στέφανος Τζανάκης

Από κει και πέρα, ήταν προφανές ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα μιλούσε για δειλία – και προσπάθεια πολιτικού ρεβανσισμού. Ομως, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν βρήκαν κάτι ανάλογο με την κυβέρνηση, ώστε να συμβολίσουν τη θέση τους επικοινωνιακά. Και σε κάθε περίπτωση, ο ρεβανσισμός πρέπει και να φαίνεται – και στη συγκεκριμένη περίπτωση, οι «σκληροί» της Ν.Δ. δεν είναι ικανοποιημένοι. Αρα, κι αν υπάρχει ρεβανσισμός, είναι πολύ καλά κρυμμένος…

Ο Αλέξης Τσίπρας κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι έδειξε δειλία με το να μην τον συμπεριλάβει στο κάδρο της προανακριτικής – κάτι που όμως ήταν πολιτικά αυτονόητο, τόσο από την πλευρά του όσο και από την πλευρά της κυβέρνησης.

Ο πρώην πρωθυπουργός έχει το επιχείρημα ότι δεν μπορεί να στήθηκε σκευωρία χωρίς να το ξέρει ο ίδιος – λογικό, αλλά ποιος θα μπορούσε να αποδείξει τέτοιο πράγμα, ακόμα κι αν ισχύει;- και η κυβέρνηση έχει το επιχείρημα ότι το κατηγορητήριο παραμένει ανοικτό για την περίπτωση που θα υπάρξουν νέα στοιχεία.

Τώρα, δεν απομένει παρά η έναρξη των εργασιών της επιτροπής. Ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος άνοιξε τα χαρτιά του – μιλά για σκευωρία εναντίον του απέναντι στις κατηγορίες ότι πήγε να στήσει σκευωρία ο ίδιος και τα βάζει με τους ανώτατους δικαστικούς που κατέθεσαν εναντίον του. Ομως, δεν έδωσε κάποια πειστική εξήγηση για το γεγονός ότι το 2016 είχε επιφυλάξει τα καλύτερα λόγια για τον αντεισαγγελέα Αγγελή, για τον οποίον χθες το βράδυ περίπου είπε ότι δεν ξέρει τι του γίνεται…
Ακόμα, δεν έδωσε κάποια εξήγηση για το γεγονός ότι οι σχέσεις του με τον αντεισαγγελέα άλλαξαν εν μία νυκτί – όταν άρχισε να γίνεται αντιληπτό ότι δεν επρόκειτο να βρεθούν στοιχεία για χρηματισμό πολιτικών και άρχισε να γίνεται φανερό ότι κάποιος από το χώρο της Δικαιοσύνης θα πλήρωνε τη νύφη…

Αλλά δεν είμαστε καν στο τέλος της αρχής – είμαστε στην αρχή της αρχής. Και πάντοτε υπάρχει χρόνος για εξηγήσεις – αρκεί να υπάρχουν…

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Στέφανος Τζανάκης είναι διευθυντής έκδοσης του Ελεύθερου Τύπου