Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Η ΕΛΛΑΔΑ βρισκόταν στις αγορές το 2014 επί κυβέρνησης Νέας Δημοκρατίας αλλά τότε ο κ. Τσίπρας λοιδορούσε την έκδοση πολυετών ομολόγων από το υπουργείο Οικονομικών. Οι «Σαμαροβενιζέλοι» είχαν βγει στις αγορές και το Δημόσιο είχε αντλήσει κεφάλαια με επιτόκιο κοντά στο 4,5%. Κυρίως όμως είχε ανοίξει το δρόμο για να «τιμολογηθεί» η χώρα σε ανεκτά επίπεδα, με αποτέλεσμα τράπεζες και μεγάλες επιχειρήσεις ή ΔΕΚΟ να αξιοποιήσουν το θετικό κλίμα και να προσελκύσουν ξένα κεφάλαια άνω των 12 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ολα αυτά στο «ξέφωτο» της άνοιξης του 2014.
AΛΛΗ ΜΙΑ ΕΞΟΔΟΣ στις αγορές επιχειρήθηκε από τον Χαρδούβελη το καλοκαίρι του ίδιου έτους υπό δυσμενείς συνθήκες λόγω της κατάρρευσης πορτογαλικής τράπεζας και από τότε τίποτα. Πώς θα μπορούσε, άλλωστε, η Ελλάδα να έχει πρόσβαση στα ξένα κεφάλαια όταν ο κ. Τσίπρας προειδοποιούσε, τον Οκτώβριο του 2014, τους δανειστές να μην υπογράψουν καμία συμφωνία με την κυβέρνηση γιατί η κυβέρνησή του δεν θα την έκανε αποδεκτή;
Ο ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ έπιασε, οι ξένοι περίμεναν τις πολιτικές εξελίξεις που κορυφώθηκαν με τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 και από τότε κατρακύλα. Αντί για προληπτική πιστωτική γραμμή και έξοδο από την κρίση, Βαρουφάκης και τρίτο Μνημόνιο.
ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ μετά, η οικονομία βρίσκεται στο γύψο, για να χρησιμοποιήσουμε την έκφραση του πρωθυπουργού. Τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων έχουν ξεφύγει σε επίπεδα άνω του 8,5% όταν οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης δανείζονται με αρνητικά επιτόκια ή ελαφρώς θετικά (από 0,8% η Ιταλία έως 2,4% η Πορτογαλία). Από την ανάπτυξη του 2014 περάσαμε σε ύφεση 1,3% το 2015 και η συρρίκνωση συνεχίζεται και φέτος.
ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ τράπεζες ανακεφαλαιοποιήθηκαν σε τιμές-ψίχουλα και αφελληνίσθηκαν, καθώς στις Αυξήσεις Μετοχικού Κεφαλαίου συμμετείχαν ξένοι επενδυτές, ενώ είχαν αποκλεισθεί μικρομέτοχοι και ασφαλιστικά ταμεία που είδαν την περιουσία τους να εκμηδενίζεται.
Ομως, δεν είναι μόνο η οικονομία που μπήκε στο γύψο. Το Μέγαρο Μαξίμου έχει βαλθεί να μετατρέψει την Ελλάδα σε μια χώρα τύπου Λατινικής Αμερικής, όπου ο αυταρχισμός κυριαρχεί και η διάκριση των εξουσιών θεωρείται πολυτέλεια.
ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙΒΟΗΤΟ νόμο Παππά η κυβέρνηση θέλησε να δημιουργήσει το δικό της διαπλεκόμενο σύστημα. Αντί να ανοίξει την αγορά των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και να αξιοποιήσει τη βούληση του ελληνικού λαού να μπει τάξη στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο, το Μαξίμου επιδίωξε να κλείσει κανάλια και να προσφέρει άδεια στον Καλογρίτσα, με δανεικά από την Τράπεζα Αττικής. Οι μεθοδεύσεις της προκάλεσαν την κοινωνία και οι ίδιοι πολίτες που στήριζαν την προσπάθειά της για τις άδειες κατάλαβαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να χειραγωγήσει την ενημέρωση με αντιδημοκρατικές πρακτικές.
ΙΔΙΑ ΕΙΚΟΝΑ και στη Δικαιοσύνη, όπου πλέον τα κρούσματα παρεμβάσεων είναι πρωτοφανή. Οταν η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων αναγκάζεται να εκδώσει ανακοίνωση και να επισημάνει ότι η απόπειρα εκβιασμού ανώτατου δικαστή παραπέμπει σε φασιστικά καθεστώτα, καταλαβαίνει κανείς τι πραγματικά συμβαίνει στον ευαίσθητο χώρο της Δικαιοσύνης.
Ο κ. ΤΣΙΠΡΑΣ έβαλε την οικονομία στο γύψο του τρίτου Μνημονίου και υιοθετεί ολοκληρωτικές πρακτικές με σκοπό να μείνει στην εξουσία. Και ο ίδιος όμως το ξέρει. Το παιχνίδι το έχει χάσει, η Ελλάδα μπορεί να βγει από το γύψο μόνο εάν βάλει στην άκρη αυτόν που την ξαναέφερε στη σημερινή θέση.
*Ο Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής